مطابق معمولِ انتخابات ریاست جمهوری در آمریکا، در هفته گذشته بایدن و هریس از یک‌سو و از سوی دیگر ترامپ و پنس در گردهمایی‌های ملی احزاب متبوع خود حاضر شدند و به طور رسمی اعلام کردند که نامزدی خود را برای احراز پست‌های ریاست جمهوری و معاونت آن می‌پذیرند. هر دو گردهمایی، برای نخستین بار عمدتا بصورت مجازی برگزار شدند و از این نظر تاریخ‌ساز ارزیابی شدند؛ در این میانه اما تفاوت‌های فاحش نه تنها در زمینه‌های فکری و روش، بلکه حتی در تعیین محل برگزاری گردهمایی توسط جمهوری‌خواهان نظرها را به خود جلب کرد؛ بویژه که به اعتقاد برخی از کارشناسان پرزیدنت ترامپ و تیم او برخی قوانین را زیر پا گذاشتند.
آقای چرچیل و چند تغییر کوچک تاریخی در گردهمایی ملی
این جمله مشهور را به چرچیل نسبت داده‌اند که «تاریخ را فاتحان می‌نویسند» و منظور این بوده است که برای دست یافتن به پیروزی هر عملی مجاز است و چندان هم نباید نگران قضاوت تاریخ بود چون در صورت پیروزی، تاریخ هم به فهرست چیزهایی اضافه می‌شود که در اختیار فرد فاتح است و نمونه‌هایی هم ذکر شده است در طول تاریخ. برخی هم اصل جمله را به گورینگ نسبت داده‌اند که پس از شکست آلمان نازی، در دادگاه نورنبرگ و در دفاع از خود، گفت: «فاتحان در جای قاضی می‌نشینند» و در این دادگاه البته شکست‌خوردگان محکوم خواهند بود. عده‌ای هم معتقدند که دست‌کم حالا در قرن بیست و یکم و با وجود انواع رسانه‌ها و دوربین‌هایی که لحظه به لحظه حیات بشری را ثبت می‌کنند دیگر چنین گزاره‌هایی اعتبار ندارند.
نگاهی به گردهمایی جمهوری‌خواهان نشان از تلاش گسترده آنان برای ارایه چهره‌ای از دونالد ترامپ است که شباهت چندانی با خود او ندارد: رییس‌جمهوری طرفدار حقوق زنان، کودکان، اقلیت‌ها و رنگین‌پوستان که در مقایله با ویروس کرونا بسیار موفق عمل کرده.
جمهوری‌خواهان و کمپین دونالد ترامپ اما به نظر می‌آید که به نقل قول بالا ایمان دارند و برای اثبات صحت آن در قرن جاری تلاش بسیار می‌کنند. نگاهی اجمالی به گردهمایی جمهوری‌خواهان نشان از تلاش گسترده آنان برای ارایه چهره‌ای از دونالد ترامپ است که شباهت چندانی با خود او ندارد: رییس‌جمهوری طرفدار حقوق زنان، کودکان، اقلیت‌ها و رنگین‌پوستان که در مقایله با ویروس کرونا بسیار موفق عمل کرده و مانع مرگ میلیون‌ها آمریکایی شده است؛ فردی حامی کلیسا و ارزش‌های اخلاقی و خانوادگی؛ و در نهایت سیاستمداری مدافع دمکراسی، آزادی و ارزش‌های آمریکایی. دومین دستور کار کمپین ترامپ نیز شکل دیگری از تحریف و بازنویسی تاریخ است، اما این‌بار درباره جو بایدن. تقریبا تمامی سخنرانان مستقیما به رای‌دهندگان هشدار دادند که در صورت انتخاب بایدن آینده‌ای ترسناک در انتظار آنان خواهد بود.
بایدن و اتفاق خوب برای ایران
در شب اول گردهمایی نیکی هیلی سفیر سابق آمریکا در سازمان ملل به دفاع از سیاست‌های دولت ترامپ بویژه در عرصه اقلیت‌ها و نژادها پرداخت و گفت که آمریکا کشوری نژادپرست نیست. او انتخاب بایدن را اتفاقی خوب برای ایران و داعش، و رخدادی عالی برای چین کمونیست دانست.
کیمبرلی گیلفویل سیاست‌های بستن مرز و ایجاد دیوار مرزی را ستود و بایدن-هریس را سوسیالیست‌هایی خواند که در صورت پیروزی آزادی مردم را از آنها سلب خواهند کرد.
پسر ارشد ترامپ به ستایش پدرش پرداخت و پیگیری او را در عرصه مدیریت کرونا تحسین کرد. او در مقابل، بایدن را هیولای مرداب خطاب کرد که مترصد فرصت برای نابودی اقتصاد و آزادی آمریکایی است.
رسم است که نامزد ریاست جمهوری در آخرین شب گردهمایی حضور می‌یابد و پذیرش نامزدی خود را اعلام می‌کند. ترامپ اما این‌بار هم سنت‌شکنی کرد و هر روز به دفعات بطور زنده و یا از طریق ویدئو حضور خود را به رخ کشید. در نخستین حضور ترامپ در شب اول گردهمایی، دکتر گالی، جراحی از لوییزیانا، به تمجید از اقدامات ترامپ درباره ویروس کرونا پرداخت و گفت: «ترامپ کوه‌ها را جابه‌جا کرده تا جان مردم را نجات دهد.» وی اما توضیح نداد که چرا ایالات متحده با داشتن ۴ درصد جمعیت جهان، میزبان حدود یک چهارم مبتلایان جهان است.
مارک و پاتریشیا مک کلوسکی هم سهمی در این گردهمایی داشتند. زن و شوهری که با اسلحه مردمی را که در حال راهپیمایی صلح‌آمیز بودند تهدید کردند و در دادگاه هم محکوم شدند.
در دومین حضور، ترامپ در کاخ سفید به همراه افرادی نشان داده شد که در کشورهای دیگر مانند سوریه، ایران، ترکیه و ونزوئلا زندانی بودند و توسط دولت ترامپ آزاد شده بودند. در صحنه‌ای رییس‌جمهور خطاب به “سم گودوین” که در سوریه اسیر بود گفت: «ما برت گردوندیم.» آزادی آمریکاییان اگرچه اقدامی مثبت به نظر می‌رسد اما چنین استفاده ابزاری برای مسئله انتخابات، نگرانی برخی از کارشناسان امنیتی را به دنبال داشت چون به عقیده آنها این اقدام ترامپ سبب می‌شود که از این پس دول خارجی برای آزادی آمریکاییان دربند، بهای بیشتری طلب کنند.
مارک و پاتریشیا مک کلوسکی هم سهمی در این گردهمایی داشتند. زن و شوهری که با اسلحه مردمی را که در حال راهپیمایی صلح‌آمیز بودند تهدید کردند و در دادگاه هم محکوم شدند اما ظاهرا اسلحه‌کشی موجب جذابیت آنها برای کمپین ترامپ شده است. آنها به گردهمایی آمدند که به مردم بگویند در صورت پیروزی بایدن، هیجکس در خانه‌اش امنیت نخواهد داشت.
کاخ سفید به مثابه سالن گردهمایی حزب
در روز دوم گردهمایی، ملانی ترامپ، بانوی اول ایالات متحده در حالی از تفرقه میان مردم آمریکا و مشکلات نژادی ابراز ناراحتی کرد که به عقیده بسیاری از آمریکاییان، همسرش دونالد ترامپ، بطور مستقیم و یا غیر مستقیم، از مسببان آن بوده است و خود ملانی هم تاکنون هیج اقدام مثبتی در این‌باره انجام نداده است. او در میان همسران رؤسای جمهوری کمترین حضور در برابر عموم و احتمالا بیشترین هزینه را برای مالیات‌دهندگان آمریکایی داشته است. او پس از انتخابات ۲۰۱۶ حاضر به زندگی در کاخ سفید نشد و تاخیرش برای حضور در کاخ سفید تنها در ماه‌های ژانویه تا مارچ، به گزارش آتلانتیک، ۶۷۵هزار دلار هزینه روی دست مردم آمریکا گذاشت و البته هنوز هزینه‌های شش ماه اقامت او در نیویورک محرمانه مانده است. هزینه سفرهای او در مدت فقط سه ماه، برابر با هزینه سفرهای میشل اوباما در طول دو سال ارزیابی شده است. اما آنچه که در سخنرانی او در گردهمایی رخ داد نیز به اعتقاد برخی یک تخلف و سوء‌استفاده آشکار بود. محل سخنرانی او باغ رز کاخ سفید بود که تغییر کاربری داده شده بود فقط برای اینکه صحنه‌ای مناسب برای حضور و سخنرانی بانوی اول فراهم شود. طبق قانون، رؤسای جمهوری حق ندارند از کاخ سفید و کارکنان آن برای فعالیت‌های حزبی خود استفاده کنند. همچنان که حضور پومپئو وزیر امور خارجه نیز در روز دوم گردهمایی به عنوان یک تخلف ارزیابی شده و احتمالا او باید در برابر کنگره از این اقدام خود دفاع کند.
در روز آخر هم شخص رییس‌جمهوری، برخلاف قواعد جاری محوطه کاخ سفید را تبدیل به قلعه‌ای نظامی و امنیتی نمود تا بتواند با هواداران پرشور خود صحبت و پذیرش نامزدی خود را اعلام کند. تا پیش از این رؤسای جمهوری بسیار مراقب بودند تا تداخلی میان اداره حکومت و کمپین انتخاباتی به وجود نیاید. جیمی کارتر در اتاق شرقی کاخ سفید بود که نامزدی خود را برای دومین دوره اعلام کرد. رونالد ریگان اتاق بیضی را برای این کار انتخاب کرد اما هیچکدام از آنها جمعیت را به داخل کاخ سفید هدایت نکردند تا از آن به عنوان سالن همایش حزبی استفاده کنند. در مقابل دونالد ترامپ در تضادی آشکار با سنت روسای جمهوری، بخش جنوبی کاخ سفید را برای سخنرانی خود انتخاب و خطاب به جمعیتی که بدون ماسک نزدیک همدیگر نشسته بودند گفت: «همه دستاوردهای من اکنون در خطر است.» او مجددا به تاکتیک بایدن‌هراسی روی آورد و گفت: «در این انتخابات باید تصمیم بگیریم که از ارزش‌های آمریکایی خود دفاع کنیم یا اینکه اجازه دهیم یک جنبش رادیکال زندگی و روش آمریکایی ما را به‌کلی نابود کند.» ترامپ ادامه داد: «بایدن نجات‌دهنده روح آمریکا نیست بلکه او مشاغل آمریکا را نابود خواهد کرد و اگر فرصت آن را بیابد عظمت آمریکا را از بین خواهد برد.»
ترامپ: «بایدن نجات‌دهنده روح آمریکا نیست بلکه او مشاغل آمریکا را نابود خواهد کرد و اگر فرصت آن را بیابد عظمت آمریکا را از بین خواهد برد.»
وی رویکرد خود را در قبال گسترش ویروس کرونا، رویکردی مبتنی بر علم، حقایق و داده‌ها معرفی کرد و در مقابل رویکرد بایدن را تسلیم شدن در برابر ویروس نامید.
در پایان چهار روز نمایش انتخاباتی، همه نشانه‌ها گویای این است که این گردهمایی ملی برای نوشتن دوباره تاریخ و هدایت افکار عمومی برای پذیرش دو چهره تخیلی، یکی از آن ترامپ به عنوان نجات دهنده و دیگری از آن بایدن به مثابه دجال، طراحی شده بود. جمهوری‌خواهان در این راه از هیچ تلاشی فروگذار نکردند. از حضور رنگین‌پوستان به عنوان سخنران و مدعو گرفته تا اعطای شهروندی آمریکا به افرادی از ملیت‌های دیگر که توسط دونالد ترامپ انجام شد. از جمله سخنرانان، ورنون جونز، سیاهپوستی که قبلا از اعضای حزب دمکرات بود در گردهمایی حاضر شد تا بگوید که دونالد ترامپ بزرگترین اقتصاد تاریخ را ساخته است و در مقابل، هیچ حرفی از بزرگترین بدهی تاریخ نزند.
ترامپ شخصیتی نیست که ناگهانی و بدون پیشینه شناخته شده در اتمسفر سیاسی ایالات متحده ظهور کرده باشد. چندین دهه است که همه آمریکایی‌ها او را می‌شناسند؛ برخورد او را با زنان متعدد دیده‌اند، سخنانش درباره اقلیت‌ها، مهاجران و رنگین‌پوستان در رسانه‌های متعدد ثبت و ضیط شده است. حکایت‌های رسوایی‌های اخلاقی و مالی او برای سال‍‌ها نقل محافل بوده است و حالا آنچه که طرفداران و هم‌حزبی‌هایش از او تصویر می‌کنند بقدری نامانوس است که مت فلگنهایمر آن را بازنویسی و تحریف تاریخ می‌نامد.
گروهی از کارشناسان نیز ادعاهای مطروحه توسط سخنرانان طرفدار ترامپ را به مثابه دوباره‌نویسی پیشینه ترامپ خواندند، چیزی شبیه تطهیر او. در مجموع می‌توان گفت اگر جمهوری‌خواهان در سال ۲۰۱۶ ترامپ و خانواده‌اش را مانند یک خانواده سلطنتی به مخاطبان عرضه کردند، در ۲۰۲۰ با به صحنه آوردن مردم عادی و افزایش حضور رنگین‌پوستان و گروه‌های اقلیت از پروپاگاندای به مراتب پیچیده‌تری بهره می‌برند.
گردهمایی ملی جمهوری‌خواهان در یک نگاه:
در حالی که بیش از دو سال از جنبش "زن، زندگی، آزادی"، جنبشی که جرقه…
بیانیه‌ی جمعی از نواندیشان دینی داخل و خارج کشور
رسانه‌های گوناگون و برخی "کارشناسان" در تحلیل سیاست‌های آینده ترامپ در قبال حاکمیت ولایی، به‌طور…
زیتون: جلد دوم کتاب خاطرات طاهر احمدزاده اخیرا از سوی انتشارات ناکجا در پاریس منتشر…