زیتون– بیش از ۳۵۰ نفر از فعالان سیاسی و مدنی، با انتشار بیانیهای حمایت خود را از برنامه «سه مرحلهای میرحسین موسوی برای گذار دموکراتیک» اعلام کردند.
در میان اسامی امضاءکنندگان این بیانیه که در اختیار زیتون قرار گرفته، نام فعالان و زندانیان سیاسی سرشناسی دیده میشود.
امضاءکنندگان بیانیه با اشاره به «آغاز پرخشونت دهه ۶۰»، سلسلهای از مشکلات و بحرانهای کشور در دهههای اخیر و «عجز ساختاری حکومت در قابل بحرانهای تو در تو» بر این باورند که اعتراضهای اخیر «چنانتکانی به پیکر نظام سیاسی وارد ساخت که حکومت با همه قدرت سرکوبش نتوانست قفلی بر اندیشههای رها شده بزند».
از نظر امضاءکنندگان بیانیه «بر بیداری اجتماعی پدید آمدهی کنونی و یأس جامعه از اصلاح در چارچوب ساختار موجود، چاره ای نیست که سرنوشت ملت به دست خود او رقم خورد».
پیش از این نیز بیانیههای دیگری از سوی فعالان سیاسی و مدنی خارج کشور ، جمعی از نواندیشان دینی و احزاب و سازمانهای جمهوریخواه خارج کشور در حمایت از بیانیهی اخیر میرحسین موسوی منتشر شده است.
متن کامل بیانیه که برای انتشار در اختیار زیتون قرار گرفته در ادامه میآید.
بهنام هستیبخش
از برنامهی سه مرحلهای میرحسین موسوی برای گذاردموکراتیک حمایت میکنیم.
نجابت و صلابت فرزندان ایران زمین در مبارزات پی در پی چهار دههی گذشته در برابر اقتدارگرایی و استبداد دینیِ حکومت، دریچه هایی از واقعیتِ حق طلبیهای ملت را در برابر بیدادگریهای حاکمان بیش از هر زمان دیگری آشکار کردهاست.
از آغازِ پر خشونت دههی ۶۰ مسائل بغرنج و پیچیده کشور وارد مرحله جدیدی شد و بتدریج در مراحل بعدی از جمله در فضای تنفسیِ پس از جنگ و دوره گشایش اقتصادی برای خودیها، سپس فصل امید به اصلاحات و اندکی بعد، دههی غارت منابع و تهدید منافع ملی با شعار مهرورزی، آنگاه دوره عدم اعتدال و بیتدبیری و اینک فصل یک ساحتی شدن ارکان حکومت، آنچه نهایتاً اکنون و همچنان لاینحل باقی ماندهاست، فساد، بیعدالتی، سرکوب آزادیهای سیاسی و مدنی و ناکارآمدیِ ناشی از ساختار ولایتمداری است. این ناتوانی و عجز ساختاری حکومت در قبال بحرانهای تودرتو اکنون در سایه روشنگری و برملاشدن حقایق و البتّه تحمل هزینه های سنگین جانی و مالی و حصر و اسارت ، دایره مخالفان و معترضان را بحق وسیعتر و عمیقتر از گذشته کردهاست. بویژه و به طور خاص خیزش اعتراضهای اخیر در پی قربانی شدن مهسا امینی به عنوان نماد مظلومیت و ظهور شعار «زن ، زندگی، آزادی» در ذهن و زبان و عمل نسلهای جوانِ سراسر ایران، چنانتکانی به پیکر نظام سیاسی وارد ساخت که حکومت با همه قدرت سرکوبش نتوانست قفلی بر اندیشههای رها شده بزند.
با بیداری اجتماعی پدید آمدهی کنونی و یأس جامعه از اصلاح در چارچوب ساختار موجود، چاره ای نیست که سرنوشت ملت به دست خود او رقم خورد. با همین رویکرد است که ما امضا کنندگان زیر، پیام میرحسین موسوی در پس دوازده سال حصر و مقاومت و همنوایی با اعتراضها و مطالبات ملت را پاس مینهیم و بر تحقق برنامه سه مرحلهای وی پافشاریخواهیم کرد که شامل این موارد است:
۱-برگزاری همهپرسی آزاد و سالم در مورد ضرورت تغییر یا تدوین قانون اساسی جدید.
۲-در صورت پاسخ مثبت مردم، تشکیل مجلسی مرکب از نمایندگان واقعی ملت از طریق انتخاباتی ازاد و منصفانه.
۳-همهپرسی در مورد متن مصوب آن مجلس به منظور استقرار نظامی مبتنی بر حاکمیت قانون.
بیتردید حمایت از این سه برنامه و پیگیری آنها تمرکز بر همفکریِ همهجانبه را ضروری میسازد چرا که مشارکتجمعی در مورد چگونگیِ انتقال از وضع موجود به وضع مطلوب، اولویت اساسیِ امروز برای حل مسائل پیچیده و بغرنج ایران است و در این مسیر نیز همچنان بر گذار مسالمت آمیز و خشونت پرهیز پای خواهیمفشرد.
اسامی:
هاشم آقاجری, رضا آقاخانی, زهرا آقاخانی, محمدکریم آسایش , مژگان آورند, ابوطالب آدینهوند, مجید آذرپی, فاطمه آرامنژاد, صدرا آقاسی, علی آمره, حمید آصفی, محمّد آزادی, حسن آصالح, حسین اباذری, ربابه ابوفاضلی, هادی احتظاظی, حمید احراری, سیداحسان میرلوحی, محسن احمدپور, پیمان احمدی, محمدرضا احمدی, شهروز احمدی, نوشین احمدیخراسانی, سعید اردشیری, علیرضا ارشادیفر, حسین ارغوانی, آرمان اسعد, حمید اسلامیراد, بهرام اسماعیلبیگی, کمال اطهاری, مهدی اقبال, عباس اقبال, گودرز اقتداری, علی اکبر بیدقی, اعظم اکبرزاده , محمد اکبری, مرتضی اکبری, محمدجعفر اکبری, سیدعبدالمجید الهامی , زهره امانی, هوشیار انصاریفر, علی باباچاهی, سیدمراد باباحیدری, هاشم باروتی, مراد باسره, سیدمحمود باقری, آرزو باهر, آتنا باهر, احسان بداغی, مهران براتی, افسانه برزویی, بهمن برنادل, امین بزرگیان, رویا بلوری, ژیلا بنییعقوب, سلمان بهزادی, قربان بهزادیاننژاد, سیدعلیرضا بهشتیشیرازی, امیر بهمنی, عباس بیدار , علیاکبر بیدقی, آدینه بیگی, مطهره پارسی, مسعود پدرام, عباس پشمی, عباس پهلوانی, وحید پوراسماعیلی, مهدی پور رحیمنجفآبادی, سیدمهدی پورهاشمی, نیما پیراسته, حبیبالله پیمان, مهدی تاجیک, ناصر تاجیک, محمدرضا تحویلداری, مهدی ترکمان, سمیه تعطیلی, اکبر تعطیلی, فریبا تعطیلی, علی تقیپور, علی تکفلاح, امیراحسان تهرانی, بهرام تورانیعلیزاده, مجید تولّایی, علی تیموری, حسین ثاقب, علی ثباتی, برهان ثقفیان, روزبه جامهشورانی, سپیده جدیری, علیرضا جعفری, حسن جعفریانی, محمد جمادی, علی جهانگیری, آبتین جهانیان, جعفر جودکی, امین چالاکی, بهنام چگینی, سیاوش حاتم, حمیده حاجعلی, ناصر حاجیانمطلق, ابوالفضل حاجیزادگان, احمدرضا حائری, حسین حبیبی, مهرداد حجّتی, حسین حدادنژاد, محمدعلی حسننژاد, نازنین حسننیا, سیّدعماد حسینی, سیدعلیرضا حسینیبهشتی, عبدالعلی حسینیون, تقی حقبینآذر, بهزاد حقپناه , حسینعلی حملهداری, محمد حیدرزاده, فرید خاتمی, حمیدرضا خادم, آرش خاندل, مژگان خانزاده, امیر خرم, شیرین خسروشاهی, محسن خسروی, محمدحسین خوربک, واحده خوشسیرت, ابراهیم خوشسیرت, محمد خیرالدین, اکبر دانشسرارودی, ناصر دانشفر, محمد داوری, رضا دبیر, محمدجواد دردکشان, فاطمه دردکشان, نورالدین دریکوند , امیرخسرو دلیرثانی , مسعود دماوندی, معصومه دهقان, علیرضا دولابی, محمدصادق ربانیاملشی, حسین رجایی, سهیلا رجایی, علیرضا رجایی, محمدجواد رجاییان, علیرضا رجبیان, علی رحمانی, محترم رحمانی, جواد رحیمپور, زهرا رحیمی, علی رحیمیمقدم, درسا رزازیان, احسان رزاقینائی, یونس رستمی , شهلا رستمیمنش, مهدی رضاحسینی, بهمن رضاخانی, محمّد رضایی, نجفعلی رضایی, امانالله رضایی, حسین رفیعی, صادق رهبری, حمید رهگذر, مهدی روحانی, شهربانو روستا, تورج ریحانی, مهرداد زرگران, مهدی زمانی , شایستهسادات شهیدی, علیرضا ساریخانی, نرگس سالاری, حامد سحابی, فریدون سحابی, عیسی سحرخیز, حسین سربندی, میثم سعادت, حسام سعیدی, پروانه سلحشوری, مسعود سیادتی, لاله شاکری, محمد شاهملکی, حامد شجاعی, علی شریعتی, احسان شریعتی, حجت شریفی, آرمین شریفی, مهدی شعبانیخلج, عالیه شکربیگی, کاظم شکری, علیرضا شمسیان, ماشاالله شمسالواعظین, پرویز شهپر, مهرداد شهردادیان, سیاوش شهریور, شایستهسادات شهیدی, علی شیخالاسلامی , فیروزه صابر, سعید صاحبمحمّدی, جعفر صادقمحمدزاده, مسعود صادقی, احمدرضا صادقی, آرش صادقیعلیایی, آناستازیاسادات صدرحاجیسیدجوادی, نیما صفار, محمود صفدری, ابوالحسن صفری, طاهره طالقانی, سیدمحمد طباطبایینیا, علی طهماسبی, عزت طهماسبی, معصومه طوفانپور, رضا ظهرابی, محدثه عاطفی, رضا عامرینسب, سعید عباسآبادی, احد عبدالحسین, صدرا عبدالهی, علیرضا عبدی, حسینعلی عرب, فرشاد عرب , علیاکبر عربگل, صبا عربگل, حسین عربگل, بهزاد عربگل, محمد عزلتیمقدم, حامد عزیزی, شادناز عزیزی, طنین عصفوری, آتوسا عطائی, روئین عطوفت, اسماعیل علوی, سیدابوذر علوی, سیدهسمیه علوی, سیدهمینا علوی, سیدهلیلا علوی, شهین علوی, جواد علیکردی, خسرو علیکردی, مزدک علینظری, میترا علیوردی, محمود عمرانی , فاطمه غریبی, حسن غضنفرپور, محبوبه غضنفرپور , محمدرضا غفاری, نسرین غلامحسنزاده, میثم غنیان, رضا فانییزدی, منیژه فتحی, احمد فرجی, شهریار فرجی, علیرضا فرزین, سعید فرمد , علی فریدیحیایی, امین فریدیحیایی, حسین فلاح, علی قائممقامی, علی قائممقامی , ابوالفضل قدیانی, فرشاد قربانپور, نظامالدین قهاری, محمدرضا کارخانهچین, رحمان کارگشا, کیارش کاظمی , هادی کحالزاده, کبری کربلایینیا, محمد کریمی, حسین کشوردوست کلتی , فواد کعبی, امیر کلامی, طناز کلاهچیان, بهناز کیانی, رضا کیانی, بیژن گلافرا , فاطمه گوارایی, حسین گودرزی, میثم گودرزی, وحید لعلیپور, مسعود مانیان, سعید متقی, حسین مجاهد , ناصر مجتهدی, سمانه محبعلی, مصطفی محبکیا, محمد محبکیا, فخری محتشمیپور, محمد محمدی, سمیه محمدخانی, حمیدرضا محمدنژاد, محمّد محمّدیاردهالی, احمد مدادی, عبدالله مرادی, حسین مرادیحقیقت, فرید مرجایی, یاسر مروّتپور, علی مزروعی, مجید مسعودی, حمید مشایخی, اکرم مصباح, محمدجواد مظفر, مهدی مظفری, زهرا مظفری, کاظم معتمد, نجمه معصومی, احمد معصومی, علی معینی, محمّدرضا مقیسه, اصغر ممبینی, سعیده منتظری, سعید منتظری, نوگل منشوری, محمدعلی منصوری, مجتبی مهدوی, شهروز مهدیپور, مصطفی مهدیزاده, حسام موذّن, سیّدسلمان موسوی , میرطاهر موسوی, عبدالله مومنی, فرجالله مومنی , مسعود میری, الهام ناسوتی, بهنام ناصری, عبدالله ناصریطاهری , رسول نامجو, محمد نانکلی, علیمحمد نصیری, پارسا نصیری, شبنم نظامی, علی نظری, حسن نعمتی, سعید نعیمی, محمود نکوروح, سینا نوربخش, مرتضی نورمحمدی, حسین نوریزاده, غلامعلی نیشابوری, داوود نیکویی, محمّدامین هادوی, احمد هادوی, مجتبی هاشمی, حمید هداوند, اکبر همتی, علیرضا همتی , شهرزاد همّتی, صدیقه وسمقی, حسین وفاپور, محمودعلی وهابی, مریم یحیوی, صدر یوسفی.
7 پاسخ
خدمت چپ تحصیلکرده روشنفکر و راست عقب مانده فاشیست و وسط بی خیال عرض کنم بنده از سال ۷۵ که دانشجو بودم مستمر مبارزه کرده و به هیچ حزبی گرایش نداشتم اما به شخص موسوی صرفا نظر مثبت داشتم و دارم. اولا عرض کنم میرحسین از همون سال ۸۸ تفکرات براندازی داشت. اما چون تنها رجال زنده معاصر ایران هست و هوش سیاسی بالایی داره آدم عجولی نیست و تنها کسیه که حکومت (آخوندها و پاسدارها) ازش میترسن. ولی فرصتی از عمر نداره و جایگزینی هم براش نداریم. حکومت دست نشانده پهلوی و حکومت دست نشانده جمهوری اسلامی بطور ۱۰۰درصد فاشیستی و ناسیونالیستی بر مبنای نژاد و زبان آریا-فارسی بناگذاشته شده. دلیل اصلی براندازی حکومت پهلوی و براندازی آینده جمهوری اسلامی هم همینه. در ایران اکثریت مطلق اقوامه غیره فارسه اما یکسری عقده حقارت فاشیست اصرار دارند ایران رو صرفا مال این قوم مهاجر بدونن. لذا نمیشه. اصرار دارن همه رو فارس کنن و همه جا بگن ما فرشین یا پرشین هستین. عزیز من نمیشه. لذا عموم سلطنت طلبها دنبال همینن یعنی نمیخوان سیطره مطلق خودشون رو بر این سرزمین کهن اقوام غیر فارس که در دو نظام دست نشانده اخیر به دست آوردن از دست بدن. برخی از چپها جهان شمول هستن مثل خود من. البته من تندروترین نوع چپ هستم. در مورد ایرانیان خارج از کشور. عزیزان شما صرف داشتن اموال و فامیل یا شناسنامه ایرانی در حال حاضر ایرانی به حساب نمیایید چون ساکن اینجا نیستید پس تند نرید. این مردم ساکن داخل هستند که تصمیم میگیرن چه نظامی رو تشکیل بدن. در ضمن چیزی به نام سلطنت حتی به رای هم در ایران گذاشته نخواهد شد چون بالفطره ضد دموکراسی و غلط و تخلف هست. پس امیدوار به رای گذاری سلطنت هم نباشید. تنها نظامی که در ایران رای خواهد آورد با اطمینان میگم نظام جمهوری غیر متمرکز ایالتی بر اساس اقوام هست. در غیر این صورت قطعا ایران بر اساس اقوام تقسیم خواهد شد. البته این اتفاق به زودی در تمام دنیا و کشورها اجرا خواهد شد. دوره مرزهای سیاسی که نام کشور گرفتن تموم شده و دوره حاکمیتها به پایان رسیده. جهان آینده جهان دولتهای محلی و سنای جهانی بر اساس جهان برای همه انسانها و جانداران پایه گذاری خواهد شد. موفق باشید. برخلاف جریال آب شنا نکنید چون بی فایده هست.
شاید بتوان حساب مهندس موسوی و تاجزاده، فائزه هاشمی و برخی دیگر را جدا کرد، اما جدا از این اقلیت محدود سایرین از جمله مانند آقای خاتمی، حسن خمینی و اکثر جبهه اصلاحات بخشی از مشکل هستند نه راه حل، و با توجه به مجموعه جبهه گیری ها و دافعه ای که نسبت به فعالین خارج از کشور دارند، به نظر میرسد در نهایت ترجیح میدهند در کنار دیکتاتور و حتی فرزندش بایستند نه مردم.
جبهه ۲۵ شهریور
در این واقعیت که سیاست را پدر و مادری نیست اتفاق نظر داریم. آن زمان که منافع سیاسی به نزدیکترین اشتراک رسیده و در شرایط خاص حداکثر قدرت سیاسی می تواند در دسترس باشد، دیگر جناح، گروه مخالف، حزب و کشور تفاوتی در ائتلافی نخواهد کرد و تا رسیدن به هدف و منظور مورد نظر رقص سیاسی به نظم در خواهد آمد.
پیش درآمد فوق در شرایط بغرنج کنونی ایران بسیار قابل توجه و تأمل است چرا که تمایل سیاسی می تواند با کمترین عطا به لقای ائتلاف انجامد گویا هرگز بر نیامده و نوشته نشده و به امضا نرسیده است که دیوار حاشا بس بلند و بی آبرویی برخی سیاسیون عادی است.
محک میر سبز پوش و حامیان آن که صبری ایوبی از خود به خرج داده و پس از ۴۴ سال تازه به نتیجه استبدادی رژیم خود ساخته رسیده اند ، بسیار ساده است و نیازی به کنکاش عمقی هم ندارد. ترازوی ذیل را به کار برید شما هم متوجه آن خواهید شد.
– آیا انحلال کل رژیم جمهوری اسلامی را پذیرفته اند؟
پی گیری با همه ایرانیان انقلاب زن زندگی آزادی
مسعود
من مخالف خوشونت هستم و آزادی بیان هم از لحاظ سیاسی و هم از لحاظ اجتماعی وصنفی ورفاه زندگی کامل برای همه کارگران و مخصوصاً بهترین امکانات برای بچههای ایران زمینه ام دارم و همچنین زندگی خوب و خوش برای سال مندان.
استبداد دینیِ حکومت اشتباه هست درستش اینه : استبداد حکومتِ دینی
خوبه ، اما دیر
متاسفانه نو اندیش دینیِ ایرانی چیزی در حدود پنج سال از جامعه عقب تر هست، در حالی که یک روشنفکر یا نو اندیش باید چندسالی از جامعه جلوتر باشه.
موقعی که شماها اصرار به اصلاحات داشتید مردم گفتن نه دیگه جمهوری اسلامی به درد نمیخوره، جالبه کشاورز اصفهانی که بیسواد هست و کتاب نخونده ده سروگردن از شماها زودتر این مسئله رو فهمید.
الان که دیگه بوی الرحمن جمهوری اسلامی بلند شده ، حالا یکی یکی شماها میخواهید از غافله ی نابودی جمهوری اسلامی عقب نمونید و احتمالا بتونید در ایران سکولار هم برای خودتون کرسی دفتر و دستک داشته باشید.. مطمئن باشید ما مردم عادی و بیسواد به شما دانشگاه رفته های مذهب زده اجازه نمیدیم. در خوش بینانه ترین حالت مثل یک شهروند عادی میتونید به زندگی خودتون ادامه بدید اما هیچ پست و منصب اجرایی مشاوره ایی یا دانشگاهی به شماها نمیرسه
عنوان این طومار نادرست و گمراه کننده است.
اسم چیزی که موسوی روی کاغذ آورده را می توان برنامه گذاشت؟
منشور سبز وی بیشتر به برنامه شباهت داشت تا این چند جمله دل خنک کننده او.
دوستی در ارتباط با یادداشت موسوی نوشت:
” … راه حل نوین موسوی، که چندان مشخص نیست، به ترتیب زیر است:
یکم – “برگزاری همهپرسی… در مورد ضرورت تغییر (قانون اسلامی موجود، که یک گزینه است) یا تدوین قانون اساسی جدید (که گزینه دیگری ست).”
دوم – “در صورت پاسخ مثبت مردم (به هر یک از آندو گزینه، یعنی اگر مردم نگفتند که نه ما میخواهیم همین قانون دست نخورده بماند!) مجلس موسسان با انتخابات آزاد تشکیل میشود.”
میتوان انگاشت که بند یکم بگونه مجازی بتواند انجام شود. اما بند دوم (انتخابات آزاد و برقراری مجلس موسسان) را، با وجود حکومت اسلامی در قدرت، چگونه میتوان انجام داد؟ آیا پیش از آن نباید نخست حکومتی را که “روزگار را بر ما تاریک میسازد و راه را بر بهروزی مردم رنجدیده میبندد” سرنگون کرد تا راه برای انتخابات آزاد و تشکیل مجلس موسسان گشوده شود؟ آیا این راه حل وارونه نیست؟ کدامین انگیزه ها سبب میشوند که سرنگونی مطرح نشود؟
سوم – همهپرسی درباره متن مصوب مجلس موسسان.
در اینجا، آقای موسوی آزادی احزاب و تبلیغات روشنگرانه آنان را، که هم آگاهی مردم را افزون میسازد و هم بر روند مباحث و مصوبات مجلس موسسان تاثیر میگذارد، از یاد میبرد! بدون چنین شرط مهم، که پیشنیاز گسترش دمکراسی ست، چه رای آگاهانه و چه نظام بهروزی پرور را انتظار داریم؟
البته آقای موسوی میگوید که “این پیشنهاد با ابهاماتی همراه است”!
شاید لازم است از ایشان بپرسیم که برادر چه عجله ای داری که در این شرایط سرنوشت ساز، بجای ارائه یک طرح سنجیده، ابهام پراکنی میکنی؟ آیا بهتر نبود که بجای سرهم کردن یک راه حل مبهم نیروهای دمکرات و میهندوست را به اتحاد فرامیخواندی و راه حل از خرد جمعی آنان پدید می آمد؟
دیدگاهها بستهاند.