زیتون– جمعی از نواندیشان دینی به مناسبت درگذشت محمدرضا حکیمی پیام تسلیتی صادر کردند.
امضا کنندگان این نامه تاکید داشتند که حکیمی نمایندهی ممتاز شاخهای ستبر از درخت پر برگوبار مصلحان دینی در دیار خراسان بود، و در «حیات» طیّبهی خویش «پیام جاویدان» عدالتورزی و برقراری قسط را همواره و همهجا الهامبخش اندیشه و عمل میشمرد: از کاوش در «زمینه و زمانه بعثت» گرفته تا اهتمام به اجتهاد، از نقد ساختار فلسفه گرفته تا دعوت مسؤلانه به انتظار «خورشید مغرب».
محمدرضا حکیمی، اسلام شناس در روز ۳۱ مرداد بر اثر ابتلا به کرونا درگذشت. او در زمان مرگ ۸۶ سال داشت. حکیمی متولد مشهد و مولف آثار مهمی چون «الحیاه»، «خورشید مغرب»، «عقل سرخ»، «عاشورا: مظلومیتی مضاعف»، «شیخ آقا بزرگ تهرانی»، «تفسیر آفتاب»، «فریاد روزها» است. او همواره اما بدون انتقاد صریحی از حاکمیت فاصله خود را با آن حفظ میکرد. در سال ۸۸ زمانی که قرار بود در جشنواره فارابی با حضور محمود احمدی نژاد از محمدرضا_حکیمی تقدیر شود او حاضر به شرکت در مراسم نشد و در پیامی نوشت: تا هنگامی که در جامعه ما فقر و محرومیت مرئی و نامرئی بیداد میکند برگزاری چنین جشنوارههایی از نظر اینجانب در اولویت نیست.
متن کامل این پیام که برای انتشار در اختیار «زیتون» قرار گرفته٬ به شرح زیر است:
آرمانخواهی او همچنان به جریان اصیل اصلاحگرایی دینی جهت و جاذبه میبخشد
و اعبد ربّک حتی یأتیک الیقین
درگذشت استاد محمدرضا حکیمی را، که روز اوّل شهریور سال ۱۴۰۰ خورشیدی به لقاء معبود شتافت، تسلیت میگوییم.
او نمایندهی ممتاز شاخهای ستبر از درخت پر برگوبار مصلحان دینی در دیار خراسان بود، و در «حیات» طیّبهی خویش «پیام جاویدان» عدالتورزی و برقراری قسط را همواره و همهجا الهامبخش اندیشه و عمل میشمرد: از کاوش در «زمینه و زمانه بعثت» گرفته تا اهتمام به اجتهاد، از نقد ساختار فلسفه گرفته تا دعوت مسؤلانه به انتظار «خورشید مغرب».
جویندگی و آرمانخواهی حکیمانهی او در گشادن گرههای فکری و گذشتن از تنگناهای عملی در عرصهی اندیشه و عمل دینی همچنان به جریان اصیل اصلاحگرایی دینی جهت و جاذبه میبخشد.
روانش آمرزیده و یادش زنده باد.
حسن یوسفی اشکوری، محمدجواد اکبرین، عبدالعلی بازرگان، رضا بهشتی مُعزّ، سروش دباغ، علیرضا رجایی، علی طهماسبی، احمد صدری، محمود صدری، رضا علیجانی، حسن فرشتیان، حسین کمالی، داریوش محمدپور، مهدی ممکن، یاسر میردامادی، صدیقه وسمقی.