زیتون: دو هفته از آغاز آموزش مجازی و الکترونیکی در دانشگاههای کشور میگذرد تا بتواند تعطیلی دانشگاهها پس از شیوع ویروس کرونا را جبران کند اما محدودیتهای اینترنت از یکسو و نبودن زیرساختهای لازم این روند را دچار اختلال کرده است تا آنجا که ۹۰درصد دانشگاههای کشور از آموزش مجازی محروماند.
نخستین بار سید علی اکبر صفوی، مسئول کارگروه آموزشهای الکترونیکی وزارت علوم از این اختلال خبر داد و گفت: «بالای ۹۰ درصد دانشگاههای جوان و کوچک، زیرساخت آموزش مجازی ندارند، این درحالی است که دانشگاههای بزرگ کشور که بالای ۵۰ الی ۶۰ درصد دانشجویان در آنجا تحصیل میکنند، بالای ۷۰ درصد زیرساختهای آموزش مجازی لازم را دارند و درحال انجام این کار هستند».
اما دانشگاههایی که بنابر گزارش مسئول کارگروه آموزش های الکترونیکی وزارت علوم زیرساختهای لازم را دارند از مشکل دیگری رنج میبرند که همواره در این سالها گریبان دانشگاه را گرفته است؛ اختلال در اینترنت.
بالای ۹۰ درصد دانشگاههای جوان و کوچک، زیرساخت آموزش مجازی ندارند، این درحالی است که دانشگاههای بزرگ کشور که بالای ۵۰ الی ۶۰ درصد دانشجویان در آنجا تحصیل میکنند، بالای ۷۰ درصد زیرساختهای آموزش مجازی لازم را دارند و درحال انجام این کار هستند.
به گزارش میدانی خبرگزاری مهر، به دلیل قطع و وصل شدنهای پی در پی، امکان دیالوگ و مکالمه دو طرفه در این نوع از آموزشها برای دروس تخصصی وجود ندارد. از سوی دیگر دانشجویان مجبورند برای حضور در یک کلاس مجازی، هزینه زیادی برای خرید بستههای اینترنتی بپردازند. هرچند وزیر ارتباطات از رایگان شدن و یا کاهش هزینه این کلاسها برای دانشجویان خبر داد و وزارت علوم نیز در حال ارسال آی پیهای دانشگاهها به این وزارتخانه است، اما این خبرگزاری با استعلام از دانشگاهها دریافته است که هنوز برای خیلی از دانشگاههای بزرگ از جمله علم و صنعت، شهید بهشتی و تهران این روند اجرایی نشده است. این در حالی است که وزارت ارتباطات اعلام کرد که ۱۰۰ گیگ اینترنت رایگان به اینترنتهای ثابت تعلق میگیرد که با در نظر گرفتن این موضوع، برخی دانشجویان اعلام میکنند که دارای مودمهای اینترنت ثابت نبوده و همچنان مجبورند از اینترنت تلفن همراه خود استفاده کنند.
همزمان رئیس دانشگاه اصفهان اعلام کرده که از برخی ناهماهنگیهای وزارت ارتباطات برای اجاره خطوط فیبر نوری و عدم ابلاغ به اداره ارتباطات استان گلهمند است.
ورود شرکتهای خصوصی و بازار نابرابر آموزش مجازی
در خبری دیگر در این حوزه، با شروع آموزش مجازی، تعدادی از دانشگاههای مطرح کشور از شرکتهای خصوصی خواستهاند در برگزاری کلاسهای مجازی به آنها کمک کنند.
به گزارش ایسنا، بنابر اطلاعاتی که در وبسایت ارائهکننده خدمات برگزاری کلاس آنلاین آمده، هزینه یک کلاس دو ساعته که در آن ۲۰ تا ۴۰ کاربر بتوانند همزمان آنلاین باشند، ۵۰ هزار تومان است. اگر دانشگاههایی که از این وبسایت خدمات دریافت میکنند روزانه به طور متوسط برگزاری ۲۰ کلاس دو ساعته ی ۲۰ تا ۴۰ نفره را در مقاطع مختلف را به این وب سایت بسپارند یعنی هر روز باید یک میلیون تومان هزینه کنند. پیشتر مدیر آموزشهای مجازی دانشگاه شهید بهشتی اعلام کرده بود این دانشگاه قرار است بیش از ۶۳ هزار کلاس مجازی برگزار کند، اگر این آمار را به دانشگاهی سراسری تعمیم دهیم که کلاسهای آنلاین خود را قرار است به کمک وبسایت ارائهدهنده خدمات کلاس آنلاین برگزار کند و بابت هر کلاس هم ۵۰ هزار تومان بپردازد یعنی به طور کلی هزینهای بیش از سه میلیارد تومان برای این کلاسها صرف میشود.
یکی دیگر از این وب سایتها که مانند وبسایت قبلی ارائهدهنده خدمات به یکی از دانشگاههای سراسری تهران است، هر کلاس سی نفره را با زمان نامحدود با قیمت ماهانه ۱۹۵ هزارتومان برگزار میکند و این مبلغ برای کلاس های ۶۰ نفره به ۳۰۰ هزار تومان میرسد.
از سوی دیگر، تعطیلی مدارس هم باعث رونق کسبوکار گروهی شده است که با تبلیغاتی همچون رفع اشکال آنلاین و تدریس آنلاین دروس دبیرستان فضای مجازی را پر کردهاند.
تعطیلی مدارس هم باعث رونق کسبوکار گروهی شده است که با تبلیغاتی همچون رفع اشکال آنلاین و تدریس آنلاین دروس دبیرستان فضای مجازی را پر کردهاند.
یکی از این گروههای تلگرامی را افرادی میگردانند که خود را دانشجویان دانشگاههای تهران و شریف معرفی کردهاند و میگویند با توجه به وضعیت فعلی و تعطیل شدن مدارس میخواهند با کمترین قیمت اشکالات تستی داوطلبان کنکور سراسری را رفع کنند. دو تست اول رایگان است و پس از آن هر سوال پانصد تومان برای سوالکننده هزینه دارد. در این کسبوکار کوچک یک پکیج هم تعریف شده که برای رفع اشکال ۲۰ تست پنج هزار تومان پرداخت میشود و مشاوره و برنامهریزی رایگان هم دارد.
موسساتی هم که پیش از این ویدئوهای آموزشی را بر روی سایت خود قرار میدادند با تعطیلی مدارس و دانشگاهها پرطرفدارتر شدهاند. در یکی از این وبسایتها، فیلمهای آموزشی معلمان یک دبیرستان دخترانه غیردولتی بارگذاری شده است و در توضیح آن ذکر شده که آموزش آنلاین در حکم کلاس درسی بوده و حضور و غیاب و نمره مستمر به دانش آموزان تعلق خواهد گرفت.
بیم آن میرود که با ادامه تعطیلی مراکز آموزشی، این روند پرهزینه، بخش مهمی از دانشجویان و دانشآموزان کشور را در مشکلات تازهای گرفتار کند.
تبعیض علیه زنان در جامعه، دانشگاه، خوابگاه و زندان
انجمن اسلامی دانشجویان آزاداندیش دانشگاه علامه با انتشار بیانیهای به مناسبت هشتم مارس، روز جهانی زن با توصیف وضعیت تبعیضآمیز زنان در جامعه، دانشگاه و حتی زندانها، هشدار داد: در حالی که دانشجویان در خوابگاهها همچنان از حداقلها محروم هستند، نظارت بر رفت و آمد دانشجویان دختر، هر روز سختگیرانهتر میشود و این سختگیریهای نابخردانه، آسیبهای روانی-اجتماعی جبرانناپذیری را بر آنها وارد میکند.
در این بیانیه آمده است:
دقیقا از همان روزی که زنان کارگر در یک کارخانه نساجی در نیویورک برای بهبود شرایط کار، دست به اعتراض زدند و سرمایهداران برای جلوگیری از گسترش اعتراضشان، آنها را در کارخانه محبوس کردند و بر اثر ایجاد آتشسوزی، نزدیک به ۱۲۹ تن از زنان کارگر جان خود را از دست دادند، تاریخ ۸ مارس تبدیل به نمادی برای “مبارزات زنان” شد.
هشت مارس تنها بهانهای است که به یاد زنان کارگر صنایع پوشاک، نابرابریها و تبعیضها را بلندتر فریاد بزنیم و تجدید میثاقی است با سایر زنان تحت ستم در نقاط مختلف دنیا. در این روز رساتر از قبل اشکال مختلف ستم، تبعیض و استثمار را بیان میکنیم؛ درست چیزی که مردسالاری و سرمایهداری در کنار یکدیگر بر زنان روا داشتند و مانع از تحقق حقوق طبیعی زنان در بستر جامعه شدند.
اما روز ۸ مارس را در شرایطی گرامی میداریم که همچنان سایه شوم تبعیض و نابرابریها بر سراسر جهان حاکم است. در ایران با تمام از خود گذشتگیها، مبارزات و دیگر اقدامات برای اجرای برابری، همچنان زنانمان از این حقوق طبیعی و اولیه محروماند. نظام پدرسالار حاکم بر کشور هنوز با نادیده گرفتن زنان و پایمال کردن حقوق آنها سعی در حذفشان از گستره جامعه دارد. در این وضعیت اعتراضات و مبارزات زنان در سالهای اخیر با کوبندهترین پاسخها همراه بوده است که بازداشت و تهدید فعالین حوزه حقوق زنان گواه سرکوبهای موجود است.
این نابرابریها در سراسر جامعه، جامه گسترده و دانشگاه نیز همچون سایر محیطها از این تبعیضها مصون نبوده است. همواره دختران دانشجو در زیست دانشجویی و محیط آکادمیک و آموزشیشان، در موقعیتی دشوار و سرکوبشده نسبت به پسران قرار گرفتهاند؛ تا حدی که این سختگیریها گاه به زندگی شخصی و فردی آنها نفوذ کرده و فضایی خفقانآور را به وجود اورده است.
جنبش دانشجویی در کنار جنبش زنان با استفاده از فضای دانشگاه کوشیده تا تبعیضهای حقوقی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی را شناسایی کند و با ارائه راهکارهای عملی مسیر برونرفت از نظام نابرابر جنسیتی را فراهم کند.
یکی از نگرانیهای امروزه جنبش دانشجویی وضعیت بغرنج زندانها و بویژه شرایط زندانیان زن است. گزارشهایی از وضعیت نامناسب و تاسفبرانگیز بهداشتی و ضرب و شتم زندانیان، به صورت روزانه مخابره میشود، این نگرانی را تشدید میکند که نمونه بارز این مدعا، #نرگس_محمدی است که با وجود تحمل جراحیهای متعدد در طول دوران حبس و آمبولی ریه و گذراندن بازجوییهای شدید، امروزه همچنان در زندان زنجان در تبعید است و از تماس تلفنی او با فرزندانش جلوگیری میشود. در این میان باید گفت که خواهان آزادی فوری این زندانی و سایر زندانیان و رسیدگی به وضعیت بهداشتی زندانها هستیم.
اگر به محیط دانشگاهی نگاه کنیم، همچنان در دانشگاه علامه طباطبایی، تعداد قابل توجهی از دانشجویان دختر به دلیل نوع پوشش خود به کمیتههای انضباطی احضار میشوند. در این میان اطلاع دانشگاه به خانوادهها و تماسهای مکرر با با آنها تبدیل به ابزاری برای سرکوب شده است.
دخترانی که دغدغه فعالیت دارند، با سختیهای قابل توجهی برای عملی کردن آن برخورد میکنند و مورد تحقیر و توهین مسئولان و برخی از نهادهای دانشگاهی قرار میگیرند. متاسفانه این دست برخوردها، مداخلهجوییها و ایجاد تنگنایی برای فعالیت، از سوی مسئولان، به شدت بدنه جنبشهای دانشجویی را مورد اصابت قرار داده است. در این میان، اگر دانشجویان دختر، در محیط دانشگاه، مورد آزار فردی، اعم از مسئولان، کارکنان و یا اساتید قرار بگیرند، محکوم به سکوت میشوند و گاه افراد آزارگر، با ابزارهای قدرت و تهدید، آنها را از اقدام به شکایت منع میکنند.
از سوی دیگر در حالی که دانشجویان در خوابگاهها همچنان از حداقلها محروم هستند، نظارت بر رفت و آمد دانشجویان دختر، هر روز سختگیرانهتر میشود و این سختگیریهای نابخردانه، آسیبهای روانی-اجتماعی جبرانناپذیری را بر آنها وارد میکند.
اما امروزه در زمانهای زیست میکنیم که همچنان دانشگاه به عنوان بخشی از حوزه عمومی خود سرشار از ناعدالتیهاست و با ورود بیشتر دختران به فضای دانشگاه، این مبارزه جدیتر و پرقدرتتر دنبال میشود.
لازم میدانیم بار دیگر تاکید کنیم که ما خواهان بازنگری در تمام قوانین و رویههای تبعیضآمیز هستیم و تا حذف آخرین هنجارهای ضد زنان از پای نخواهیم نشست. و در آخر باید بگوییم که ما معتقدیم، برای رسیدن به دموکراسی و کسب آزادی و برابری، نیاز به مبارزه برای رفع هر گونه تبعیض از جمله تبعیض علیه زنان کشورمان است و بدون این اقدام، هیچگونه عملی امکانپذیر نیست.
فروزان یزدانیپور هنوز در زندان است
فروزان یزدانیپور، دانشجوی کارشناسی ارشد مطالعات فرهنگی و رسانه دانشگاه تهران، علیرغم تامین وثیقه ۵۰۰میلیونی در شعبه ۴ دادسرای اوین، پس از گذشت نزدیک به سه هفته، همچنان در زندان است. این در حالی است که خانوادهاش به علت شیوع ویروس کرونا و نگرانی از وضعیت او هر روز پیگیر آزادی او هستند و مسئولان قضایی آنان را همچنان در سرگردانی قرار دادهاند.
فروزان یزدانیپور روز سوم اسفندماه جاری، در منزل مسکونی خود در تهران از سوی نیروهای اطلاعات سپاه بازداشت شده و تا زمان تنظیم این خبر در شرایط نامعلومی به سر میبرد.
یک پاسخ
در این مقطع باید حوزه های علمیَه تقویت بشوند بحول و قوه الهی !
دیدگاهها بستهاند.