بیش از ۴۰۰ هزار کارگر فاقد امنیت شغلی هستند

حسن صادقی رییس اتحادیه پیشکسوتان جامعه کارگری در مراسم راهپیمایی روز جهانی کارگر، که از سخنرانان برنامه امروز بود، گفت:« امروز روز مبارزه کارگران است. روزی که کارگران شیکاگو در سال ۱۸۸۶ به خیابان‌ها آمدند تا بگویند سرمایه‌داری فقط زمانی می‌تواند به حیات خود ادامه دهد که دولت آمریکا حقوق کارگر را به رسمیت بشناسد.» این فعال صنفی کارگری در ادامه افزود:« آن زمان فضا به‌ گونه‌ای بود که کارگران شیکاگو به تنگ آمدند و پوزه نئولیبرالیسم را به خاک مالیدند تا ۸ ساعت کار و مقاوله‌نامه‌های بنیادین حقوق کارگر را بپذیرد.» صادقی در ادامه این پرسش را مطرح کرد:« اما ما می‌خواهیم بگوییم چرا در کشور اسلامی، ما باید شاهد نابسامانی‌ها در حوزه روابط کار باشیم؛ چرا تعیین مزد مکفی برای نیروی کار با موانع جدی روبرو است. ما آمده‌ایم بگوییم حداقل‌ها را از نیروی کار گرفته‌اند.» صادقی ادامه داد:« ما شاهد دور بطلان در روابط کار در تامین اجتماعی هستیم نه شاهد امنیت شغلی و تامین معاش بازنشستگان. کجای دنیا نیروی کار ۱۵ ساعت، ۱۷ ساعت کار می‌کند ولی جزو دهک‌های پایین جامعه است.»

وی همچنین پرسید:« مگر نه اینکه کار شرافت است پس چرا نیروی کار باید شرمنده خانواده‌اش باشد؟»

رییس اتحادیه پیشکسوتان کارگری افزود:« نظام‌مند کردن قراردادهای موقت یکی دیگر از خواسته‌های محوری ماست چرا که در ایران با نام قرارداد موقت برده‌داری می‌کنند . جای بسی تاسف است که بازرسی وزارت کار نیز جلوی این برده‌داری نوین را نمی‌گیرد.»

علیرضا محجوب، دبیر کل خانه کارگر نیز که در این تجمع حضور داشت گفت:« امروز به این منظور جمع شده‌ایم تا با ایستادگی حق خود مبنی براینکه کارگران برای گرامیداشت روز جهانی کارگر به به مجوز نیازی ندارند را ثابت کنیم. جامعه کارگری حق تجمع را از کسی گدایی نمی‌کند و این اجازه را نمی‌دهند که کسی این حق را از آن‌ها بگیرد. از این‌رو از تمام کسانی که در ‌‌نهایت، امروز این خواسته قانونی را به رسمیت شناختند تشکر می‌کنیم.»

دبیرکل خانه کارگر با اشاره به انعقاد قراردادهای موقت و حجمی گفت:« همه ما کارگران یک هدف مشترک داریم و آن امنیت شغلی است امروز بیش از ۴۰۰ هزار نفر فاقد امنیت شغلی هستند و در آینده بیش از ۱ میلیون نفر دیگر به این آمار اضافه می‌شود.» رییس فراکسیون کارگری مجلس ادامه داد:« دیوان عدالت اداری ملزم است که رای خود را درخصوص تبصره ۱ و ۲ ماده ۷ باطل کند زیرا مهم‌ترین عارضه ما امنیت شغلی است.»

کارگران در این راهپیمایی پارچه نوشته‌هایی با مضامین گوناگون با خود حمل می کردند که از جمله پارچه نوشته هایی با این شعارها: «این تیم هسته‌ای را حمایتش می‌کنیم»، «کارگر-کارگر اتحاد-اتحاد»، «ما خواهان اجرای همسان سازی حقوق کارگران بازنشستگان تامین اجتماعی هستیم»، «قرارداد موقت نظام برده داری»،  «قیمت حقیقی استفاده از کالاهای خارجی بیکار شدن کارگران است»، «بوسه پیامبر بر دست کارگر یک تعارف نیست بلکه تعلیم است»‌، «روی آوردن به مسیر واردات بزرگترین بی عدالتی است»، «دولت محترم تقاضا داریم دیون تامین اجتماعی را پرداخت کنید»،‌ »ما خواستار امنیت شغلی کارگران قراردادی هستیم»، «حقوق دستمزد مصوب شورای عالی کار خلاف ماده ۴۱ قانون کار و هرگز جوابگوی معیشت خانواده‌های کارگری نخواهد بود»، «تقدیس کار و تکریم کارگر باید در راس برنامه ها باشد» و «باید با کاستن از هزینه های زائد، سهم دستمزد در هزینه‌های تولید افزایش یابد».

«اشتغال، امنیت،‌معیشت حق مسلم ماست»، «تجمیع بیمه، حق الناس حیف الناس»‌، «حقوق حقه ما ایفا باید گردد»‌، ‌«امنیت شغلی احیا باید گردد»،‌«قانون کار ایران خون بهای شهیدان»، «کارگران بیدارند از تفرقه بیزارند»،‌ »کارگران هوشیارند از واردات بیزارند» از شعارهایی بود که توسط شرکت کنندگان در طول راهپیمایی و برگزاری دیگر بخش های مراسم سر داده شد.