زیتون ـ همزمان با سالروز ۱۳ آبان، وزیر علوم در پیامی تاکید کرد «استکبارستیزی ملت ایران در روز تسخیر لانه جاسوسی آمریکا، پررنگ‌تر شده و اهمیت تاریخی پیدا کرد و امروز در عرصه‌های مختلف، از جمله سنگر علم و دانش تداوم دارد.»
او تاکید کرد که «جامعه دانشگاهی» همچنان «پرچم مبارزه با استکبار را در جبهه علم و دانش بر دوش دارد و در این راه مقدس تا رسیدن به اهداف متعالی نظام مقدس جمهوری اسلامی، از پای نخواهد نشست.»
قرار بود به مناسبت همین روز در دانشگاه تبریز هم نشستی با موضوع «وفاق ملی، پازل گمشده مبارزه با امپریالیسم»، با حضور مهدی نصیری، سردبیر و مدیر مسئول پیشین روزنامه کیهان، و منتقد این روزهای نظام، به کوشش انجمن اسلامی این دانشگاه برگزار شود.
نصیری در مصاحبه‌ای با مجله عصر اندیشه در اسفند ۹۸ گفته بود: «وظیفه جمهوری اسلامی این نیست که به هر شکلی شده باید احکام دینی را اجرا کند؛ باید با ارزیابی‌های دقیق و کارشناسی حرکت کرد و هرجا که مساله روشن و حکم دین برقرار بود و با مانع جدی هم مواجه نشد و همراهی مردم با نظام بود، نظام آن حکم را اجرا می‌کند ولی هرجایی که نظام با موانع تمدنی و یا مقاومت‌های مردمی و فشارهای جهانی مواجه بود که چاره‌ناپذیر است، تکلیفی به پیگیری و تحقق آن حکم ندارد و می‌تواند به روال عرفی عمل کند.»
طبیعی است که چنین «نرمش قهرمانانه‌ای»، آن هم از جانب یکی از تندروترین نیروهای حکومت، به مذاق یاران سابق خوش نیامده و سخنرانی او با وجود مجوز رسمی، با فشار و اراده‌ی نهادهای امنیتی لغو شد. حتی وقتی تصمیم بر این می‌شود که در جایی خارج از دانشگاه و به صورت آنلاین با دانشجویان ارتباط بگیرد، در فرودگاه می‌شنود که بلیطش لغو شده و اجازه پرواز ندارد.
انجمن اسلامی دانشگاه تبریز در واکنش به این لغو ناگهانی طی بیانیه‌ای اعتراض می‌کند و می‌گوید:« ناگفته برملاست که این رای خارج از دانشگاه دیکته شده و مسئولان دانشگاه هم بجای آنکه به فکر استقلال دانشگاه و در کنار دانشجویان و حقوق بدیهی آنان باشند گوش به فرامین نهادهای بیرونی می سپارند .این اقدام غیرمسئولانه نماد بلبشویی و زنگ خطری برای محدود سازی آزادی‌های مدنی و حاکم شدن سلیقه گرایی و اقتدارگرایی به جای ضابطه گرایی در آغاز دولت جدید است. ما دانشجویان انقلابی مشفقانه به نهادهای مسئول تذکر داده و از مسئولین عالی استان درخواست میکنیم به این موضوع ورود کرده و پاسخگوی علت این اتفاق تلخ باشند تا برنامه‌های علمی و اندیشه ای اینگونه خارج از چارچوب در نیمه شب وتو نشود.»
با اینکه هر چه از تلخی این اتفاق بگوییم کم است، اما نویسندگان این بیانیه باید از آقای نصیری بپرسند که لغو سخنرانی‌اش، چه خاطراتی را برای او زنده کرده. احتمالاً ایشان با مقوله وتوهای نیمه شبی «الله کرمی»، بیش و پیش از هر کسی آشنایی دارد. البته که در شرافت ایشان تردیدی نیست که لااقل پس از گذشت ۳ دهه، دست از خدمت به ظلم و عمله‌ی ظلم برداشته و راه انصاف پیش گرفته است اما خب برای ما هم فراموشی خاطرات تلخ گذشته، کار طاقت فرسایی است.
«ایران امن، دانشجویان انقلابی»
انجمن اسلامی دانشجویان مستقل دانشگاه تهران هم ضمن بیانیه‌ای به مناسبت ۱۳ آبان، یک پای حوادث جاری در منطقه را، دخالت بیجای استکبار جهانی دانست و گفت: «از دیگر حوادث این روز بزرگ، تسخیر لانه جاسوسی آمریکا به دست دانشجویان پیرو خط امام (ره) با همراهی و پشتیبانی ملت عزیز ایران است. آمریکا که در برهه پیروزی انقلاب اسلامی، منافع خود را از دست رفته می‌دید، سفارت خود را به مرکز توطئه‌چینی علیه انقلاب تبدیل نموده و به طور مستقیم یا غیر مستقیم مسئول نابسامانی‌های کشور شده بود. حرکت انقلابی دانشجویان پیرو خط امام در سال ۱۳۵۸ خود سرآغاز تحول دیگری در کشور شد و بساط توطئه و دسیسه دشمن را برچید. حرکتی که به تعبیر امام خمینی (ره) انقلاب دوم لقب گرفت و دست ایادی بیگانه را از سر ایران عزیز کوتاه کرد. امروز به جرأت می‌توان گفت یک پای حوادث جاری در کشورهای منطقه، دخالت های بیجای استکبار جهانی و قدرت‌های زورگو در امور این کشورهاست؛ اما ایران اسلامیِ با ثبات و امن، مرهون آن اقدام انقلابی دانشجویان و البته تداوم حضور با بصیرت مردم در صحنه‌های گوناگون انقلاب است.»
وزیر علوم که ملت را به تداوم در استکبارستیزی دعوت می‌کند، خوب است بداند که دشمن اصلی در خانه است و نامش نادانی و رسم‌اش جهالت است. در لباس نماینده مردم و با بهانه واهی دفاع از جان آنها، «با لودر به جان دیوار دانشگاه می‌افتد» و باکی هم از بازخواست احدی ندارد. دشمن ما همان بلاهتی است که در واکنش به اهدای کودکانه‌ی ۲۰۰۰ ماسک سفارت کره به بیمارستانی در تهران، در پاسخ با ۲۰۰۰ ماسک اهدایی دیگر، به خیال خود انتقام سختی از آنان گرفتند.
در این میان، ما هم سرنوشتمان به انتظار نشستن در سیل خزعبلاتی است که غاصبان ناحق مناصب مدیریتی، شب و روز بر در و بام این کشور سرازیر می‌کنند و شوربختانه قبای خیاط خانه‌ی آقای رئیسی هم، برازنده هیچ کدامشان نیست.
