«ما» خوب بودیم

زیتون: «کلاب‌هاوس در زیتون» ستونی است روزانه که به اتاق‌های سیاسی این شبکه اجتماعی سرک می‌کشد…

***

در قدرت یکدست افراد توانمند حضور ندارند

روز گذشته عباس آخوندی، یکی دیگر از سیاسیون که پیش از این در دولت روحانی دارای سمت بود، به کلاب‌هاوس آمد و به سوالات مردم و خبرنگاران پاسخ داد. وزیر سابق راه و شهرسازی به دعوت اقتصاد آنلاین به کلاب هاوس آمده بود و برخی از حرف­هایش حاشیه ایجاد کرد، مخصوصا آنجایی که مدعی شد مثل همه‌ی کابینه جزو افراد متوسط جامعه است. اتاقی که اخوندی در آن سخن می‌گفت «اقتصاد سیاسی انتخابات ۱۴۰۰، گفتگو با عباس آخوندی» نام داشت.

آخوندی اما برای توصیف دولت موازی از واژه بی‌دولتی استفاده کرد تا به این موضوع اشاره کند که دولت در جمهوری اسلامی، همه‌کاره و هیچ کار ا­ست. آخوندی معتقد بود: «باید تدبیری برای وضعیت بی‌دولتی در ایران شود. کرونا یکی از نمونه‌های بارز این بی‌دولتی است؛ تمام کشورها بعد چند ماه کرونا را تدبیر کردند؛ اما در ایران هنوز در مراحل اولیه هستیم و اکثریت مردم هنوز واکسن دریافت نکردند. تشکیلات ما قادر است روزی یک میلیون نفر را واکسینه کند ولی بی‌‌دولتی و عدم سیاست روشن ما را در این وضعیت قرار داده است.»

او که سه بار طعم استیضاح در دولت حسن روحانی را چشیده، معتقد بود مجلس به جای وزیر باید به دولت رای بدهد و موقع استیضاح هم دولت به جای وزیر استیضاح شود: «اکنون که انتخابات شورای شهر و ریاست جمهوری با هم در حال انجام است، انتخابات شورا تحت تاثیر ریاست جمهوری کم رمق شده است. شوراهای شهر باید بتوانند مطالبه‌‌گری کنند و رییس جمهوری نیز باید متعهد شود از دولت‌های محلی حمایت کند. برای اینکه این حجم مداخلات دولت و مجلس از بین برود، مجلس باید به دولت رای دهد نه وزیر. همچنین مجلس باید دولت را استیضاح کند نه وزیر.»

آخوندی که اکنون از دولت دور شده است و می‌تواند راحت از آن انتقاد کند از ماجرای کرونا و عملکرد دولت عصبانی بود در حین صحبت‌هایش چندباری به آن اشاره کرد:« اینکه بعد از این مدت بگوییم تعداد افرادی که واکسن دریافت کردند کمتر از ٢٠٠هزار نفر است، جفا به مردم است. در کشورهای همسایه مانند افغانستان و… مساله واکسن حل شده است؛ کرونا نه یک مساله ملی که مشکلی در سطح جهانی بود پس از ابتدا رویکرد اصلی اشتباه بود. افغانستان و عراق نسبت به ما بهتر پیش رفته‌اند؛ اگر ما ٣٠درصد این کشورها پیش می‌رفتیم وضعیت ما بسیار بهتر بود. با مساله جهانی باید جهانی برخورد کرد نه اینکه ابتدا انکار شود. بعد بگوییم چند هفته‌ای حل می‌شود و سپس بعد از ١۵ماه هنوز هم بگوییم تنها راه تعطیل کردن است.»

او در مباحث اقتصادی به صورت مستقیم به فساد اشاره نکرد و صرفا گفت اقتصاد زیرزمینی ایران مستعد فساد است: «اقتصاد باید از حالت زیرزمینی خارج شود. اصرار من بر مساله برجام، FATF و… به این دلیل است که تجارت ایران باید شفاف انجام شود. اقتصاد زیرزمینی ممکن است هر اتفاقی را در پی داشته باشد.  بنابراین رییس جمهوری آتی باید در نظر بگیرد که تجارتی شفاف داشته باشیم.»

آخوندی در رابطه با احتمال یکدست شدن حاکمیت در ایران پس از انتخابات ریاست جمهوری معتقد بود قدرت یکدست نمی‌تواند مشکلات ایران در جهان را حل کند و این سوال را مطرح کرد که آیا این قدرت یکدست ظرفیت حل مسائل ایران در جهان را دارد؟ پاسخ مشخص است افرادی که توان داشته باشند در قدرت یکدست وجود ندارند، نمونه‌اش دولت احمدی نژاد.

او به این موضوع اشاره کرد که برخی نهادها تمام قدرت و ثروت را در اختیار خود دارند و بعد به ملت صدقه می­‌دهند؛ این نهادها باید بنگاه‌داری را ترک کرده و اموال خود را در شرایطی شفاف واگذار کنند.  به اعتقاد او تمامی نهادهای عمومی باید از اقتصاد ایران خارج شوند تا امکان رقابت و پویایی اقتصادی و زمینه توسعه کشور شکل بگیرد: « تمام نهادهای عمومی غیردولتی باید از بنگاه‌داری خارج شوند. این راهکار اقتصاد ایران است. رقابت بخش خصوصی با نهادهای عمومی غیردولتی ممکن نیست؛ محیط اقتصاد ایران باید به گونه‌ای شود که بنگاه‌ها بتوانند فعالیت کنند. نهادهای عمومی غیردولتی باید از بنگاه‌داری خارج شوند و بنگاه‌داری در اختیار بخش خصوصی قرار گیرد.»

نمایندگان مجلس دهم: ما خوب بودیم

اتاق «بررسی عملکرد مجلس دهم با حضور نمایندگان» هم روز گذشته با حالتی آشفته برگزار شد. مردم، خبرنگاران و نمایندگان سابق مجلس در این گروه زیاد علاقه‌­ای به شنیدن حرف یکدیگر نداشتند و به حدی از عملکرد مجلس ناراضی بودند که بیشترین وقت این گروه به قطع صحبت‌های یکدیگر و درگیری‌های لفظی سپری شد.

تاجگردون نماینده پرحاشیه مجلس هم در این اتاق حضور داشت و گفت: «ما در مجلس دو کارکرد داشتیم، بخصوص در خصوص فراکسیون امید. این فراکسیون از روز اول چون همه توان خود را روی ریاست مجلس گذاشت، باخت. چون نتوانستیم عارف را به ریاست برسانیم. ۵۰ الی ۶۰ نفری که با لیست اصلاح طلبان به مجلس راه یافتن، برای ریاست به دیگری رای دادن. تمامی انحرافات و اختلافات همگی ناشی از آن بود که می‌خواستیم رییس مجلس عارف باشد. همین باعث شد که نماینده پایداری برای چهارسال عضو هیئت رئیسه مجلس شد. در پی آن خیلی از کمیسیون ها و فراکسیون ها را نیز از دست دادیم.»

نماینده مجلس نهم و دهم و اخراجی مجلس یازدهم معتقد بود فراکسیون امید لابی کردن بلد نبود: «ما لابی‌های درون مجلس را نیز بلد نبودیم. خیلی از نمایندگان ما به صورت قومی و شهری رای دادن. ما باید فراکسیون اصلاح طلبان را تشکیل می‌دادیم. کاش ما یک اقلیت قوی در مجلس می‌ماندم تا اینکه تبدیل به یک فراکسیون اکثریت ولی ضعیف شویم. بعد از اینکه ریاست مجلس را از دست دادیم، دیگر حمایت بیرونی نیز از نمایندگان مجلس نشد، احزاب اطلاح طلب و بزرگان اصلاح طلب هم ما را رها کردند و از ما حمایت لوجستیکی نکردند.»

فرج کمیجانی، از فعالین اصلاح‌طلب اما پشت فراکسیون امید درآمد و معتقد بود آنها مظلوم واقع شدند: «کسانی که با پشتیبانی اصلاح طلبان به مجلس رفتند، خیلی مظلوم واقع شدند. هم کار کردند و هم زیر ضرب انتقاد بودند. اصلاح‌طلبان توسط امپراطوری رسانه‌ای حاکم ناکارآمد معرفی شدند. اصلاح طلبان و اعضای فراکسیون امید کارکرد سیاسی خوبی داشتند. برای مثال تمامی مشکلات احزاب حل شد. یا در ارتباط با رای به اعضای کابینه اعضای فراکسیون با دولت همکاری کاملی داشت.»

محمود صادقی، یکی از پرحاشیه‌ترین و فعال‌ترین نمایندگان فراکسیون امید نیز رسانه­‌های اصلاح­‌طلب را مقصر دانست و گفت بخشی از رسانه‌های اصلاح‌طلب نیز تحت تاثیر همان امپراطوری رسانه‌ای اعضای فراکسیون امید را زیر ضرب انتقاد گرفته بودند.

کلاب‌هاوس‌های قبلیِ ما را هم دریابید:

«حسن» رفت، «فائزه» آمد

آرامش بعد از طوفان؛ سیاست امروز کشور

خاتمی و موسوی؛ از شعار حداکثری تا مقاومت حداکثری

خیز رئیسی و نیم‌خیز مجتبی خامنه‌ای برای رهبری

«دادخواهی» یا «انتخابات»

صبح فوتبالی، شام انتخاباتی

انتخاب کاندیدا از میان «دورریزهای اصول‌گرایان»

حسینِ دهقانِ فداکارِ نظام

علی بختیار اما مشکل اصلی اصلاح طلبان را نظارت استصوابی دانست: «خیلی از نمایندگان در مجلس دهم برای اولین بار بود که پا به مجلس می‌گذاشتند. حتی آقای دکتر عارف هم که کاندیدای رییس مجلسی بود برای بار اول بود که انتخاب می‌شد. از سوی دیگر اما بیش از ۷۰ نماینده اصولگرا برای چندمین بار بود که به نمایندگی انتخاب می‌شدند. در حالی که ما از خیلی از کارکردهای مجلس، فراکسیون ها، هیئت رییسه، و غیره بی خبر بودیم. اما اگر دکتر عارف به ریاست مجلس می‌رسید خیلی چیزها در کشور تغییر می‌کرد. اما حتی وزرای اصلاح طلب دولت نیز برای علی لاریجانی لابی می‌کردند.»

حمیده زرآبادی نماینده سابق مجلس و عضو فراکسیون امید هم به عملکرد مجلس دهم نمره قبولی داد و گفت: «عملکرد مجلس دهم را باید از بحث وظیفه ذاتی نماینده جدا کرد. مجلس دهم در عملکرد به وظیفه ذاتی اش یعنی قانون‌گذاری، نظارت و مصوباتش می‌تواند نمره قانونی بگیرد. اما در مورد عملکرد سیاسی و از بین بردن سرمایه اجتماعی که داشته، این نقد وجود دارد. در رابطه با انتقاد رسانه‌ها، نباید فراموش کرد این ۱۶۸ نفر با حمایت از لیست امید آمدند، رسانه ها فراموش کردند که علی لاریجانی نیز با همین لیست آمده بود. در حالی که در عمل فراکسیون امید، فراکسیون اکثریت مجلس نبود و این موضوع از زمان انتخاب رییس مجلس مشخص شده بود.

محمدعلی وکیلی عضو فراکسیون امید در مجلس دهم در مورد چرایی رای دادن فراکسیون امید به کدخدایی به عنوان عضو حقوق دادن شورای نگهبان گفت: «رقیب کدخدایی آقای تاجزاده که نبود که ما به جای رای دادن به تاجزاده به کدخدایی رای داده باشیم. مطابق آیین نامه رییس قوه قضاییه به تعداد مورد نیاز نامزد برای عضویت شورای نگهبان معرفی کرده بود و اگر فرض کنید کدخدایی نیز رای اعتماد نمی‌گرفت، چه کسی به جای او معرفی می‌شد؟ »