اسیدپاشی آنلاین

زیتون: «کلاب‌هاوس در زیتون» ستونی است روزانه که به اتاق‌های سیاسی این شبکه اجتماعی سرک می‌کشد…

***

فردای انتخابات شد و تحلیل‌ها آغاز شد. رییسی همانطور که همه پیش‌بینی می‌کردند رییس جمهوری شد، اما عددی که بالاتر از همه ایستاد درصد تحریمی‌ها بود و بعد از رییسی هم آرای باطله و این «انتخاب» او را به حاشیه برد.

احمد زیدآبادی در یکی از اتاق‌های کلاب هاوس به تحلیل این انتخابات پرداخت. از عملکرد اصلاح طلبان گرفته تا اینکه از امروز به بعد چه باید کرد، گفت. او معتقد بود احزاب اصلاح طلب گسترش لازم را در این سال‌ها نداشتند و نتوانستند پاسخگوی نیازهای جامعه باشند و به احزابی اشاره کرد که خود را نماینده قشری خاص می‌دانند اما معتقد بود این نمایندگی قانونی نیست. او به بازسازی نیروهای سیاسی اشاره کرد و از این گفت که حالا فرصتی پیش آمده که به این سمت بروند و حالا که از اشتغالات اجرایی دور شده‌اند می‌شود امیدوار بود که بتوانند روی خودشان کار کنند چرا که کسی که وارد حوزه اجرایی می‌شود استعدادش را هدر می‌دهد چرا که خواسته و ناخواسته به رفتار دولت متعهد می‌شوند.

زیدآبادی در ادامه گفت: «کسانی را دیده ام که در زمانی که در دولت بودند خیلی رفتارشان تغییر کرده بود و آن ذهن باز پیش از آن را نداشتند و حتی برخی از آنان بعد از برگشت هم نتوانستند خودشان را بازیابی کنند و آن فضا بر آنها غالب شده بود. وقتی افراد از پست‌های اجرایی فاصله می‌گیرند انگار مهربان‌تر هم می‌شوند. در داخل جناح مقابل هم همین است. و فقط مختص ما نیست.»

زیدآبادی در مورد تحریم انتخابات معتقد بود که انگیزه‌های متفاوتی باعث این تصمیم در میان مردم شده است. برخی مانند خودش به علت یکدست شدن قدرت این کار را کرده‌اند. زیدآبادی معتقد بود عده‌ای هم برای اعلام نارضایتی‌شان از حکومت دست به تحریم زدند. او دسته دیگر افراد را به کسانی اختصاص داد که از اتفاقات پیش آمده خشمگین بودند و عصبانی رای ندادند. بخش آخر هم ایرانیان خارج از کشور و افرادی در داخل که به دنبال مشروعیت‌زدایی از رژیم برای باز شدن راهی برای سرنگونی بودند. زیدآبادی در توضیح این بخش از صحبت‌هایش گفت: «جامعه بین‌المللی که در رابطه با تحریم انتخابات موضع‌گیری نخواهد داشت. بخش زیادی از جامعه بین‌المللی می‌خواهد با همین جمهوری اسلامی و همین آقای خامنه‌ای تعامل کند در نتیجه به این مسایل توجهی ندارد. آنها می‌خواهند با نظام به توافق برسند.»

احمد زیدآبادی معتقد بود باید دعوا بر سر معنای مشارکت در انتخابات را کنار گذاشت؛ چون وضع مشکلات کشور به نقطه بسیار حساسی رسیده و الان باید به این همه مشکل رسیدگی کرد. زیدآبادی همچنین پیش بینی کرد در دولت جدید هم روند سیاست خارجی جمهوری اسلامی تغییر نخواهد کرد و تیم ظریف حفظ خواهد شد و یا ترکیبی از هر دو تفکر خواهند بود. اما بزرگترین معضل دولت رییسی را پایگاه اجتماعی می‌دانست. معضلی که جریان اصولگرایی خودش چنین روندی را ایجاد کرد.

اسیدپاشی آنلاین

مرضیه ابراهیمی یکی از قربانیان اسیدپاشی که در انتخابات شرکت کرده بود با انتشار عکسش در ایسنتاگرام مورد حمله برخی از کاربران توییتر قرار گرفت. همین اتفاق باعث شد که عده‌ای از او و حق رای دادنش دفاع کنند و مجموع این اتفاقات باعث شد اتاقی به اسم «مرضیه ابراهیمی، اسیدپاشی آنلاین و آفلاین» به راه بیافتد تا در رابطه با این مساله صحبت شود. ابتدا یکی از افرادی که با مرضیه در ارتباط بود از حال این روزهای مرضیه گفت و اینکه فشارها بر روی او در این روزها زیاد بوده است و حال چندان مناسبی ندارد. حاضرین در گروه هم از او خواستند که پیام آنها را به مرضیه برساند و به او بگوید که ما حق او را به رسمیت می‌شناسیم و جلوی این جریان خواهیم ایستاد.

محبوبه عباسقلی زاده، روزنامه‌نگار و فعال حقوق زنان اما مساله را سیستماتیک می‌دانست و معتقد بود نباید فقط سراغ این برویم که چرا مردم به خشونت روی می‌اورند: «ما به عنوان آدمهایی در جامعه مدنی که مساله داریم در مورد اسیدپاشی و مسایل دیگر باید مساله خشونت و شخص مرضیه را تفکیک کنیم. زیرا خشونت علیه مرضیه در یک فضای پوپولیستی اتفاق میافتد چرا که ما در فضای پوپولیستی هیچ تاثیرگذاری نداریم و مرضیه هم یک شخصیت سلبریتی و پوپولیست است.»

البته سوسن طهماسبی، فعال حقوق زنان هم با این نظر تا حدودی مخالف بود و مرضیه را به عنوان یک کنشگر می‌دانست و معتقد بود به همین علت شناخته شده‌تر است: «مرضیه اکت انفرادی نداشته و فعالیت‌هایش مدنی و جمعی بوده و با کنشگران زن فعالیت می‌کند. بخشی از این بحث جامعه است و بخشی فعالان مدنی ست. بخشی از این فشارها توسط فعالان مدنی اتفاق افتاد و در نهایت خود مردم را مسئول اتفاقاتی که می‌افتد می‌دانند. ولی در هر صورت هیچگونه این خشونت قابل توجیه نیست و مسئولیت را باید بر گردن کنشگران مدنی بگذاریم که با افرادی که موضع متفاوت دارند و حتی گاهی چون فقط عین حرف آنها را نمی‌زنند مورد حمله قرار می‌گیرند.»

کلاب‌هاوس‌های قبلیِ ما را هم دریابید:

محبوبه عباسقلی زاده هم حرف‌هایش را کامل کرد و با توضیح بیشتر تلاش کرد که از حرفهایش سوء برداشت نشود گفت که حرف‌های او علیه این نیست که به مساله مرضیه باید رسیدگی شود بلکه این فشارها را سیستماتیک می‌داند و باید به سراغ منشا آن رفت: «کسی که پایگاه مردمی داره مسئولیت داره. در تمام دوره انتخابات هرکسی حرف زده است یک فحشی از طرف مقابل خورده. عرف پوپولیستی این است متاسفانه. ما با یک پدیده بزرگتر مواجه هستیم و فقط نباید در مورد مرضیه یا یک شخص خاص صحبت کنیم. کسی که میاید از فالوورهایش لذت میبرد باید پای این اتفاق‌ها هم بایستد. ما هم باید بیشتر از اینکه از یک فرد صحبت کنیم باید روی این پدیده حرف بزنیم که ما باید بیشتر در مورد جنبش‌هایی که راه می اندازیم تمرکز کنیم که ببینیم گیر قضیه کجاست. به نظر من بت ساختن و سلبریتی درست کردن بزرگترین مشکل ماست. پس باید از ابتدا جلوی این سیستم بولی‌گر عوام پوپولیست جلوگیری کنیم.»

تقی رحمانی هم پس از او این سوال را مطرح کرد که نقش فعالین مدنی در این مسیر چیست و گفت: «چه باید بکنیم؟ شما گفتید همینه که هست. این فضا را خمینی دهه ۶۰ اورد. طرف مقابل هم یک زمانی همین کار را کردند و به اپوزوسیون رسید و آنقدر چرخید که در کل جامعه این بت سازی ها عادی شد. آیا نباید کاری کنیم و بگوییم همینه که هست؟»

محبوبه عباسقلی زاده در پاسخ گفت: «بجای برخورد انفعالی و شخص محور باید سیستماتیک این فضا را کشف کرد. در فضای انتخابات هم به شدت شاهد این بودیم که چرا فلانی گفته بود رای می‌دهم و رای داد. ما باید به جای مطالعه موردی باید سیستماتیک نقشه این داستان را بنویسیم و بر اساس این نقشه گروه‌های سیستماتیک بولی‌گر را شناسایی کنیم. کسانی که فضای مجازی را به این سمت می‌برند باید شناسایی شوند. نمی‌شود احساسی در موردش صحبت کرد.»

یکی از مدیران گروه هم با تایید حرف‌های او از این گفت که باید این مساله را بزرگتر دید و باید بحث سلبریتی‌ها را جدی بگیریم: «مخصوصا وقتی سلبریتی سیاسی می‌شود و تاثیر گذاری در جامعه هدفش دارد. از سوی دیگر باید مرز نقد و توهین و فحاشی را بدانیم.»