اسد در قدرت باقی مانده است. او گرفتار سرنوشت معمر قذافی نشده ، اما کشورش دست کمی از وضعیت پاره‌پاره لیبی ندارد. اسد چند صباحی دیگر در قدرت خواهد بود، اما هم‌چون مترسکی برای پوتین و هرگاه پوتین اراده کند او باید برود؛ بدون اما و اگر. این مترسک بودن را آشکارا از دیدار پوتین از سوریه در ۱۱ دسامبر ۲۰۱۷ می توان در گوشه‌گوشه فیلم‌ها و تصاویر ارسالی دید، دیداری عجیب و شگفت‌انگیز. دیدار پیروزمندانه پوتین از سوریه و دعوت از مترسکی به نام اسد.
در طول تاریخ روابط روسیه و سوریه، این نخستین سفر یک رهبر مسکو ( چه شوروی و چه روسیه) به سوریه بوده است. اما، این نخستین سفر، در واقع قدرت‌نمایی تمام عیار پوتین بود. نمونه‌هایی از قدرت‌نمایی پوتین را در این دیدار به شرح آنچه از تصاویر ارسالی می توان یافت چنین می توان خلاصه کرد.
-هواپیمای اختصاصی او وقتی وارد فضای سوریه شد، توسط جنگنده‌های روسی (نه آنچنان که متعارف است جنگنده های دولت میزبان) اسکورت شد.
-این سفر نه در دمشق (مقر بشار اسد) بلکه در شهر لاذقیه و مشخصا پایگاه هوایی حمیمیم صورت گرفت. در ژانویه ۲۰۱۷، سوریه طی قراردادی به مدت ۴۹ سال حق استفاده از این پایگاه را به روسیه داد.
-دیدار پوتین از پایگاه هوایی حمیمیم سرزده بود. چنین نبود که اسد از این سفر خبر داشته باشد. پس ناگزیر چنین نبود که این سفر به دعوت اسد انجام شده باشد بلکه پوتین به میل خود به خاک سوریه پا گذاشت تا از نیروهای خود سرکشی کند. او از بشار اسد خواست تا از دمشق به دیدارش در لاذقیه بیاید آنهم تنها.
-در تمامی تصاویری ارسالی از حضور پوتین در لاذقیه در سوریه حتی یک نفر از همراهان بشار اسد در تصویر دیده نمی شود. بشار اسد در خاک کشور خود در جمع تمام مردان نظامی پوتین تنهای تنها بود. او حتی یک نفر را همراه خود نداشت. در عوض، پوتین پس از پیاده شدن از هواپیمای خود در پایگاه حمیمیم نخست توسط یک افسر روس مورد استقبال قرار گرفت و سپس بشار اسد به جلو آمد تا به او خوشآمد بگوید. بشار اسد در سوریه بود، اما تنهای تنها.
-این افسران روس بودند که به اسد یادآور می‌شدند کجا همراه پوتین باشد و کجا نباشد. اوج تحقیر یک دیکتاتور را می‌شد در قاب این تصویر دید. دیکتاتوری که دست به سرکوب مردم خود زد تا بر اریکه قدرت باقی بماند ولی امروز این گونه روس ها تحقیرش را در خاک کشورش به تصویر می‌کشند تا به دنیا نشان دهند مسکو بازی سوریه را برده است، بازی که یک جنگ خونین شش ساله بود. سوریه به خاک سیاه نشست و اسد در قدرت ماند تا روسیه حضور خود در دریای مدیترانه را تثبیت کند.
پوتین در همین پایگاه در حالی که اسد در کنارش نشسته بود یادآور شد که کشورش به کمک سوریه آمد تا تروریست‌ها را سرکوب کند. اما نگفت سرکوب تروریست‌ها بهانه بود و هدف تحکیم موقعیت روسیه در مدیترانه بود.
او گفت از آنجایی که وضعیت تا حد بسیاری در سوریه تثبیت شده فرمان مراجعت بخشی از نیروهای روس را از سوریه صادر کرد. اما سامانه دفاع موشکی اس ۳۰۰ و اس ۴۰۰ روسیه در خاک سوریه همچنان فعال باقی خواهد ماند و توسعه استحکامات نظامی روسیه در بندر طرطوس ادامه خواهد یافت. به بیان درست‌تر، فرمان بازگشت برخی از نیروهای روسیه چیزی جز یک فرمان نمایشی نیست و گرنه قرار نیست روسیه خاک سوریه را ترک کند.
دیدار پیروزمندانه
دیدار پوتین از پایگاه هوایی حمیمیم در خاک سوریه و فر اخواندن بشار اسد از دمشق برای آمدن به دیدارش را باید قدرت‌نمایی پیروزمندانه پوتین دانست. روسیه اینک جای پای خود را به خوبی در دریای میترانه محکم کرده است. پیشتر نیز پوتین با جدا کردن کریمه از اوکراین و الحاق آن به خاک روسیه جا پای خود را در دریای سیاه تثبیت کرده بود. به‌این ترتیب، پوتین توانسته حضور کشورش را در ژئوپولتیک دو منطقه آبی، یک در دریای سیاه از طریق کریمه و دیگری در دریای مدیترانه از طریق بندر طرطوس به خوبی تثبیت کند.
اما، سرنوشت اسد چه خواهد شد؟ در طول سال‌هایی که روسیه به کمک سوریه آمده است پوتین (برخلاف جمهوری اسلامی که بشار اسد را خط قرمز خود خوانده) هرگز کلامی بر زبان نیاورده که دلالت بر تضمین بقای اسد باشد. روسیه از اسد استفاده کرد که موقعیت خود را در مدیترانه تثبیت بخشد. پوتین ضرورتی در بقای بشاراسد نمی بیند، بشار اسدی که اینک باید برای تشریف‌فرمایی! پوتین به خاک سوریه ، از دمشق راهی لاذقیه شود تا در پای هواپیما به پوتین خوشآمد بگوید و در کنارش بنشیند و لبخند بزند و فرمان ببرد. چنین رییس‌جمهوری را هرگاه پوتین اقتضا ببیند، فرمان برکناری او را صادر خواهد کرد.
