توضیح: زیتون در «پرونده‌ای ویژه» به فساد شخصی، بوروکراتیک و گاه سیستماتیک موجود در دستگاه‌های مختلف حاکمیتی می‌پردازد. سو استفاده از قدرت، رانت، اختلاس و مواردی از این دست موضوعاتی‌ست که با استناد به گزارش‌ها و اسناد رسمی در این سلسله گزارش‌ها خواهید خواند.
***
زیتون ـ فریبرز کلانتری: «مد اسلامی» که در برخی از کشورها مانند ترکیه برای برخی موسسات سود اقتصادی داشته در ایران وسیله‌ای برای فساد مدیران وزارت ارشاد شد تا برخلاف قانون خود، موسساتی تشکیل دهند و از دولت کمک دریافت کنند.
این مدیران البته تنها در حوزه فرهنگ فعالیت نمی‌کنند و هر جا سودی باشد دستی بر آتش دارند از جمله سرنگ‌سازی و برون‌سپاری سانسور کتاب نیز از جمله زمینه‌های فعالیت اقتصادی این گروه از مدیران است.
در مجلس هفتم قانون «ساماندهی مد و لباس» به تصویب نمایندگان رسید، با تعریف ردیف بودجه برای این حوزه مدیران وزارت ارشاد دست به کار تاسیس شرکت‌هایی گاه بی‌ربط برای جذب آن شدند، شرکت‌هایی که به عنوان مثال بودجه مد اسلامی را به حوزه سانسور کتاب بردند.
یکی از این موسسات که توسط خود مدیران و کارمندان وزارت ارشاد ایجاد شده بود. موسسه‌ای با نام «مؤسسه فرهنگی هنری کارآفرینان فرهنگ وهنر» است که در ۲۶ردیف از سال ۹۶ تا ۹۸ و با عناوین مختلف، مبلغ بالغ بر ۲۴ میلیارد تومان از این وزارت‌خانه دریافت کرده بود.
ماموریت این موسسه بر اساس قرارداد منعقد شده با آن، تطبیق کتب ارائه شده با ضوابط نشر بود که نام محترمانه‌اش همان ممیزی کتاب است.
بعدها،در پاسخ به انتقاد برخی از رسانه‌ها، معاونت هنری وزارت ارشاد، با انتشار قرارداد این موسسه بیان می‌کند که کار نظارت بر نشر کتاب برون‌سپاری شده است.
در مجلس هفتم قانون «ساماندهی مد و لباس» به تصویب رسید، با تعریف ردیف بودجه برای این حوزه مدیران وزارت ارشاد دست به کار تاسیس شرکت‌هایی گاه بی‌ربط برای جذب آن شدند، شرکت‌هایی که بودجه مد اسلامی را به حوزه سانسور کتاب بردند.
این در حالی است که با بررسی اعضای هیات مدیره این موسسه، معلوم می‌شود که این موسسه از سوی برخی از مدیران و کارمندان وزارت ارشاد تاسیس شده است تا از این طریق، ردیف بودجه اختصاص داده شده دولت، به شرکت‌های خصوصی مدیران دولتی واریز شود.
براساس گزارش چاپ شده در روزنامه رسمی، موسسه فرهنگی هنری کارآفرینان فرهنگ و هنر، با مشارکت داود حصبائی، سهراب حمیدی، محمد علی رهبری، جلیل صادقی زاده، محمد رنجبری، ابوالقاسم ایرجی، محمدرضا شهیدی زندی، رمضان فرعی علمداری تشکیل شده است.
در این میان، سهراب حمیدی که یکی از اعضای این موسسه است تا پایان ده مهر ۹۲، به عنوان مدیر کل مرکز مطالعات و تحقیقات فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مشغول به کار بوده است.
از همین پرونده:
پرونده ویژه فساد (۱) : آقازاده‌ی همه فن حریف
همچنین جلیل صادق‌زاده که در سال ۹۲ در وزارت ارشاد «دبیر هیات رسیدگی به امور موسسات تک منظوره » بوده و پس از شش سال در تاریخ ۶ / ۵ / ۱۳۹۸ از این سمت برکنار و پست جدیدی در وزارت ارشاد به وی محول شد نیز از دیگر اعضای این موسسه است.
ابوالقاسم ایرجی نیز سابقه معاونت طرح و توسعه وزارت فرهنگ ارشاداسلامی را در کارنامه خود دارد و در حال حاضر مشاور طرح و برنامه معاونت قرآن و عترت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است.
رمضان فرعی علمداری هم بیش از این کارمند سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و همچنین محمد علی رهبری پیش از این کارمند معاونت مطبوعاتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بوده‌اند و بقیه افراد نیز از بازنشستگان وزارت ارشاد هستند.
سرنگ‌فروشان فرهنگی
اما ماجرای همکاری مدیران دولتی در شرکت‌های خصوصی، به این سال‌ها باز نمی‌گردد. بلکه سه تن از اعضای اصلی این موسسه فرهنگی، در سال ۶۹ نیز شرکتی به نام شرکت آریان سرنگ را در شهر کرمانشاه راه‌اندازی کرده بودند که در آن جا با فردی به نام حمید قبادی همکاری می‌کردند.
به واسطه مدیران وزارت ارشاد، حمید قبادی به حراست این وزارت‌خانه رسید و بعدها هم به عنوان مدیر نظارت بر چاپ و نشر وزارت ارشاد انتخاب شد. در دوران بگیر و ببند چاپخانه‌ها، بسیاری از چاپخانه دارها که سروکارشان به وزارت ارشاد افتاده بود، با نام حمید قبادی به خوبی آشنایی داشتند.
پس از تصویب قانون مد و لباس از سوی مجلس هفتم هم معاونت امور هنری وزارت ارشاد، کارگروهی به نام «کارگروه ساماندهی مد و لباس» تشکیل می‌دهد و حمید قبادی دانا را در ۵ آبان ۹۲ به دبیری کارگروه مد و لباس وزارت ارشاد انتخاب می‌کند. او با حکم علی مرادخانی به این سمت منصوب شده بود.
علی مرادخانی معاون علی جنتی در امور هنری است که ۱۴ سال مسئولیت مرکز موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی را به عهده داشت. این در حالی است که مرادخانی خود از سوی علی رهبری، رهبر ارکستر و موسیقی‌دانِ بین‌المللیِ ایران به عنوان مافیای موسیقی متهم شده بود.
در حال حاضر نیز، موزه موسیقی از سوی علی مرادخانی و فرزندش مدیریت می‌شود. اما بر اساس قانون، این موزه باید به عنوان بخش مهمی از شهرداری، نیازهای کل شهر تهران در عرصه موسیقی را برطرف کند.
*این مطلب توسط موسسه نمای آینده برای زیتون تهیه شده است.
دیدگاه‌ها بسته‌اند.