زیتون– غلامرضا کویتی‌پور، موسیقی‌دان و مداح، در اعتراض به سیاست های فرهنگی جمهوری اسلامی این سوال را مطرح کرد که امروز ۳۷ سال از انقلاب گذشته است و باید فضای هنر بیشتر باز شود اما چرا جوان ما وقتی نفر شماره یک موسیقی در جهان می‌شود؛ دو روز بعد در کشور خود تحریم می‌شود؟
او که در سامانه فیلم نت و با فریدون جیرانی گفتگو می‌کرد، در ادامه پرسید که چرا وقتی یک شاعر شعری تاثیرگذار می‌گوید باید ممنوع‌الکار شود؟ چرا یک جوانی که می‌تواند ۲۴ ساز را بنوازد باید از کشور برود؟ چرا ما راحت از قدرت‌مان استفاده می‌کنیم و هنرمند را از کشور خارج می‌کنیم؟
به گفته این مداح «طی ۳۷ سال گذشته بیشتر از جاذبه، دافعه داشتیم.»
کویتی‌پور تاکید کرد که رفتار مسئولان در ذوق هنری تاثیر می‌گذارد و جلوی رشد را می‌گیرد. هنرمند روحیه حساسی دارد. حتما باید هنرمند دق مرگ بشود تا قدر او دانسته شود؟ امروز جشنواره موسیقی دفاع مقدس برگزار می‌شود و بعد من که سال‌ها در دفاع مقدس بودم؛ به آن دعوت نمی‌شوم درعوض کسانی که ده متر عقب‌تر از ما در جنگ حرکت می‌کردند؛ پست و مقام گرفته‌اند.
کویتی پور با اشاره به رفتاری که با حبیب محبیان در ایران شد؛ افزود: «اگر نمی‌خواهید خواننده‌ای بخواند چرا به وی پیغام می‌دهید که بیاید و بعد که به کشور می‌‌آید فوت می‌کند؛ بعد فاجعه‌ای مانند حبیب رخ می‌دهد. آنهم برای شخصیتی که سمبل ادب بود.» این مداح قدیمی همچنین رفتاری که با بهروز وثوقی شده را مصداق حق ناس دانست و پرسید: «بهروز وثوقی مگر چه خیانتی به هنر ایران کرده که باید پشت مرز ایران در ترکیه با پدر در حال احتضارش خداحافظی کند؟»
او با انتقاد از رفتار صداوسیما با موسیقی گفت که امروز تلویزیون صدای شجریان که نقش استادی در موسیقی دارد را پخش نمی‌کند ولی صدای افرادی را پخش می‌کند که حتی حرف زدن هم بلد نیستند. وقتی اثری با خون و رگ مردم عجین شد صداوسیما آن اثر را پخش کند یا نکند، دیگر تاثیری ندارد.
کویتی‌پور که صدایش خاطرات سالهای جنگ ایران با عراق را زنده می کند، در مورد رفتاری که با خودش شده بود نیز توضیح داد: «مگر من نمی‌توانستم ۳۷ سال پیش از کشور بروم؟ اگر ما ماندیم به عشق مردم و نگاه هموطنان خودمان بود زیرا همه هموطن‌های ما؛ خانواده ما هستند. اما امروز ۳۷ سال است حقوق مرا نداده‌اند حتی پرونده من گم شده و بیمه نیز ندارم.»
