درخواست کمک برای «حفظ تندرستی و زندگی» زندانیان سیاسی

زیتون– جمعی از فعالان سیاسی و اجتماعی طی نامه‌ای از گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور حقوق بشر ایران خواستند تا برای «حفظ تندرستی و زندگی آنانی که در ایران در بندند» کمک کنند.

امضا کنندگان این بیانیه تاکید کردند در ایران شاهدیم که ادارات نظامی امنیتی رژیم، بیگانه با شرایط نوین جهان و غیرمسئولانه‌تر از هر زمان، زندانیان سیاسی را در مقابل بیماری واگیردار کووید- ۱۹ بی هیچ امکانی برای حفاظت از جانشان، در زندان‌ها نگه داشته‌اند. آنان، سرکوب مخالفین استبداد و فساد را کماکان اولویت خود می‌دانند.

به گزارش «زیتون» در بخش دیگری از این بیانیه آمده است: «ما، امضا کنندگان این متن، که خود بخشی از زندگی را به عنوان زندانی سیاسی، سپری کرده ایم، از شما تقاضا داریم خواست آزادی زندانیان سیاسی را به عنوان گامی در مبارزه جهانی با اپیدمی کووید – ۱۹ پی گیری نمایید.»

در پایان این نامه آمده است: «نیازی به تاکید نیست که درخواست کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل متحد از دولت ایران برای آزادی فوری و بی قید و شرط زندانیان سیاسی و محکوم نمودن سیاستهای سرکوب گرانه رژیم اسلامی ایران که بااستفاده از تمامی ارگانهای سرکوب و با پشتیبانی قوه قضاییه به پیش برده میشوند، کمک بزرگی است در خدمت پیشگیری ازخطر مبتلا شدن زندانیان سیاسی ایران به ویروس کرونا.»

متن کامل این بیانیه که برای انتشار در اختیار «زیتون» قرار گرفته به شرح زیر است:

آقای جاوید رحمان،
گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور حقوق بشر ایران
برای حفظ تندرستی و زندگی آنانی که در ایران در بندند، از شما کمک می خواهیم.
نبرد برای جان انسان در برابر دشمنی نامرئی و نافذ در همه جا، جهان ما را فرا گرفته و اولویت های ان را تغییر داده است. مهمترین الویت حفظ تندرستی و زندگی است با احساس مسئولیت فردی و جمعی. در این میان، ما در ایران شاهدیم که ادارات نظامی امنیتی رژیم، بیگانه با شرایط نوین جهان و غیرمسئولانه تر از هر زمان، زندانیان سیاسی را در مقابل بیماری واگیردار کووید- ۱۹ بی هیچ امکانی برای حفاظت از جانشان، در زندان ها نگه داشته اند. آنان، سرکوب مخالفین استبداد و فساد را کماکان اولویت خود می دانند. شاهد میدانی این وضعیت خانم نسرین ستوده، وکیل و حقوق دان زندانی است که اخیراً برای رساندن صدای اعتراض خود، دست به اعتصاب غذا زده است. خانم ستوده در این باره نوشته است:
« همان نهادهای نظامی و اطلاعاتی که با تحمیل مدیریت‌های ستیزه جویانه‌شان امنیت کشور را برهم زده‌اند؛ همچنان بر ادامه حبس زندانیان سیاسی در شرایط پرمخاطره کنونی اصرار می‌ورزند تا فاجعه هر چه عمیق‌تر و گسترده‌تر گردد و طوفان این ویروس کشنده زندانیان سیاسی و یا خانواده‌های آنان را از بین ببرد. تمامی اقدامات نشان دهنده آن است که جز نهادهای پلیسی و امنیتی هیچ نهاد دیگری در این خصوص تصمیم گیرنده نیست و این نهادها بودند که کشور را در اعماق سقوط و سرگردانی پرتاب کردند. این یک ضرورت ملی است که بسیاری از بندهای زندانهای کشور از جمله بند زنان زندان اوین تعطیل شود و این یک ضرورت ملی است که حکومت از در آشتی با دنیا درآید تا از مزایای دانش و تکنولوژی برای مقابله با بیماری کرونا بهرمند گردد. از آنجا که کلیه مکاتبات حقوقی و قضایی جهت یادآوری ضرورت آزادی زندانیان بی‌پاسخ مانده است اینجانب با اقدام به اعتصاب غذا به عنوان آخرین راه چاره یک زندانی درخواست خود را مبنی بر آزادی زندانیان سیاسی مجددا اعلام می دارم.»
آقای جاوید رحمان
ما، امضا کنندگان این متن، که خود بخشی از زندگی را به عنوان زندانی سیاسی، سپری کرده ایم، از شما تقاضا داریم خواست آزادی زندانیان سیاسی را به عنوان گامی در مبارزه جهانی با اپیدمی کووید – ۱۹ پی گیری نمایید.
نیازی به تاکید نیست که درخواست کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل متحد از دولت ایران برای آزادی فوری و بی قید و شرط زندانیان سیاسی و محکوم نمودن سیاستهای سرکوب گرانه رژیم اسلامی ایران که بااستفاده از تمامی ارگانهای سرکوب و با پشتیبانی قوه قضاییه به پیش برده میشوند، کمک بزرگی است در خدمت پیشگیری ازخطر مبتلا شدن زندانیان سیاسی ایران به ویروس کرونا!

با احترام
جمعه ۳۰ اسفند ۱۳۹۸ – ۲۰ مارس ۲۰۲۰

محمد آزاد گر – ناصر آذرافروز – باقر ابراهیم زاده – مهدی ابراهیم زاده – فریدون احمدی – یوسف اردلان – محمد اعظمی – رضا اکرمی – حسام امام – علی برزوئی – یداله بلدی – امیر حسین بهبودی – سیما بهمنش – مریم پورتنگستانی – حسین پورجانکی – احمد پورمندی – علی پور نقوی – ایرج تقی زاده – مهدی جباری – حسن جعفری – رضا جوشنی – محمد حدادپور – اسماعیل ختائی – اصغر خرسند – بهروز خلیق – احمد خوشبخت – رقیه دانشگری – اکبر دوستدار – غلام دوستدار – سیاوش دهقان – ناصر رحمانی نژاد – فرهمند رکنی (اخوی) – سلامت رنجبر- حسین سازور – علی ستاری – جمال سجادی – فرج سرکوهی – کیومرث سلطان آبادی – هدایت سلطانزاده – اکبر سوری – اکبر سیف – بهرام حسینی شکرائی – مجید عبدالرحیم پور – نادر عصاره – رضا عظیم زادگان – رضا علامه زاده – فاطمه غروی – مهدی فتاپور – اصغر فتاحی – مسعود فتحی – حسن فخاری – وجیه قاسمی – باقر قلیائی – پرویز قلیچ خانی – شهرام قنبری – مهدی کاظمی – اسفندیار کریمی – بهزاد کریمی – حسن گلشاهی – علی لاریمی – احمد محمدی – ضرغام محمودی – مرتضی محیط – منوچهر مختاری – عزت مصلی نژاد – بهروز مطلب زاده – امیر ممبینی – محمد رضا مهجوریان – اشرف میرهاشمی – ناهید ناظمی – حمید نعیمی – زهره نعیمی – داود نوائیان – پرویز نویدی – ایرج واحدی پور – پروین واحدی پور

Recent Posts

معاویه: یک عرب ایرانی یا مسیحی؟

مسعود امیرخلیلی

۱۳ آبان ۱۴۰۳

آقای خامنه‌ای، ۱۳ آبان و شورای‌ نگهبانِ جهان

۱۳ آبان در تاریخ جمهوری اسلامی روز مهمی است؛ نه از آن جهت که سفارت…

۱۳ آبان ۱۴۰۳

آیا پذیرفتگان دیکتاتوری مقصرند؟!

در تحلیل سیاسی و روانشناختی دیکتاتوری، مسئله مقصر دانستن پذیرفتگان دیکتاتوری به عنوان افرادی که…

۱۳ آبان ۱۴۰۳

روز جهانی وگن؛ به یاد بی‌صداترین و بی‌دفاع‌ترینِ ستمدیدگان!

امروز یکم نوامبر، روز جهانی وگن است؛ این روز، یادبودِ تمام دردمندی‌ها و خودآگاهی‌هایی است…

۱۲ آبان ۱۴۰۳

اسرائیل؛ درون شورویه و بیرون مستبده!

درآمد در این نوشتار به دو مطلب خواهم پرداخت. نخست، تحلیلی از عنوان مقاله و…

۰۸ آبان ۱۴۰۳