او بیست و یک سال دارد

نامش شهریار شمس است ؛ بیست و یک ساله . خودش در اینستاگرامش گفته است حکم زندانش قطعی شده و برای چهارسال و یک ماه و پانزده روز راهی محبس است . فیلمی هم گذاشته . خودش موهایش ر ا می تراشد تا مهیای حبس شود .

نمی شناسمش . از رأی او خبر ندارم . همینقدر پیداست که او مواد مخدر نفروخته است . دزدی نکرده است . تجاوز نکرده است . همینقدر پیداست که او مرتکب کلاهبرداری و خیانت در امانت و اختلاس نشده است . همینقدر پیداست که او بر سرگذر با قمه و زنجیر و پنجه بکس به جان مردمان نیفتاده است و… .

اینقدر پیداست که این حکم بخاطر حضور و عمل او در جریان یک اعتراض یا چیزی که ما به آن می گوئیم اعتراض مدنی صادر شده است . نمی دانم او به استناد کدام ماده یا مواد قانونی به زندان محکوم شده است .
شاید مقبول نباشد که این بنده ، به عنوان یک طالب حقوق در مورد پرونده ای که چیزی از آن نمی دانم جز اینکه محکوم جوانی بیست و یک ساله است و بخاطر یک رفتار اعتراضی ( که شاید هم ناهنجار بوده ) چیزی بنویسم . این خرده بر من وارد.

اما سخن از چیز دیگری است . فراتر از حقوق. چیزی که گفتنش چندان نیازی به دانش حقوق و دانستن مواد قانون و جزئیات یک پرونده ندارد . سخن این است که حقاً چه سود است در زندان رفتن چنان جوانی ، که اولین گامهای زندگی اش را با چنین حکمی در زندان بگذراندو پایۀ ِآینده اش را پشت دیوارهای بلند بریزد ؟ چه سود است خراب شدن آینده ای که او برای خودش می توانست و می تواند بسازد ؟ بعد از چهارسال و یک ماه و پانزده روز که او پا از دروازۀ زندان بیرون می گذارد ، او که خواهد بود ؟ جوانهایی مانند او که خواهند بود ؟

اگر اوباش بود ، قاچاقچی مواد مخدر بود ، تجاوز به ناموس مردم کرده بود ، مال مردم را دزدیده بود و اینجور چیزها ، یک حرفی . اما این کارها را که نکرده است . کرده ؟

نمی خواهم به رأی ایرادی بگیرم که نخوانده و نمی دانمش .

سخن از چیز دیگری است . فراتر از حقوق . حتی اگر چنین جوانی بی آنکه از آن دسته جرائم پلید انجام داده باشد ، کاری در جریان یک اعتراض مدنی کرده باشد که واقعاً هم طبق قانون جرم باشد ، سیاست قضایی و انصاف چه می گوید؟هزار راه در قانون هست که با ملاحظۀ شخصیت او می توانند مانع از زندان رفتنش بشوند .

روی کاغذ و در کلاس های درس می گوئیم که زندان محل آموزش و اصلاح زندانی است . اما روی زمین واقعیت چنین نیست . همه می دانیم چنین نیست . هم روی کاغذ و در کلاسهای درس می خوانیم و می شنویم و هم روی زمین در عمل می بینیم که زندان جرم زاست . نمی دانم آیا این جوان واقعاً در آن جزیان اعتراضی جرمی کرده است یا نه . اما زندان رفتن چنان جوانی و چنان جوانانی چه نفعی دارد برای او و برای جامعه ؟ هزار راه قانونی هست که او و مانند او را راهی زندان نکنند.

آقای رئیس قوۀ قضا، جناب آقای #رئیسی،دلالت کنید که این راهها را از یاد نبرند؛ یکی از این راه های قانونی را برگزینند برای کسی و کسانی که مجرمان پلید و تبهکار نیستند تا به حبس نروند که نافع تر است و اصلح.

او بیست و یک سال دارد .

آنها در جوانی اند.

منبع: کانال تلگرامی نویسنده