زیتون– جمعی از فعالان ملی و مذهبی ضمن صدور بیانیه‌ای در اعتراض به حکم زندان برای کیوان صمیمی٬ خواهان لغو احکام غیرقانونی و آزادی کلیه زندانیان عقیدتی و سیاسی شدند.
در این بیانیه آمده است: «کیوان صمیمی یکی از دلسوزان و دردمندان کشور و مردم، سالیان زیادی را پیش و پس از انقلاب در زندان گذرانده اما همچنان بر عهدش با مردم و به خصوص زحمتکشان و کارگران این دیار و استقلال و سربلندی این سرزمین استوار مانده است؛ آقای صمیمی مصداق بارز صداقت، صمیمیت و دغدغه مند بهروزی مردمان و پیشرفت و توسعه ایران زمین است.»
به گزارش «زیتون» امضا کنندگان این بیانیه در ادامه این پرسش را مطرح کرده‌اند که «چگونه ممکن است به مجله ای مجوز فعالیت رسانه ای داده اما سردبیر آن را به اتهامی واهی محکوم نمود؟ و یا محکومیت شخصی به اتهام تاسیس یک حزب که مجوز آن را نیز دریافت داشته با کدام قانون و منطق مطابقت دارد؟»
به نوشته آنان همچنین: «محکوم کردن کیوان صمیمی به جرم سردبیری مجله ایران فردا که هم اینک در حال انتشار است! و یا حزبی که ۲۲ سال پیش به شکل قانونی مجوز تاسیس دریافت داشته و دیگر اتهاماتی که فاقد هرگونه استدلال قانونی و حقوقی بوده، آیا جز اینکه بهانه ای جهت تحدید و توقف فعالیت های سیاسی و مطبوعاتی و مدنی آقای صمیمی باشد، از پشتوانه منطقی و عقلانی برخوردار است؟»
کیوان صمیمی٬ فعال سیاسی و زندانی سیاسی سابق٬ روز اول اردیبهشت ماه خبر از محکومیتش به پنج سال زندان داد.
به نوشته او در حکم غیابیِ صادره نوشته شده‌است تشکیل «حزب غیرقانونی آزادی مردم ایران»٬ در ۲۲ سال پیش٬ سردبیری «نشریه گروهک ایران فردا» که البته وزارت اطلاعات، ارشاد اسلامی، قوه قضائیه،… مجوّز ماهنامه‌ی ایران فردا را صادر کرده بودند آمده بود.
از دیگر دلایل بازداشت او در سال۹۸ «بارگذاری مطالبی همسو با شیطان بزرگ، در فضای مجازی»٬ «سخنرانی و تحریک مخاطبین»٬ «حمایت از زندانیان سیاسی» و «فعالیت در تجمع غیرقانونی روز کارگر» بوده است.
کیوان صمیمی سال ۹۸ و در حاشیه تجمع روز جهانی کارگر بازداشت شده بود.
متن کامل این بیانیه که برای انتشار در اختیار «زیتون» قرار گرفته٬ به شرح زیر است:
در حالی که آحاد شهروندان کشور درگیر بحران کرونا و جدال جان و نان و فشارهای زندگی روزمره هستند و همگان خواهان پایان دادن به حبس ها و حصرهای غیرقانونی و غیرانسانی اند، مایه بسی شگفتی است که هر روزه شاهد صدور احکامی که یادآور احکام صادره از دادگاههای انگیزاسیون و تفتیش عقاید برای فعالان سیاسی و مدنی که جز ابراز عقیده و فعالیت برای استیفای حقوق اولیه انسانی و آزادی و عدالت و رفاه مردم و سربلندی کشور کار دیگری نکرده اند، هستیم.
آقای کیوان صمیمی طی یک حکم غیابی از سوی دادگاه انقلاب به شش سال زندان محکوم شد. ایشان در اردیبهشت ۱۳۹۸، همزمان با روز جهانی کارگر به همراه ده ها تن از فعالان مدنی در یک تجمع اعتراضی جهت حمایت از حقوق کارگران در مقابل ساختمان مجلس که با ورود نیروهای امنیتی به خشونت کشیده شد، بازداشت گردید. وی در خرداد ۹۸، با تودیع قرار وثیقه، به صورت موقت و تا پایان مراحل دادرسی از زندان اوین آزاد گردید. لیکن دادگاه انقلاب با صدور حکمی ایشان را به ۶ سال حبس محکوم نموده است.
کیوان صمیمی یکی از دلسوزان و دردمندان کشور و مردم، سالیان زیادی را پیش و پس از انقلاب در زندان گذرانده اما همچنان بر عهدش با مردم و به خصوص زحمتکشان و کارگران این دیار و استقلال و سربلندی این سرزمین استوار مانده است؛ آقای صمیمی مصداق بارز صداقت، صمیمیت و دغدغه مند بهروزی مردمان و پیشرفت و توسعه ایران زمین است.
چگونه ممکن است به مجله ای مجوز فعالیت رسانه ای داده اما سردبیر آن را به اتهامی واهی محکوم نمود؟ و یا محکومیت شخصی به اتهام تاسیس یک حزب که مجوز آن را نیز دریافت داشته با کدام قانون و منطق مطابقت دارد؟
محکوم کردن کیوان صمیمی به جرم سردبیری مجله ایران فردا که هم اینک در حال انتشار است! و یا حزبی که ۲۲ سال پیش به شکل قانونی مجوز تاسیس دریافت داشته و دیگر اتهاماتی که فاقد هرگونه استدلال قانونی و حقوقی بوده، آیا جز اینکه بهانه ای جهت تحدید و توقف فعالیت های سیاسی و مطبوعاتی و مدنی آقای صمیمی باشد، از پشتوانه منطقی و عقلانی برخوردار است؟
بر همین اساس ما جمعی از فعالان ملی – مذهبی صدور احکام غیرقانونی و غیرعادلانه و غیرمنصفانه علیه فعالان سیاسی، مدنی، زیست محیطی و صنفی، به ویژه احکام صادره علیه آقای صمیمی را در وضعیتی که کشور در شرایط فوق بحران به سر می برد و خطر جانی دیگر زندانیان را نیز تهدید می کند، محکوم نموده و آن را غیرانسانی می دانیم و خواهان لغو این حکم و دیگر احکام مشابه و آزادی کلیه زندانیان عقیدتی و سیاسی و … که جانشان در خطر است می باشیم.
حمید آصفی، زهرا آقاخانی، محمدرضا آهنی، محمد ابراهیم زاده، سید صابر ابطحی، هادی احتظاظی، مهرداد احمدزاده، مهتاب احمدی، ابراهیم اصغری منیر، محمد افشار، سید عبدالمجید الهامی، زهره امامی، سارا امانی، مهدی امین زاده، عبدالعلی بازرگان، سعید باقرنژاد، حسین بحیرایی، رسول بداقی، محمد برقعی، انیسه بیات، عباس پور اظهری، مهسا پور مقرری، محمد جمادی، جعفر جودکی، فرانک چالاک، محمد چاووشیان، مهدی حسنلو، کوثر حضرتی گلدیانی، ولی حق شناس، یونس حکمت دوست، حوریه خانپور، پریسا خالقی، امیر خرم، محمد خیرالدین، محمود داوران، شهریار دبیرزاده، معصومه دهقان، محسن رحمانی، زهرا رحیمی، یونس رستمی، حمیدرضا رسولیان، احسان رضایی، سعید رضایی، محسن رضایی، فرزانه رهرو، رقیه زارع پور، مسلم زمانی، احمد زمانی، حسین سربندی، علی سلطانی، زهرا سیادت، معصومه شاپوری، سید علی شیخ الاسلامی، ماندانا صادقی، جلال صمصامی، سوسن طلوعی، سید ابوذر علوی، سیده سمیه علوی، سیده مینا علوی، سیده لیلا علوی، نسرین علوی، رضا علیجانی، محمدحسین غفارزاده، رضا غفوری، فرشید فاریابی، منیژه فتحی، اسدالله فخیمی، حسن فرشتیان، عزیز قاسم زاده، پَرَن قاسمی، ابوالفضل قدیانی، کیارش کاظمی، رضا کاظمی فومنی، هادی کحال زاده، حسین کربلایی، غلامرضا کرد، محمد کریمی، ملیحه کریم الدینی، حسین کشوردوست کلتی، علی کلایی، پروین کهزادی، پانته آ کهنداد، مهران کهن پور، بهناز کیانی، جعفر کیوانچهر، بیژن گل افرا، مسعود لدنی، نصرالله لشنی، حسین مجاهد، سیران محمدحسینی، رضا محمدی، محمد محمدی، زینب محوی، مرتضی پور، رضا مسلمی، رضا مسموعی، احمد مظفری، ژیلا مکوندی، علی اصغر ممبینی، مهدی ممکن، سید حسین موسوی، حسین میرزانیا، فرشاد نوروزیان، مهدی نوربخش، اکبر نوری، احمد هادوی، مصطفی یاراحمدی، احمد یزدانی، اسماعیل یزدانی، حسن یوسفی اشکوری
دیدگاه‌ها بسته‌اند.