یک پاسخ

1. پس از انقلاب شکوهمند اسلامی برخی از کسانی که هنوز در حکومت بودند، خواهان اصلاح ساختار و بهبود وضع اقتصادی جامعه بودند و هشدار میدادند. ولی سرمستانِ قدرتِ دور از انتظار و تازه به چنگ آمده، ناسزا می گفتند و آنها را لیبرال و طرفدار امریکا و استکبار جهانی می خواندند ! میگفتند ما برای اقتصاد انقلاب نکردیم، برای مکتبمان انقلاب کردیم. از این حرفها زیاد بود. به کارشناسان و دانشگاهیان میتاختند که ما آدمهای متعهد می خواهیم. در حالی که آدم متعهد به اخلاق، وارد کاری نمی شود که نمیداند، آنهم وارد کاری که از آنِ مردم و در واقع امانت است. ولی قدرت به چنگ آمده بسیار بیشتر از ظرفیت آقایان بود اثری در آنها داشت که آمادگی تحمل این توصیه ها را نداشتندکه سخت هم برخورد میکردند.
   رفته رفته خودشان بجان هم افتادند و . . . و اکنون عده ای از سران حزب اله و حتا جناح اصولگرا و خود ولی امر مسلمین جهان حرفهایی میزنند که اگر سی سال پیش ما میزدیم حکم اعداممان قطعی بود !
   ولی هریک (بویژه مقام عظمای ولایت) مسئولیت کردار خود را به گردن نمیگیرند، فرافکنی میکنند و نمی پذیرند که بیش از این ایران را ویران نکنند و کنار بروند.
   در هر حال، نمیشود گفت گذاشته، گذشته ! اثر کردار گذشته اکنون باقی و بشدت فعال است. باید آنچه گذشت را بیاد داشت و یاداوری کرد و از آن درس و عبرت گرفت.
   ولی باتأسف تصمیم گیرندگان و سران حکومت پربرکت اسلامی مرغشان یک پا دارد و همچنان بر همان رفتارها و گفتارهای ناپسند و سراسر زیان آور و مصیبت زا پا می فشارند.
   وضع بشدت بحرانی است و این بحران شتاب بیشتری گرفته. آقای خامنه ای هم بهر دلیل انگار در عالم دیگری بسر میبرد. تازه دیگران را سرزنش میکند و پیوسته دم از پیشرفت میزند و خواهان افزایش جمعیت است ! ادعای نابودی اسرائیل بجای خود !
   آنها که نامی در جامعه دارند (با هر عقیده و سلیقه و مرام که خواهان نجات کشورند) یکپارچه شوند، به سازماندهی بپردازند و تا جایی که می توانند برای نجات ایران بکوشند.
   از کارهای حکومت محمدرضاشاهی ستیز با روحیه همکاریِ سازمان یافته سیاسی و مدنی غیرحکومتی بوده است. حکومت پربرکت و شکوهمند اسلامی هم در این زمینه با آن رژیم همکار است و سخت با کارها و همکاری های سیاسیِ مردمیِ غیرحکومتی برخورد میکند.
   فردا دیر است.

دیدگاه‌ها بسته‌اند.