کرباسچی و زیدآبادی مناظره کردند

زیتون: «کلاب‌هاوس در زیتون» ستونی است روزانه که به اتاق‌های سیاسی این شبکه اجتماعی سرک می‌کشد…

***

روز گذشته یک مناظره، تا حدودی هوای کلاب هاوس را داغ کرد. احمد زیدآبادی و کرباسچی با هم در رابطه با انتخابات پیش رو بحث کردند. یک طرف احمد زیدآبادی که اعتماد چندانی به خروجی این صندوق رای ندارد و معتقد است اصلاح طلبان وارد بازی از پیش باخته شده‌اند. و از سوی دیگر کرباسچی از مدافعان رای دادن که از همان روزهای اول به همراه حزب کارگزاران روی همتی قمار کردند. ابوالحسن مختاباد از حاضران در گروه هم همین قمار برایش عجیب آمد و به کرباسچی گفت همتی هنوز شاکله یک رییس جمهوری را نگرفته است، حزب شما در پشت صحنه به لحاظ روانشناسی روی او کار می‌کند؟

کرباسچی هم از این گفت که همتی را رستم دستان نمی‌دانند ولی از طرف دیگر از او دفاع کرد و گفت: «او یک نیروی متخصص در زمینه اقتصادی است و توانایی اداره نهادهای اقتصادی بزرگ را به خوبی داشته است. اما در مورد درخشش او در صدا و سیما باید بگویم که بعضا توانسته است حرف ها و برنامه‌هایش را به خوبی ارائه دهد. به نظر من برای مردم هم باید جالب باشد. درباره صحنه‌ای که در مناظرات است٬ اگر توطئه انگار باشیم باید طور دیگری فکر کنیم٬ اما چون من نیستم می‌گویم صحنه مناظره مانند مسابقه هفته است. اگر بدبین باشیم باید بگویم این نحوی برگزاری مناظرات به صورتی است که برای کسی جذاب نباشد و کسی تشویق نشود.»

کرباسچی بعدش به سراغ زیدآبادی رفت و معتقد بود زیدآبادی خیلی چیزها رو خوشبینانه نگاه می‌کند: «حضور رهبر نظام با تجربه بالا در دوران ریاست جمهوری و بعد از آن را نادیده می‌گیرد. شبکه نهاد رهبری امکان اجرایی زیادی دارد. بعد شما برآورد می‌کنید که جناح مقابل کاملا منویات رهبری را اجرا می‌کند در حالی که ممکن است به این صورت نباشد.»

زیدآبادی هم همان اول کار جوابش را داد و پرسید که چرا کرباسچی فکر می‌کند او به نظام خوشبین است: «من به دوستان اصلاح طلب هم خوشبین نیستم. این موقعیتی است که در آن قرار گرفته‌ام . موقعیت است که تعیین کننده است نه افراد. این سیستم قوه قضاییه دارد٬ نیروی انتظامی دارد. و هزار چیز دیگه. حال این را با نهاد ریاست جمهوری کم قدرت می‌خواهید کنترل کنید. این سیستم اگر با نهاد ریاست جمهوری شبیه خود باشد٬ عملکردی متفاوت دارد. کل سیاست ورزی را تقلیل می دهید به اینکه هر چهار سال یک بار کسی را به ریاست جمهوری برساند. بعد خود این فرد هم می‌گوید که نمی‌توانم کاری انجام دهد. اصل فعالیت سیاسی را به این کاهش دادید که رای بدهید به فردی که بعد هم بگوید نتوانستم کاری انجام بدهم.»

کرباسچی در پاسخ به زیدآبادی از این گفت که بحث در مورد پرقدرت و کم قدرت نیست: «خاتمی هم گفت کسانی هستند که تدارکاتچی می‌خواهد نگفت که من تدارکاتچی هستم. در زمینه‌های مختلف او خدمات گسترده ای داشت. در زمینه‌های اقتصادی٬ اجتماعی و … این چه حرفی است که شما می‌زنید. در دوره اول دولت روحانی هم به رغم انتقاداتی که داریم نباید از حق بگذریم. دوره اول دولت روحانی توانست تمامی آثار قطعنامه‌ها را در یک مذاکرات افتخارآمیز خنثی کند. بحث این است که باید در شرایط کنونی کشور یک هماهنگی بین راست و چپ و اصولگرا و اصلاح طلب ایجاد کنیم تا کشور از بحران فعالی خارج شود.»

زیدآبادی هم در پاسخ به کرباسچی به چند نکته اشاره کرد و از این گفت که اگر رییس جمهوری قدرتمند است. اینکه ما او را مورد چالش و پرسش قرار بدهیم و مطالباتمان را بخواهیم مشروع است: «ما نتوانستیم در دوران خاتمی مطالباتی را طرح کنیم نه روحانی. در دوران خاتمی ما را گرفتند٬ در انفرادی‌ها پدر مردم را در آوردند و خاتمی کاری نکرد. اگر ما سوال بپرسیم می‌گویند خاتمی کاره ای نبوده. خب این چه رییس جمهوری است که نه به نهادهای امنیتی٬ نه انتظامی نه قضایی می‌تواند اعمال قدرت کند. نمی‌شود که وقتی ما می‌خواهیم مطالبه کنیم٬ بگوید رییس جمهوری کاره ای نیست. وقتی قرار است به آن ها رای بدهیم بگویم قدرت دارد.»

زیدآبادی از این گفت که اقتصاد ایران تحت تاثیر قیمت نفت است. وقتی قیمت نفت بالا می‌رود همه چیز خوب می شود و در ادامه هم گریزی به دولت اصلاحات زد: «اگر خاتمی خوب بود چرا مردم به حرف او گوش ندادند و وارث او شد احمدی نژاد و مجلس هفتم. همین حسن روحانی نیز در یکی دو مورد توانست عمل کند اون هم با حمایت قدرت بالا دستی. وگرنه در دولت روحانی هم من را گرفتند و بعد زندان تبعید کردند. اگر قدرت دارد بیاید جواب گوی این کارها باشد. اگر قدرت ندارد که چرا ما را درگیر می‌کنید.»

کلاب‌هاوس‌های قبلیِ ما را هم دریابید:

زیدآبادی بعد از آن به اصلاح طلبان انتقاد کرد و گفت: «مسئله فقط این است که برخی دوستان اصلاح طلب برای حفظ پست های خود٬ کارها و مشاغل خود می خواهند مردم رای بدهند. وگرنه بحث رای ندادن که فقط مال من نیست. خود دوستان شما در ناسا و حتی آقای خاتمی هم گفتند در این دوره رای نمی‌دهند. سوال این هست که رییس جمهوری قدرت چه کاری را دارد؟ نه اینکه با اجازه آقای خامنه ای بروند مذاکره کنند.»

کرباسچی هم در جوابش معتقد بود که نمی‌گوید همه شرایط در اختیار رییس جمهوری است: « شما می گویید رییس‌جمهوری هیچ کاره است. این غلط است. اول دولت خاتمی خود من را گرفتند. این که توسط آقای خاتمی نبود. او توانایی جلوگیری از این پروسه را نداشت. در کشور ما قدرت بین نهادهای مختلف است و هر کدام از قدرت خودشان استفاده می‌کنند. من می گویم رییس جمهوری مانند خاتمی از قدرتی که داشت درست استفاده می‌کند. این که می‌گوید ظریف با اجازه رهبری رفت مذاکرات٬ خب همین اجازه به جلیلی هم داده شد. اما جلیلی چطور استفاده کرد؟ هفت قطعنامه زیر بند فلان شورای امنیت داشتیم. ظریف توانست طی یک مذاکره آن را حل کند. آقای تاجزاده که همه این شرایط را می داند چرا پس آمد نامزد شد؟ همه ما قبول داریم که ریاست جمهوری پست مهمی است و اگر کسی توانا باشد در آن این پست می تواند عملکرد خوبی داشته باشد. در نیروهای قوه قضاییه و نظامی و امنیتی هم هستند کسانی که کارهای خطا می‌کنند.»

این اتاق البته حواشی زیادی داشت. یک رای گیری انجام شد و در آن از کل افراد حاضر در اتاق ۹۴۰ نفر مدافع رای دادن بودند و کسانی که رای نمی‌دهند هم ۳۴۵۰ نفر بودند یعنی نهایتا ۲۱٪ رای می‌دهند و ۷۸٪ نه.

یک رای گیری دیگر هم در مورد موافقان ومخالفان کرباسچی و زیدابادی مطرح شد که ظاهرا نتیجه اش تا اواخر اتاق اعلام نشد.

یک اظهار نظر کرباسچی در مورد هواپیمای اوکراینی هم مورد انتفقاد زیادی قرار گرفت، او گفت: «نوحه سرایی برای کشته شدگان آبان ۹۸ و هواپیمای اکراینی کافی ست و باید به مسایل مهمتر از جمله انتخابات پرداخت. در آمریکا هم تیراندازی می‌شود، نمی‌توان برای یک اتفاق ناگوار مملکت را متوقف کرد.»