برخورد مافیایی قوه قضائیه با شاهدانِ جرم

زیتون– خبر مرگ شاهین ناصری٬ شاهد شکنجه‌های «قرون وسطایی» نوید افکاری در نهایت تایید شد.

خبر مرگ شاهین ناصری دو روز پیش منتشر شده بود٬ اما امروز سازمان زندان‌ها با بیانیه‌ای رسما این خبر را تایید کرد.

روابط عمومی اداره کل زندان‌های استان تهران به نقل از سازمان زندان‌ها نوشت: «محکوم علیه، شاهین ناصری که به دلیل ارتکاب جرایمی از قبیل کلاهبرداری، سرقت، جعل و استفاده از سند مجعول در حال سپری کردن دوران محکومیت خود بوده است، به بهداری زندان مراجعه نموده و اقدامات درمانی توسط پزشک متخصص طب اورژانس انجام می‌گیرد.»

در ادامه این بیانیه آمده است: «بنا بر گزارش بهداری ندامتگاه، با توجه به شرایط اورژانسی بیمار، فورا در محل بهداری ندامتگاه، عملیات احیاء (ماساژ قلبی، تنفس مصنوعی و تزریق اپی نرفین و فیکس IV Line) به مدت ۴۵ دقیقه انجام می‌گیرد که علی رغم تلاش‌های فراوان کادر درمان، زندانی مورد اشاره فوت می‌کند.

در این اطلاعیه تاکید شده است، «علت تامه فوت شاهین ناصری در پزشکی قانونی در دست بررسی است و متعاقبا اعلام خواهد شد.»

پیش از این محمدجعفر منتظری دادستان کل کشور در خصوص مرگ شاهین ناصری در زندان تهران بزرگ نیز به ایلنا گفت: از مسئولان مربوطه سوال کنید تا اطلاعات را در اختیار شما قرار دهند.

شاهین ناصری که بود؟

شاهین ناصری٬ کارشناس بازرگانی و زندانی غیر سیاسی به اتهام کلاهبرداری در زندان بود.

ناصری ۲۶ شهریور ماه ۱۳۹۷ در قزوین بازداشت و چهارم یا پنجم مهرماه همان سال به شیراز منتقل شد اما روزهای پیش از مرگ در زندان مرکزی تهران در جاده قم مشغول تحمل حبس خود بود. قوه قضاییه نیز در  او به جرم کلاهبرداری، جعل و سرقت مشغول گذراندن دوران محکومیت بوده است.

نام شاهین همزمان با اعدام نوید افکاری و انتشار گزارش‌هایی در رد «خبر شکنجه این کشتی‌گیر در زندان» برای اخذ اعتراف اجباری از او در افکار عمومی منتشر شد؛ زمانی که شهادت داد که «شاهد شکنجه‌های قرون وسطایی» نوید افکاری بوده است.

شهریورماه سال ۱۳۹۹ سازمان حقوق بشر ایران اعلام کرد که صدای شاهین ناصری که مشغول گذراندن دوره محکومیت خود برای جرایم غیرسیاسی در شیراز بود دست پیدا کرده است که به عنوان شاهد شکنجه نوید افکاری، ادعای قوه قضاییه در خصوص شکنجه ندان نوید افکاری را تکذیب می‌کرد.

شاهین ناصری در برگه «تحقیق از شاهد»، جزئیات روزی را توصیف کرده که نوید افکاری را در شیراز «هنگام شکنجه» دیده است و بر اساس این چهار ورق شهادت‌نامه، شاهین ناصری می‌گوید هنگامی که در اداره آگاهی شیراز بوده صدای فریاد نوید افکاری را شنیده و صحنه کتک خوردن او به دست دو مأمور لباس شخصی را به چشم دیده است.

یک منبع آگاه در روزهای اخیر به سازمان حقوق بشر ایران گفته بود که «شاهین ناصری نامه‌ای به مناسبت سالگرد اعدام نوید افکاری نوشته بود و قصد داشت این نامه را از پشت تلفن بخواند، ولی حفاظت این موضوع را فهمید و قبل از خواندن نامه او را به سلول انفرادی منتقل کرده بود.»

سازمان حقوق بشر ایران روز ۳۰ شهریور از مرگ مشکوک شاهین ناصری در سلول انفرادی زندان تهران بزرگ خبر داده بود و برادر شاهین ناصری نیز گفته است: «دوستانش خبر کشته شدن وی در سلول انفرادی را به ما دادند.»

وحید و حبیب افکاری به اتفاق برادرشان نوید افکاری، در جریان اعتراضات مرداد ۹۷ در شیراز بازداشت و به «محاربه» و قتل کارمند یک نهاد امنیتی متهم شدند.

نوید افکاری، کشتی‌گیر ۲۷ ساله، با وجود ابهامات فراوانی که از سوی وکلایش اعلام شد و به رغم کارزار جهانی در مخالفت با اعدامش، ۲۲ شهریور پارسال اعدام و شبانه دفن شد.

سابقه جمهوری اسلامی در حذف شاهدان قتل و شکنجه

شاهین ناصری اولین کسی نیست که در جمهوری اسلامی به جرم اینکه شاهد روندی غیر قانونی در زندان‌ها بود٬ کشته شده است.

پیش از این نیز پزشک وظیفه بازداشت کهریزک، که به صورت «مشکوکی» در محل خدمت خود در گذشته بود٬ منتشر شد.

اوکه کشته‌شدگان این بازداشتگاه را پیش از مرگ معاینه کرده بود پزشکی ۲۶ ساله بود که بعد از تعطیلی کهریزک، در ۱۹ آبان ۱۳۸۸ خبر مرگش منتشر شده بود.

مقامات رسمی کشور ابتدا علت مرگ او را سکته قلبی، سپس خودکشی و در ‌‌نهایت هم پزشکی قانونی علت مرگ این پزشک جوان را مسمومیت اعلام کرد. جسد رامین پوراندرجانی بدون اجازه کالبدشکافی به خانواده، توسط نیروی انتظامی دفن شد.

عبدالرضا سودبخش، یکی دیگر از پزشکانی بود که بازداشت‌شدگان بازداشت گاه کهرزیک را به‌طور مستقیم معاینه کرده بود و ۳۰ شهریورماه سال ۸۹ به طرز مشکوکی کشته شد.

سودبخش دانشیار و عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران  و رییس بخش عفونی و پزشک متخصص بیماری‌های عفونی در بیمارستان امام خمینی تهران و کارشناس دادگاه‌های پزشکی قانونی و کارشناس نظام پزشکی کشور بود.

او یکی از پزشکان مرتبط با بازداشتگاه کهریزک بود که به بیماری‌های عفونی در مجاری ادراری و تناسلی بازداشت‌شدگان رسیدگی کرده بود و برای اعلام اینکه آن‌ها مننژیت گرفته بودند تحت فشار بود.

او در تاریخ ۳۰ شهریور ۱۳۸۹ در ساعت ۲۱ هنگام خروج از مطب خود به ضرب گلوله افراد ناشناس با سلاح مجهز به صداخفه‌کن در بلوار کشاورز به قتل رسید. سپس ترور کنندگان که چهار نفر و با دو موتور بودند خلاف جهت بلوار کشاورز را حرکت کرده و فرار کرده‌اند. فرزند وی می‌گوید در بررسی‌ها به آنها گفته‌اند که دوربین‌های بلوار کشاورز در آن زمان از کار افتاده‌اند.

اما اسماعیل احمدی‌مقدم سیاسی بودن ترور این پزشک را رد و اعلام کرد این پرونده هیچ ارتباطی با کهریزک ندارد.