زیتون- منتخب اول مردم تهران در مجلس دهم می گوید که بنا به همان مصلحتی که در انتخابات ۹۲ کنار کشید و در ادامه همان مسیر، این بار وظیفه اش در این دوره حضور جدی به عنوان کاندیدای ریاست مجلس است.

او معتقد است که به خاطر تعامل خوبی که همیشه با ارکان مختلف حاکمیت داشته می تواند در ریاست مجلس نیز از این تعامل به نفع مردم و نظام استفاده کند و در عین حال رقابت را همراه با رفاقت می داند. عارف این بار آمده است تا آخر بایستد.
او درباره این که رقابتش با لاریجانی برای ریاست چقدر جدی خواهد بود توضیح داد:« مبنا و اصل ما تفاهم و همدلی بوده است که پاسخ این سوال را هم در لیست امید دادیم. ما با این نگاه آقای لاریجانی را در قم سرلیست خود کردیم چون احساسمان این بود که وجود اشخاص میانه مثل آقای لاریجانی در مجلس ضروری است. خیلی هم بدیهی بود وقتی آقای لاریجانی انتخاب شود جزو کاندیداهای ریاست مجلس باشد.»
وی در ادامه گفتگویش با ایسنا خاطرنشان کرد:« با حفظ مسائل اخلاقی و راهبردها رقابت ایرادی ندارد. البته ما از ابتدا به دنبال تعامل بودیم و فکر می‌کنیم می‌توانیم با تعامل یک مدیریت مشترک را در مجلس دنبال کنیم که در هیچ زمینه‌ای به رودررویی در مجلس ختم نشود. البته درباره انتخاب رئیس ما تقریباً از این مرحله عبور کردیم و برای تعامل به نتیجه نرسیدیم. یعنی در واقع جلسه‌ای تشکیل نشد. شاید دو طرف می‌توانستند برای ریاست در یک فضای صمیمی رقابت کنند. ما الان هم آمادگی داریم غیر از پست ریاست که ان‌شاءالله صحن علنی مجلس حرف آخر را می زند ، برای بقیه پست‌ها بتوانیم به صورت تعاملی جلو برویم که همه جریانات تأثیرگذار در مجلس احساس کنند که می‌توانند در مدیریت مجلس مشارکت کنند.»
معاون دولت اصلاحات درباره این که آیا امکان دارد برای جلوگیری از تنش از ریاست مجلس منصرف شود تاکید کرد:« هر کسی که برای ریاست انتخاب شود تنشی ایجاد نخواهد شد. اینها پیش‌داوری‌هایی است که بر اساس تحلیل‌های سطحی ارائه می‌شود. مبنای ما همکاری و رفاقت است و می‌پذیریم که حرف آخر را مجلس می‌زند و با هم کار خواهیم کرد. هیچ تضمینی هم نیست که رئیس مجلس این دو نفری که مطرح هستند، باشند. ممکن است شخص دیگری خودش را مطرح کند و مجلس به او رأی دهد. در نهایت حرف آخر را مجلس خواهد زد. ما حتی در لیست تهران هم این کار را کردیم و برخی افراد را در لیستمان قرار دادیم که مطمئن بودیم رأی‌شان با ما نخواهد بود. چون ائتلافی فراتر از ائتلاف اصلاح‌طلبان را در نظر گرفتیم و راهبرد اصلاح‌طلبی در دهه چهارم انقلاب را این می‌دانیم که به نظرم در دو انتخابات اخیر ۹۲ و ۹۴ موفق شدیم.»
این عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام در پاسخ به این سوال که آیا باز هم مثل گذشته، گذشت خواهد کرد گفت:« اولاً گذشت نیست بلکه وظیفه است. وظیفه دکتر عارف در این دوره حضور جدی به عنوان کاندیدای ریاست مجلس است. طبیعتاً اگر ما در مجلس اکثریت را داشته باشیم در مدیریت مجلس برنامه ۱۲۸ بندی خودمان را که به مردم به عنوان تعهد مطرح کردیم بهتر دنبال می‌کنیم اما اگر فراکسیون امید فراکسیون اکثریتی نشود ما درباره تعهدمان در مجلس نباید کوتاه بیاییم و در حد توانمان با حضور در کمیسیون‌های مختلف مجلس این برنامه‌ها را پیگیری خواهیم کرد. چون برنامه ما بر مبنای اسناد بالادستی است و پیش‌بینی من این است که با نگاه مثبتی از سوی رقبا روبرو خواهیم شد و می‌توانیم با کمک آنها این برنامه‌ها را پیش ببریم.»
عارف همچنین درباره شایعاتی مبنی بر حمایت دولت از ریاست لاریجانی با وجود تکذیب های مکرر سخنگوی دولت تاکید کرد:« ما ائتلافی را با حامیان دولت داریم که به طور مشخص نمود خارجی آن حزب اعتدال و توسعه است و با آنها در یک ائتلاف و فراکسیون هستیم. اخیراً نیز دبیرکل حزب اعتدال و توسعه موضع‌گیری کرد که اعضای لیست امید موظف‌اند تصمیمات فراکسیون امید را عمل کنند. البته دولت خودش نباید دخالت کند چون دولت ما دولت حزبی نیست و انتظاری هم که ما از دولت داشته‌ایم همیشه همین بوده است. دولت در انتخابات نیز صادقانه خوب عمل کرده و از هیچ جریانی حمایت نکردند.»
وی ادامه داد:« البته حق فردی افراد است که اظهار نظر کنند. گاهی اظهار نظر شخصی افراد با اظهار نظر حقوقی‌شان قاطی شده است که این جای گله دارد که بعضی از دوستان گاهی مواضعی گرفته‌اند که چون شفاف بیان نشده این تلقی به وجود آمده که دولت از شخص خاصی حمایت می‌کند. ما انتظار نداریم دولت از ما حمایت کند با وجود اینکه این دولت نتیجه حضور و نقش ما در انتخابات ۹۲ بود. اما حتی از دولتی که برآمده از جریانات اصلاحات است انتظار نداریم که الان در انتخابات مدیریت مجلس نقش بی‌طرفانه خود را که بهترین نقش است کنار بگذارد. نباید این تلقی ایجاد شود که دولت در تعیین مدیریت مجلس نقش‌آفرینی می‌کند و توقع ما این است که به خصوص در روزهای آینده دوستان توجه کنند و رفتار و موضع گیری‌هایشان به گونه‌ای نباشد که انگار از یک جریان حمایت می‌کنند.»
نفر اول انتخابات مجلس در تهران درباره گلایه ای که نسبت به حضور برخی افراد نزدیک به جریان رقیب در لیست امید می شود گفت:« این اعتراض، اعتراض واردی بود که برخی احزاب می‌کردند اما با تصمیم شورای عالی سیاست‌گذاری ما به ائتلافی فراتر از اصلاحات رسیدیم و به اتفاق آراء ائتلاف امید را تصویب کردیم. ائتلاف این نیست که ما دیکته کنیم و دیگران چشم بگویند. ما خودمان لیست ۳۶ نفره در تهران داشتیم که ۳۰ نفر باید از بین ‌آنها انتخاب می‌شدند. اما وقتی وارد ائتلاف شدیم افرادی به این لیست اضافه شدند. در حدود ۴۵ نفر شدیم که این ۴۵ نفر حالا باید به ۳۰ نفر می‌رسیدند. قاعدتاً نمی‌شد با جریانی ائتلاف کنیم ولی کسی از بین آنها در لیست ما نباشد. حذفی که داشتیم ناشی از جایگزین کردن افرادی بود که در ائتلاف حضور داشتند.»
وی اضافه کرد:« اکثریت قریب به اتفاق ائتلاف امید یک میثاق‌نامه را امضا کردند و کسانی که می‌گویند امضا نکرده‌ایم اتفاقاً کسانی هستند که ما به آنها احترام گذاشته‌ایم. چون شخصیت‌شان به گونه‌ای بود که فکر می‌کردیم نیازی به امضای میثاق‌نامه ندارند. این یک دستور تشکیلاتی بود و اولین نفری که میثاق‌نامه را امضا کرد خود من بودم. ولی به احترام برخی از عزیزان گفتیم نیازی نیست میثاق‌نامه را امضا کنند و ما متأسفانه امروز مطرح می‌کنند که ما هیچ تعهدی نداریم. آنها تعهدی فراتر از میثاق‌نامه دارند که این یک تعهد اخلاقی است. وقتی یک شخصیت برجسته در لیست امید می‌آید به فراکسیون امید متعهد می‌شود ولی امروز مطرح می‌کنند که ما تعهدی نداریم. ما هم که جز اهرم‌های اخلاقی اهرمی نداریم. کلیه افرادی که در لیست امید بودند موظف‌اند طبق تصمیمات فراکسیونی عمل کنند. البته اگر عمل نکردند خود مردم و منتخبین متوجه می‌شوند.»