مجلس انقلابی به بررسی مخفیانه و تصویب طرح «صیانت از حقوق کاربران فضای مجازی» در کمیسیون فرهنگی رأی مثبت داد و به این ترتیب، بررسی و تصویب در این کمیسیون، دور از صحن علنی مجلس، کافی خواهد بود. بسیاری این طرح را مقدمه فیلترینگ گسترده و سفت‌تر اینترنت و از کار انداختن پلت‌فرم‌های پرمخاطبی چون  اینستاگرام دانسته‌اند.

ملاحظه اول -اقدام امروز مجلس انقلابی کمک بزرگی است به شناخت «ساخت قدرت در جمهوری اسلامی» و میوه شیرین عدم مشارکت اکثریت مطلق مردم در انتخابات مجلس (سال ۹۸).

برای درک مسئله، به نتیجه اقدام مجلس ششم، شکل گرفته از مشارکت کم‌سابقه مردم در انتخابات ۷۸، برای اصلاح قانون مطبوعات به نفع آزادی رسانه رجوع کنید.

دو ماه بعد از پیروزی خیره‌کننده اصلاح‌طلبان در انتخابات مجلس ششم و قبل از آغاز به کار رسمی مجلس، روزنامه‌های بسیاری یک‌شبه توقیف شدند. مجلس (انقلابی) پنجم در واپسین روزهای عمر خود طرح اصلاح قانون مطبوعات را علیه آزادی رسانه‌ها از تصویب گذرانده بود. مجلس تازه‌نفس در دومین ماه فعالیت خود طرح تازه‌ای را که به نفع آزادی بیشتر مطبوعات ارزیابی شده بود، به صحن علنی آورد ولی در اقدامی نادر، این طرح با دستور آیت‌الله خامنه‌ای از دستور کار مجلس خارج شد و دیگر هیچ‌گاه به نفع آزادی بیشتر رسانه‌ها تغییر نکرد.

از سویی دیگر، رهبر انقلاب بارها حساسیت وسیع خود را به مدیریت فضای مجازی نشان داده است: وی در سخنرانی ۲۱ مهر ۹۱ گفت: «اگر من امروز رهبر انقلاب نبودم، رئیس فضای مجازی کشور می‌شدم»، در طلیعه سال جاری نیز یکی از واضح‌ترین موضع‌گیری‌ها را نشان داد: «فضای مجازی را به نفع ارزشهای ملت مدیریت کنید» و «ما افتخار می‌کنیم به اینکه فضای مجازی را «ول» کردیم. این افتخار ندارد. این به هیچ وجه افتخار ندارد؛ فضای مجازی را باید مدیریت کرد.»

نارضایتی رهبر انقلاب از مدیریت فضای مجازی در حالی که نهادهای انقلابی بودجه کلانی را از بیت‌المال صرف تشکیل ارتش‌ سایبری و گروه‌های حامی برای فعالیت در شبکه‌های مجازی کرده‌اند و مهم‌ترین و پرمخاطب‌ترین وب‌سایت‌ها سال‌هاست در ایران فیلتر است (از جمله فیسبوک، توییتر، یوتیوب، بلاگر، تلگرام، همه کانال‌های خبری فارسی خارج از کشور و …)، توسط برخی تاکید روشن بر ناکارآمدی  فیلترینگ و ارتش‌های سایبری تعبیر شد و حالا به نظر می‌رسد همین رویه قرار است صرفا با تغییراتی در نقش ایوان ادامه یابد ضمن آنکه بستر پر کردن کیسه کسانی فراهم شود که مدعی خواهند شد می‌توانند مثلا «اینستاگرام اسلامی« عرضه کنند!

نقطه عزیمت چنین طرح‌هایی مجلس نیست حتی اگر همه ۲۹۰ نماینده آن، مصطفی تاجزاده باشند!

ملاحظه دوم؛  تبدیل اینترنت جمهوری اسلامی ایران به اینترنت جمهوری دموکراتیک خلق کره (شمالی) صورت نخواهد گرفت؛ هم برای این کار بسیار دیر شده و هم این‌که بالش نرمی به اسم «فضای مجازی« – به مثابه ابزار «مبارزه»- نهایتاً نباید از زیر سر مردم عاصی و مستاصل بیرون کشیده شود!

اینترنت مع‌الاسف خیلی بیشتر از اینکه به کار «مبارزه» آمده باشد و مایه نگرانی جدی حاکمانی که اکثریت مردم منتقد و مخالف آنهایند،.  به کار قدری مبارزه  و سپس  شناسایی و سرکوب و خنثی‌سازی آمده است! چنین ابزاری نهایتاً قدر دانسته می‌شود حتی اگر مدام کار کردن با آن برای مردم دشوار شود!

ملاحظه سوم؛ این طرح قطعاً موفق نخواهد شد؛ نه در «آزار مردم» بلکه در رسیدن به هدف غایی طراحان آن که از مدیریت فضای مجازی، انتظار مقبولیت و مشروعیت دارند.