ثبت نام ۳۰۰۰ نفر از شهروندان علاقه‌مند برای انتخابات شورای پنجم شهر تهران و مقارن بودن این اتفاق با ایام تعطیلات نوروزى این امیدواری را به‌وجود آورده است که شهروندان نسبت به مطالبات اجتماعی خود دغدغه خاطر بیشتری دارند و این حرکت زمینه‌های تحقق عینى فرهنگ مطالبه‌گرى و نظارت اجتماعی را در مدیریت شهری افزایش می‌دهد. می توان این اتفاق را به‌عنوان آغاز مرحله تثبیت و بلوغ شورای شهر نامید که البته علائم بیشتری در سال‌های اخیر نشان‌گر آن بود .
به عنوان یک شهروند کوچک که تجربه و افتخار عضویت در دوره اول و اخیر شورای شهر تهران را داشته‌ام، به عینه شاهد رشد اخلاق شهروندی در این گذر بودم، به‌نحوی که اغلب مراجعات به شورا در دوره نخست دغدغه‌های شخصی بود در حالی که در دوره چهارم اغلب مراجعات به این‌جانب مسائل و دغدغه‌های عمومی و غیرشخصى بوده و هست، که شهروندان وظیفه‌شناسی دنبال کرده و می‌کنند. در اینجا لازم می‌دانم به عنوان مشاوری دارای اندک تجربه چند توصیه برادرانه به خواهران و برادران خودم که در انتخابات شورای شهر تهران ثبت‌نام کرده اند داشته باشم؛ هر چند خود را بیش از همه نیازمند این توصیه‌ها می‌دانم و چه بسا مورد خطاب دادن این عزیزان بیشتر از جهت یادآوری مجدد برای خودم است.
۱-اینکه فقط ۲۱ نفر از بین ۳۰۰۰ نفر به شورای اسلامی شهر تهران راه می‌یابند نباید کسی را دل‌سرد بکند. در مسابقات دو ماراتن ده‌ها هزار نفر شرکت می‌کنند و حداکثر نام ۵ نفر از آنها ثبت می‌شود اما هزاران دونده در حالی که می‌دانند نفر اول از خط پایان عبور کرده، تا لحظه آخر از حرکت باز نمی‌ایستند و مسابقه را ترک نمی‌کنند . برای به‌دست آوردن موفقیت باید در همه کارها تا آخر ثابت قدم بود و البته کسانی که در روزهای منتهی به تبلیغات شرایط را مساعد ندیدند، انرژی خود را برای دوره‌های بعد ذخیره کنند. هیچ‌کس در اولین مسابقه حتماً برنده نخواهد شد ولی همه می‌توانند طوری تمرین کنند که در مسابقه‌های بعدی برنده شوند. فراموش نکنید که احمدی‌نژاد در انتخابات مجلس ششم و شورای اول شهر تهران کاندیدا بود و رای نیاورد اما در ادامه شهردار و رییس‌جمهور شد. خوب است گاهی وقت‌ها حتی از رقبای خود درس اعتماد به‌نفس بگیریم هر چند باید مواظب باشیم که متوهم نشویم .
۲-همه کاندیداها چه انتخاب شوند و چه انتخاب نشوند خود را عضوی از شورای شهر بدانند و چهار سال باقیمانده را در کنار اعضای شورای شهر و مدیریت شهری به عنوان همیار و کمک و پشتیبان باشند. این همان انتظاری است که هر کدام از ما بعد از انتخاب‌شدن از بقیه دارد. کمک به اعضای شورای شهر الزاما ربطی به تماس مستقیم با اعضا و یا رفت‌وآمد به شورا ندارد . هر کس در باره مسائل شهری احساس مسئولیت کند، عضوی از شورای شهر است. می‌توان در همه چهار سال پیش رو مسائل شهری را در سطح محل زندگی، محله و منطقه و کل شهر دنبال کرد و نظرات خود را به اعضای شورای شهر و مسئولین شهری فرستاد. بعدها فرزندان‌مان به این نوشته ها افتخار می‌کنند .
۳- در ایام تبلیغات باید به همه نشان داد که به مسائل شهری اهمیت می‌دهیم. مهم‌ترین کار این است که در این ایام مواظب تمیزی شهر باشیم و مسئله ترافیک و آرامش شبانه شهروندان را مدنظر قرار دهیم. خانواده خود را فراموش نکنیم و تمرین کنیم که شهروند مرتبی باشیم. پیشنهاد مشخص من این است که چاپ پوستر را بهتر است حتى‌المقدور کنار گذاشت و از حداکثر ظرفیت دنیای مجازی و شبکه‌های اجتماعی استفاده کرد .هزینه‌های تبلیغات در صفحات مجازی در برابر تاثیرگذاری آنها به مراتب از بقیه روشها و ابزارهای تبلیغی مناسب تراست و از همه مهم‌تر آسیب کم‌تری هم به آراستگى شهر وارد می کند . اگر هم پوستر چاپ کردیم لاقل به در و دیوار مردم نچسبانیم . هر کس هر کدام از ما را دوست داشته باشد یک نسخه از عکس‌مان را پشت شیشه مغازه و یا اتومبیلش می‌چسباند . بد نیست آدم به عکس خودش احترام قائل شود .
۴- به فرزندان مسئولین که ثبت‌نام کرده اند یک توصیه خیرخواهانه دارم و آن اینکه مواظب آبرو و حیثیت پدران خود باشند. شما هم مثل همه شهروندان حق انتخاب شدن دارید و ایرادی ندارد که از شهرت پدرانتان بهره‌مند شوید. اما فراموش نکنید که پدران شما زحمات زیادی کشیدند و شما باید سعی کنید که به اعتبار خانوادگی خود بیافزایید نه این که فقط از اعتبار پدر خرج کنید . اگر پدر شما هم مثل شما بود آن‌وقت شما و پدرتان امروز روی هم حداکثر به اندازه پدربزرگ‌تان معروف بودید. می توانید از فرزندان خانواده مقام رهبری، آیت الله منتظری و آقای هاشمی حفظ و ارتقا شان پدر را یاد بگیرید.
۵- به هنرمندان و ورزش‌کاران وهنرپیشگانی که ثبت‌نام کرده‌اند نمی‌توان خرده گرفت چرا که ازحق قانونی و امتیاز شهروندی خود استفاده کرده‌اند، هر کس با داشتن شرایط حداقلی می‌تواند در این انتخابات ثبت‌نام کند و این رای مردم است که در نهایت تعیین‌کننده است. اما می‌توان از این دوستان انتظار داشت که در سطح ملی مواظب آبروی جایگاه قهرمانی و هنری خود باشند. هر چند انتخاب مجدد و یا جدید هر یک از آنها تصمیمی است که مردم می‌توانند بگیرند، اما همه و به‌خصوص خود آنها بیشتر ، باید کمک کنند که شان و جایگاه قهرمان و هنرمند ملی آسیب نبیند چون قهرمانان ملی فقط متعلق به خودشان نیستند و سرمایه‌های عمومی به حساب می‌آیند . چه خوب بود که مسئله به این شکل در نمی‌آمد.
۶– جوانان و زنان و متخصصین شهری تلاش کنند که کار جمعی و رقابتی را یاد بگیرند تا نیازی نباشد که صحبت از تعیین سهمیه‌ای برای جوانان و یا زنان به میان بیاید . در کشور ما خیلی‌ها بودند که در زیر سی‌سالگی نماینده مجلس شدند و یا زنانی که رای ردیف های اول لیست‌های انتخاباتی را در تهران کسب کردند .انسان وقتی دنبال راه‌های میان‌بر بگردد قوی نمی‌شود . فراموش نکنید که در چهار دوره شورای شهر تهران آن تعداد که زنان و جوانان نماینده داشتند روحانیان عضو نبودند و برای خود سهمیه ویژه نخواستند .
۷- یک عضو شورای شهر وظایف سنگینی دارد که بسیاری از آنها فراتر از سازمان شهرداری تهران باید دنبال شود، هر چند شهرداری تهران سازمان بزرگی در حد چند وزارت‌خانه است که با پول مستقیم مردم اداره می‌شود و یازده نفر از منتخبین این دوره می‌توانند بر مقدرات چنین سازمان بزرگی حاکم شوند. پس عضویت در شورای شهر تهران را دست کم نگیرید و شان آن را حتی فراتر از نمایندگی مجلس بدانید. همه لازم است حتماً به وظایف شورای شهر در قانون مسلط شوند و در باره قانون اداره شهر و شهرداری و منابع درآمدی و هزینه‌های شهر و بحث‌های پیرامون نگه‌داری شهر و ترافیک در حد متعارف و لازم اطلاعات داشته باشند . این روزها بهترین فرصت برای محک زدن است که تا چه حد در باره این مسائل حرف داریم . برای هیچ عضو شورای شهر پذیرفته شده نیست که در باره عوارض و بهای خدمات و نحوه هزینه کرد منابع شهری و وظایف فرا شهرداری شورای شهر اطلاعاتش کامل نباشد .
۸- سعی کنیم در روزهای پیش رو ولو در جلسات کوچک خانوادگی و اقوام و دوستان در باره مسائل شهر گفتگوهای جدی داشته باشیم و حاصل این گفتگوها را اگر شد ثبت و ضبط کنید. این منابع می‌توانند در اداره شهر تهران به کار گرفته شوند . ما در این جلسات بهتر است بیشتر شنونده باشیم و دیگران را به بحث بیشتر تشویق کنیم .فرهنگ کار جمعی را باید از محیط‌های کوچک شروع کرد و عضویت در شورا یعنی مهارت کار جمعی .
۹- در ایام تبلیغات به همه وظایف و مسئولیت‌های خود به عنوان عضو شورای شهر فکر کنید تا در صورت انتخاب آمادگی انجام وظیفه داشته باشید . هر چند بهتر است به مهم‌ترین وظیفه هر عضو شورا که انتخاب شهردار است اصلاً فکر نکنید چون حتی بعد از انتخاب شدن هم ممکن است نتوانید کاری بکنید!
۱۰– بعد از پایان انتخابات فارغ از نتیجه وظیفه خطیری داریم که باید مواظب همه چیز باشیم . اطرافیان ما را کسی که می‌خواست در اداره شهر نقشی داشته باشد خواهند شناخت بنابراین باید مواظب نحوه رانندگی و پارک اتومبیل خود در محل سکونت و محل کار باشیم . بهتر است فیش‌های عوارض شهرداری و سایر نهادهای خدمات شهری را زودتر از بقیه شهروندان پرداخت کنیم و در اقدامات عام المنفعه و داوطلبانه شهری بیشتر مشارکت داشته باشیم.
یک پاسخ
اقبال عمومی برای مشارکت در احقاق حقوق شهروندی را به فال نیک بگیریم. نگوئیم چرا بعضی چون همراه و هم خط ما نیستند، تحریم نمی کنند، پس نادان و فلانند. شاید انها نادان باشند، ولی شاید ما هم نادان باشیم! مطلق گرایی در مسائل و روابط انسانی، چندان منطقی نیست!
دیدگاه‌ها بسته‌اند.