حبیب الله بوربور؛ زندگیِ پرابهام اسپانسر اصول‌گرایان

زیتون ـ فریبرز کلانتری: بعد از شروع کار مجلس یازدهم و به دلایل مختلف؛ از مطرح شدن موضوع اعتبارنامه غلامرضا تاجگردون تا اختلافات داخلی اصول‌گرایان بر سر کمیسیون‌ها، بار دیگر نام اسپانسرهای مالی اصول گرایان نیز مطرح شده است.

حمید رسایی، نماینده سابق مجلس که از قرار نگرفتن نامش در فهرست اصول گرایان شاکی بود این فهرست را فهرست «دامادها، اسپانسرها، بی‌خاصیت‌ها وحرف‌ گوش‌کن‌ها درکنار چند کاندیدای لایق و انقلابی» نامیده بود.

پس از آن برخی کاربران شبکه‌های اجتماعی نوشتند که منظور او از اسپانسر چهره‌هایی چون عزت‌الله اکبری تالارپشتی هستند. با وجود اتهام‌های متعددی که درباره فساد مالی تالارپشتی وجود دارد هیچ یک از نمایندگان مجلس به اعتبارنامه تالارپشتی اعتراض نکرده‌اند.

از «فجر اسلام» تا «مجلس انقلابی»

منظور رسایی از داماد این فهرست، مجتبی رضا خواه، داماد حبیب‌الله بوربور بود. کسی که حالا با بالا گرفتن بحث‌ها بر سر تقلب در سوابق کاری و ریاست بذرپاش بر دیوان محاسبات، به عنوان عضوی از کمیسیون برنامه و بودجه، ادعا کرده که سوابق بذرپاش «بدقت» بررسی شده و دیگران در حال «حاشیه‌سازی» هستند. این در حالی است که درباره مدرک تحصیلی خود رضا‌خواه نیز اما و اگرهای زیادی وجود دارد. با حضور رضاخواه در مجلس بار دیگر نام بوربور نیز مطرح شده است. به خصوص اینکه رضاخواه یکی از معترضان به اعتبارنامه غلامرضا تاجگردون  هم بوده است.

بیشتر بخوانید:

مجتبی رضاخواه؛ حاشیه‌های پررنگ‌تر از متن

از حبیب الله بوربور به عنوان دیگر اسپانسر مالی فهرست اصول‌گرایان نام برده می‌شود. درباره زندگی او پیش و پس از انقلاب ابهامات زیادی مطرح است. بوربور که در تقسیم‌بندی اصولگرایان در طبقه اصولگرایان سنتی قرار می‌گیرد، مدتی دبیر کل جمعیت وفاداران انقلاب اسلامی بود. گروهی که حسن غفوری فرد دبیر کل سابق جامعه اسلامی مهندسین پایه‌گذاری کرده بود. بوربور مانند دیگر اعضای این گروه اما حضوری جدی در سیاست ایران نداشت تا اینکه در انتخابات اخیر نامش به عنوان یکی از افراد اصلی و تاثیرگذار در تنظیم لیست اصولگرایان در کل کشور و اسپانسر مالی این فهرست مطرح شد.

بوربور و دامادش مجتبی رضا خواه درباره مبهم بودن موضوع حضورشان در آمریکا با یکدیگر اشتراک دارند. سوابق فعالیت بوربور، پیش از انقلاب ۵۷  نیز مبهم است.

محسن کنگرلو، مشاور امنیتی میرحسین موسوی که اخیرا فوت شده پیش از این گفته بود که گروه فجر اسلام، از گروه‌های مسلح مخالف حکومت شاه، نفوذی بلند پایه ای در ساواک داشته و اطلاعات سری ساواک را در اختیار این گروه قرار می‌داد.

کنگرلو در این مصاحبه، از فردی به نام «حاج قاسم بور‌بور» نام برده و او را به عنوان نفوذی معرفی می‌کند که هنوز در قید حیات است. او گفته است: «ما یک نیرویی داشتیم به نام حاج قاسم بوربور. ایشان هنوز در قید حیات است. آن موقع ایشان از طریق منبعی موثق لیست تلفن‌های شنود ساواک را به ما می‌داد. ما از طریق همین لیست تلفن‌های شنود ساواک مطلع شدیم که تلفن حاج اکبر صالحی مدام تحت کنترل است. آقای شاه‌آبادی (شهید شاه آبادی) تلفنش شنود بود. آقای احمد هوایی تلفنش شنود بود».

هنوز هم برای بسیاری این سوال بی‌پاسخ باقی مانده است که این حاج قاسم بوربور، که از قضا همشهری محسن کنگرلو در ورامین بوده است با حاج حبیب بوربور که آن هم از قضا همشهری دیگر او در ورامین است، که بعدها در کمیته و سپاه با هم همکار می‌شوند، آیا یک شخصیت واحد هستند که کنگرلو نمی‌خواسته به صورت مستقیم به او اشاره کند یا فرد دیگری است.

بوربور در سال ۶۵ در سمت سرپرست اموال دادسرای انقلاب اسلامی مشغول به کار می‌شود، اما بیشتر از یک سال در این پست دوام نیاورد. شایعاتی مطرح شد که دلیل این جدایی یا برکناری دریافت رشوه برای پس دادن برخی از اموال بوده است.

حبیب الله بوربور در رزومه‌هایش از سال ۵۰ خود را کارمند آموزش و پرورش اعلام می‌کند. در حالی که حاج حبیب بوربور مدعی است که از دهه ۵۰ کارمند وزارت آموزش و پرورش بوده است،  در عین حال به حضور خود در آمریکا پیش از انقلاب اشاره می‌کند اما مشخص نیست که در کدام بخش آموزش و پرورش مشغول به کار بوده که در آمریکا دفتر داشته است.

بوربور در حالی در خاطرات خود مدعی است که در گذشته عضو گروه مبارز «مسلمان شمس» بوده که هیچ تاریخچه‌ای از این گروه وجود ندارد و آنچه که در خصوص گروه‌های مبارز مسلمان موجود است همان روایت در گروه‌های هفتگانه {امت واحده، فلق، فلاح، بدر، موحدین، صف، منصورون، سازمان مجاهدین خلق، سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی، علوم سیاسی} است.

برکناری یا اخراج؟

بوربور در بهمن ۵۷ عضو کمیته استقبال از آیت الله خمینی می‌شود و با تشکیل سپاه هم یکی از اعضای آن می‌شود. یک سال بعد به دلایل نامعلوم دوباره به آموزش و پرورش باز می‌گردد و بعد از آن در سمت‌های مختلفی در جهاد سازندگی،‌ وزارت کشاورزی، ‌دادسرای انقلاب و سازمان اتکا ارتش مدیرعامل بنیاد علوی، بنیاد شهید، ‌وزارت کشور، بانک ملت و وزارت دادگستری مشغول به فعالیت می شود.

از پرونده ویژه فساد بیشتر بخوانید:

• زاکانی؛ رانت‌های خانوادگی نماینده «فسادستیز»
• متهمانی که در دادگاه بانک سرمایه گم شدند
• برادران کریمی قدوسی؛ رقابت سیاسی، شراکت اقتصادی
• فرمانده اسبق سپاه؛ میراث‌خوار هژبر یزدانی
• داماد وزیر اطلاعات؛ کار چاق‌کن بدهکاران بانکی و «فعالِ» حوزه برق
• محمدحسین حجازی و شرکا؛ رانت فرهنگی، دلالی و شرخری «قانونی»

وی در سال ۶۵ در سمت سرپرست اموال دادسرای انقلاب اسلامی مشغول به کار می‌شود، مجموعه‌ای که اموال افراد نیز با تصمیمات آن مصادره می‌شد. بوربور اما بیشتر از یک سال در این پست دوام نیاورده و از آنجا جدا شد. در این زمان شایعاتی مطرح شد که دلیل این جدایی یا برکناری دریافت رشوه برای پس دادن برخی از اموال بوده است. بوربور در دولت‌های مختلف سمت‌هایی در حد معاون وزیر داشته است. از وزارت کشاورزی گرفته تا آموزش و پرورش.

او در سال ۸۰ و در دولت محمد خاتمی، مدیرعامل بنیاد علوی یا بنیاد پهلوی سابق در آمریکا شد و دو سال در این سمت فعالیت کرد. دیگر سمت‌های بوبور نیز مانند این سمت او در مجموعه‌های اقتصادی با گردش مالی بالا بوده است.

این اسپانسر «مجلس انقلابی» همچنین عضو مجمع خیرین کشور و عضو هیأت مدیره جامعه خیّرین حوزه‌های علمیه خواهران است. گروهی که از تعدادی از ثروتمندان شکل گرفته که در کارهایی نظیر مدرسه‌سازی و یا ساخت حوزه‌های علمیه فعالیت می‌کنند.

*این مطلب توسط موسسه نمای آینده برای زیتون تهیه شده است.