زیتون- حسین راغفر، در نشست جنبش کارگری در ایران، پیش و پس از انقلاب، با اشاره به پدیده جهانی‌شدن گفت که جهانی‌شدن تمام دنیا را تحت تاثیر خود قرار داده و این امر موجب شده مباحثی همچون کار در معرض توجه قرار گیرند. وی با تاکید بر اینکه اصلاح یک امر ضروری است، توضیح داد که ساختار ایران دچار کاستی‌هایی است چراکه در ایران این اصلاحات ساختاری شکل نگرفته، به عبارتی امکان هر نوع اصلاحی در اقتصاد منتفی است.
این عضو هیات علمی دانشگاه‌الزهرا در ادامه گفت:« اصلاح در کوتاه‌مدت نمی‌تواند صورت گیرد، حال توجه به این نکته حائز اهمیت است که چرا دستمزدها به این میزان نازل است، همین مساله موجب فرار مغزها از ایران و به عبارتی فرار سرمایه انسانی و مالی از ایران شده است. دستمزد عامل مهم در تشویق نیروی کار است و اگر مشوق‌ها سرکوب شوند طبیعی است دستمزدها را باید جای دیگر جست و همین امر یکی از علل مهاجرت عمده از ایران است.»
وی با بیان اینکه در ایران سندیکای کارگری که از حقوق کارگران دفاع کند، نداریم، تاکید کرد که در ایران:« ساز و کار تعیین دستمزد، یک ساز و کار دولتی است. در حالی که کشور سوئد اوایل سال ۱۹۰۰ یکی از فقیرترین کشورهای آن دوره است، حال آن که این کشور سال ۱۹۰۴ تبدیل به الگوی توسعه می‌شود و علت اصلی این موفقیت نظام دستمزد است که در سوئد مطرح می‌شود.»
راغفر با بیان اینکه شکل‌گیری نظام دستمزدها در هر کشوری به ساختار اقتصاد ایران بر می‌گردد، یادآور شد:« اگر نظام دستمزد کارگران را در ایران مورد لحاظ قرار دهیم، بخش قابل‌توجهی در ایران فقیر محسوب می‌شوند.»
راغفر با اشاره به اینکه اقتصاد دانش‌بنیان به اقتصادی اطلاق می‌شود که ۸۵ درصد محصولاتش ماحصل دانش است، یادآور شد:« دهه ۸۰ شاهد اتفاقات عجیب و غریبی بودیم چراکه اقدامات ضد انقلابی از جمله تشکیل بانک‌های خصوصی مربوط به آن دوران است، چراکه بانک‌های خصوصی از طریق وام‌گرفتن از بانک‌های دولتی شکل گرفتند و از این طریق به دنبال جذب سرمایه بودند.»
وی با بیان اینکه تا زمانی که مشکل بانک‌های خصوصی حل نشود امکان حل‌شدن سایر مشکلات کشور وجود ندارد، افزود:« همین الان ۱۲ بانک رسما ورشکسته هستند اما علنا چنین چیزی اعلام نمی‌شود، این نشان از آشوب و درهم تنیدگی دولت‌نهم و دهم بود و دولت فعلی هم ناگزیر است روی این مسائل سرپوش گذارد.»
عضو هیات‌علمی دانشگاه‌الزهرا در ادامه سخنانش که توسط ایرنا منشتر شده، گفت:« ماهیت اقتصاد ایران از دوره قاجار تاکنون به جز دوره ملی شدن صنعت نفت و سال های اوایل انقلاب، اسیر سلطه سرمایه تجاری و مالی است. متاسفانه پول و به دست آوردن سرمایه در ایران در گرو سفته بازی و خرید سکه و ارز است حال آن که تولید در ایران با مشکلاتی همچون هزینه های بالا، مالیات، عوارض، حق بیمه و… مواجه است، از این رو کسی حاضر به فعالیت در بخش تولیدی نمی شود.»
وی با اشاره به دستمزد نازل زنان کارگر در برخی از شهرستان ها تصریح کرد:« در برخی مواقع دستمزد کارگران زن آن قدر نازل و به نوعی برده داری است.»
