زیتون- حسین علیزاده با انتشار نامهای خطاب به علی رهبری نسبت به خبر راهاندازی ارکستر فیلارمونیک پارسی واکنش نشان داد. در خبر راهاندازی ارکستر فیلارمونیک پارسی نام حسین علیزاده به عنوان رییس افتخاری آمده بود.
علیزاده خطاب به رهبری نوشت:«حکم و قراردادهای ارگانها جایگاه شما را مشخص نمیکنند. اما در این دوره، مسیری که طی شد ثابت کرد با تمام اعتماد به نفسِ به حقی که در هنر خود دارید، در مسائل مربوط به آن به عنوان یک هنرمند مستقل عمل نکردید؛ امید بستن به اموری که بعد از گذشت حدود چهار دهه، در زمینه موسیقی نشان از عدم درک و اطلاع شما از سیاست و برنامهریزی و نگاه دقیق به مسئولین هنری بوده است. تکیه بیش از حد شما به اشخاصی که با انگیزههای سیاسی و تشکیلاتی- و نه با انگیزهای هنری -در کنارتان بودهاند، شما را دچار اشتباه کرد و این تصور را برایتان پیش آورد که حامیان تشکیلاتی، حامیان هنری شما نیز هستند. شما در دولت امید، دستان قدرتمندِ خود را، امیدوارانه حرکت دادید غافل از اینکه امید، بدون آگاهی از شرایط غیرممکن است.» علیزاده در این نامه همچنین از قبول ریاست افتخاری ارکستر فیلارمونیک پارسی سرباز زد.
متن نامه حسین علیزاده خطاب به رهبری به نقل از خبرآنلاین به شرح زیر است:
دوست و هنرمند گرانقدر استاد علی رهبری
با سلامهای گرم
مدت مدیدیست که جدالی نابرابر با خود، در امور هنری و اجتماعی، شما را از مسیر نیم قرن عشق، تلاش، تداوم، افتخار و سربلندی نامتان به عنوان فرزند این سرزمین دور نگه داشته و نام شما بهطور ناشایست در اموری برده میشود که نا خودآگاه این سئوال را در ذهن تداعی میکند: آیا علی رهبری همانند همه هنرمندان و هنردوستان و هنرشناسان و اساتید بزرگ ایران و جهان، جایگاه رفیع این نام را میشناسد؟ آیا جایگاه علی رهبری حضور ایشان را در همه امور و در کنار و مقابل همه جریانات توجیه میکند؟ آیا با امضاء و یا توافق مسئولین، به جایگاه هنری ایشان صحه گذارده میشود؟
مسلماً خیر! زیرا موقعیت و جایگاه هنری شما را، شما تعیین میکنید. حکم و قراردادهای ارگانها جایگاه شما را مشخص نمیکنند. اما در این دوره، مسیری که طی شد ثابت کرد با تمام اعتماد به نفسِ به حقی که در هنر خود دارید، در مسائل مربوط به آن به عنوان یک هنرمند مستقل عمل نکردید؛ امید بستن به اموری که بعد از گذشت حدود چهار دهه، در زمینه موسیقی نشان از عدم درک و اطلاع شما از سیاست و برنامهریزی و نگاه دقیق به مسئولین هنری بوده است. تکیه بیش از حد شما به اشخاصی که با انگیزههای سیاسی و تشکیلاتی- و نه با انگیزهای هنری -در کنارتان بودهاند، شما را دچار اشتباه کرد و این تصور را برایتان پیش آورد که حامیان تشکیلاتی، حامیان هنری شما نیز هستند. شما در دولت امید، دستان قدرتمندِ خود را، امیدوارانه حرکت دادید غافل از اینکه امید، بدون آگاهی از شرایط غیرممکن است.
علی رهبری عزیز، استاد گرانقدر!
عدم موفقیت در پیشبرد اهداف هنری در ایران وابسته و یا مستقل از دولت فرقی نمیکند. دولت را هم ملت میسازند. اخلاق و منش هنری، ملتی است نه دولتی. حضور شما در عرصه جهانی، نام ایران و شما را جاودانه میکند اما در حال حاضر حضور شما در ایران، فراموشی ارزشهای والای شماست که به تصمیمات شما گره خورده است.
تجربهی تشکیل مجدد ارکستر همان اشتباه گذشته را تکرار خواهد کرد زیرا پایگاه فرهنگیِ جامعهی موسیقی در حال حاضر، چه دولتی و چه غیره از یک شرایط تبعیت میکند: عدم امنیت هنری، عدم امنیت اقتصادی، عدم سیاستگذاری و نیز نگاه نا شایست به جایگاه و موقعیت هنر موسیقی.
اگر روزی فضای شفاف و پرمهر و بیحاشیه حاکم شود، بازگشت شما مبارک خواهد بود در غیر اینصورت شما نیز دور از حاشیه نخواهید بود.
در ضمن استقلال اینجانب از تمام امور، ایجاب میکند من نیز مدیر افتخاری مسیری با شکستی دوباره نباشم.
با احترام و تقدیر از شما،
حسین علیزاده»
۱۳ آبان در تاریخ جمهوری اسلامی روز مهمی است؛ نه از آن جهت که سفارت…
در تحلیل سیاسی و روانشناختی دیکتاتوری، مسئله مقصر دانستن پذیرفتگان دیکتاتوری به عنوان افرادی که…
امروز یکم نوامبر، روز جهانی وگن است؛ این روز، یادبودِ تمام دردمندیها و خودآگاهیهایی است…
درآمد در این نوشتار به دو مطلب خواهم پرداخت. نخست، تحلیلی از عنوان مقاله و…