حوالی ساعت ۲۳ و ۳۰ دقیقۀ شنبه ۲۷ خرداد ۱۴۰۲ انتظامات مسجد مکی با یکی از مسئولان دارالعلوم زاهدان تماس می‌گیرند و خبر می‌دهند که در پی گزارش طلاب به فرد مشکوکی برخورده‌اند که شکل و شمایل طلبگی دارد، اما خود طلاب می‌گویند از طلاب دارالعلوم زاهدان نیست. تصمیم چیست؟ آن شب قرار بر آن می‌شود که روز بعد این موضوع با دقت بیشتری بررسی شود.
روز بعد مشخص می‌شود که فرد یادشده مدتی بدون اینکه طلبۀ دارالعلوم زاهدان باشد در مسجد حضور داشته است. سپس بار دیگر اخیرا به مسجد آمده و بدون اطلاع مسئولین اسکان طلاب، مخفیانه و بدون هماهنگی در کلاس دورۀ حدیث اقامت گزیده است. این نکات باعث می‌شود نگهبانان و اعضای انتظامات مسجد با حساسیت بیشتری علت این کارش را از او جویا شوند.
نامبرده در پاسخ، اظهارات متناقضی بیان می‌کند و سرانجام بدون هرگونه فشار و تهدیدی اظهار می‌کند که با هدف تجسس و شناسایی افرادی که اطراف مولانا عبدالحمید هستند، به دارالعلوم و مسجد مکی زاهدان آمده است.
این سخنان بعد از ظهر همان روز به اطلاع شیخ‌الاسلام مولانا عبدالحمید رسانده می‌شود و ایشان می‌گوید با خانواده و خویشاوندانش تماس بگیرید که چند نفر بیایند و تحویلش بگیرند و ببرند.
بعد از نماز مغرب همان روز (یکشنبه ۲۸ خرداد ۱۴۰۲) پیش از آنکه خانوادۀ فرد موردنظر به زاهدان بیایند او اظهارات دیگری را بیان می‌کند؛ از دو نفر نام می‌برد و می‌گوید من به دستور آنها به زاهدان آمده‌ام. در زاهدان قرار بوده از یک فرد مقداری سم تحویل بگیرم و با آنها دستان خودم را آغشته کنم و پس از آن پیش مولانا عبدالحمید بروم و با ایشان دست بدهم و مصافحه کنم…
پس از این اظهارات قضیه کاملاً عوض می‌شود. به مدیریت دارالعلوم زاهدان اطلاع داده می‌شود که فرد موردنظر چنین سخنانی مطرح کرده است. ایشان می‌گوید با توجه به نکاتی که مطرح کرده بهتر آن است که با مسئولان امنیتی هماهنگی شود و به جای خانواده به ادارۀ اطلاعات تحویلش بدهید.
ساعت حول و حوش ۲۲ و ۳۰ دقیقۀ یکشنبه ۲۸ خرداد ۱۴۰۲ با مأموران امنیتی تماس گرفته می‌شود و ماجرا به آنان گزارش می‌شود. آنها می‌گویند حالا که دیروقت است. فردا صبح به حوزه می‌آییم.
روز بعد، دوشنبه ۲۹ خرداد ۱۴۰۲، حوالی ساعت ۱۰ و نیم صبح دو معاون مدیر کل اطلاعات استان همراه با یک کارشناس به حوزه می‌آیند و به دفتر امور مسجد می‌روند. آنان تا ساعت ۱۴ قضیه را مورد بررسی قرار می‌دهند. فرد مورد نظر در حضور مسئولان امنیتی هم بدون اینکه فشاری بر او باشد تمام اظهارات خودش را تأیید می‌کند که بدون هرگونه تهدید و شکنجه آنها را بیان داشته است.
متولیان امور مسجد و حوزه جهت طی شدن سیر قانونی ماجرا و نشان دادن حُسن نیت خود، فرد مظنون را به مسئولان امنیتی تحویل می‌دهند تا تحقیق و بررسی کنند و نتیجه را به مسئولان دارالعلوم زاهدان اعلام کنند، اما متأسفانه آنها جای مدعی و مدعی‌علیه را تغییر می‌دهند و از طریق رسانه‌ها و فضای مجازی اقدام به تشویش اذهان عمومی می‌کنند تا خطای افشاشده را پنهان نمایند، امری که باعث شده اعتماد به دستگاه امنیتی مخدوش شود. آنها با این عملکرد خود، راه را بر شکایت بردن پیش نهادهای امنیتی در چنین جریاناتی در آینده مسدود کردند.‌
باید تصریح کرد که این واقعه ابتدا از سوی مجموعۀ دارالعلوم زاهدان رسانه‌ای نشده و ادعایی در این مورد مطرح نشده است؛ هدف این بوده تا اصل قضیه بررسی شود و التهابی ایجاد نشود، ولی وقتی بعضی رسانه‌ها خبر را منتشر کردند برخی از مسئولان امنیتی خواستار تکذیب رسمی جریان شدند که در نتیجه، توضیحی از طرف دفتر امام جمعه اهل سنت زاهدان منتشر و اعلام شد که فرد مظنونی شناسایی شده و موضوع در دست بررسی است، ولی جزئیات جریان بخاطر جلوگیری از التهاب اعلام نشد.
گفتنی‌ است که خانوادۀ فرد یادشده از سوی برخی مسئولان در زاهدان تحت فشار قرار گرفته‌اند که علیه مجموعۀ دارالعلوم زاهدان شکایت کنند، که آنان اجتناب کرده‌اند.
لازم به ذکر است سناریوسازی، اعتراف‌گیری با شکنجه و اعمال فشار در مرام و اعتقاد ما نیست و نه تنها هیچ جایی در مجموعۀ دارالعلوم و مسجد مکی زاهدان ندارد بلکه بارها از آن انتقاد شده است.
تأکید می‌شود اظهارات دیکته‌شدۀ فرد مذکور که در رسانه‌های وابسته انتشار یافته، کذب محض هستند. تبلیغات وسیعی که رسانه‌های وابسته به حکومت راه‌ انداخته‌اند، پروپاگاندا، شانتاژ تبلیغاتی و مطالبی بدور از صداقت هستند. اگر مدعی‌العموم می‌خواهد به توصیۀ اخیر رهبری عمل کند، باید با این‌گونه رسانه‌های حکومتی که باعث تشویش اذهان عمومی شده و حقایق را وارونه جلوه می‌دهند، برخورد کند.
این نکته هم قابل یادآوری است که اظهارات فرد مشارالیه که به جزئیات اهداف خود با ذکر اسامی طراحان پرداخته، ثبت و ضبط شده که با هدف جلوگیری از التهاب از انتشار آنها خودداری شده است.
ضمناً افراد بازداشت‌شده از کارکنان دارالعلوم مکی زاهدان هیچ ارتباطی با جریان فوق ندارند و هدف از این بازداشت‌ها فشار سیاسی و محدود کردن فعالیت‌های رسانه‌ای دارالعلوم و خاموش کردن صدای آن است. طرح ناکام‌مانده فرصتی را ایجاد کرد تا به همین بهانه افرادی را بازداشت کنند و فشار بیشتری بر مجموعۀ دارالعلوم زاهدان بیاورند.

دفتر امام جمعه اهل سنت زاهدان
۷ تیرماه ۱۴۰۲