یادداشت مهمان

۱+۱۲ ماجرا که احمدی‌نژاد را از یک قهرمان برای اصولگرایان به یک ضد قهرمان برای همه تبدیل کرد

مهندس محمد توسلی، نخستین شهردار تهران پس از انقلاب اسلامی است که البته عمر ریاست او، پس از استعفای دولت موقت چندان طولانی نبود. او، از سوی مرحوم بازرگان مامور شده بود تا در مدیریت شهری کشور طرحی نو در

این دو تصویر را به خاطر بسپارید: دیواری که بر آن یک نقاشی یک‌شکل و تأثیرگذار نقش بسته و دیواری پر از موزاییک‌های به‌هم‌پیوسته که یک تصویر زیبا ایجاد کرده‌اند. سال‌ها بود دولت‌ها سعی داشتند یک نمای یکسان از کشور

مرداد سال ۱۳۸۹ است. زندانیان «القاعده» تعدادشان زیاد شده است. حدود ۱۰ نفرشان از بچه‌های کردستان ایران وَ بسیار جوان هستند. مسن‌ترینشان به‌زحمت ۲۴ یا ۲۵ سال سن دارد. خیلی مصمم و پرانرژی نشان می‌دهند. روزی پنج نوبت نماز جماعت

  بافت و تافت جغرافیای سیاسی ایران در چند انتخابات اخیر دچار تحولات مهمی شده. اگر تا چند سال پیش جماعتی بر طبل تحریم انتخابات می‌کوبیدند حالا همه از ضرورت مشارکت حداکثری مردم پای صندوق‌های رای سخن می‌گویند. همین هم

  اختلافات عربستان و قطر دیرینه است، از جمله بر سر مسائل ارضی که معطوف به تلاش قطر برای رهایی از وابستگی زمینی به عربستان بوده است یا نحوه برخورد قطر با اقلیتی از عربستانی‌ها که در قطر بوده‌اند یا

نوبتِ بعد از ظهر جلسۀ بازنگری قانون اساسی بود؛ هنوز ننشسته بودم و جلسه تشکیل نشده بود که خبر رسید حال حضرت امام خوب نیست. خودم را به جماران رساندم. عصر بود و سران نظام رسیده بودند. کف حیاط کوچک

همه ما باید خودمان را منطبق با چالش‌ها ونیازهای قرن نوین متحول کنیم. گشوده بودن به روی انتقادها شرط اصلی این تحول روحی است و در ادامه این مسیر همچنان نیازمند چالش وانتقاد ها ومطالبه های شما خواهیم ماند. وقتی روحانی در همان بیانیه نخستین؛ تعبیر «وکیل» را در مورد خود به کار برد؛ در حقیقت خواست همین مطلب را بگوید و سعی کند در فراسوی وظایف ریاست جمهوری نه فقط مجری مطالبات شما که صدای شما باشد

رفتار انتخاباتی مردم ایران در دو انتخابات اردیبهشت ۱۳۹۶ را می‌توانیم به‌مثابه‌ی نمونه‌ای موفق از پیروزی پوپولیسم مردم‌گرا بر پوپولیسم مردم‌فریب مطالعه کنیم. پس از برگسیت و هم پس از شکست پوپولیسم مردم‌گرای برنی سندرز از پوپولیسم مردم‌فریب دانلد ترامپ

چهل سال گریختن از عقلانیت سیاسی، جامعه ایرانی را چنان با انواع بیماری‌های فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و اقتصادی درگیر کرده که امروز همگان فریاد برآورده‌اند این بیماری‌های مهلک را هر چه سریعتر باید درمان کرد. درمان اساسی این بیماری‌های مهلک

در همان پارکی که محل ورزش صبحگاهی اوست، در پاسخ به مردمی که از او می‌پرسند به چه کسی رای بدهیم، می‌گوید: «حسن روحانی». رای خودش هم روحانی است اما همچنان اصرار دارد که کنار نمی‌رود حتی اگر به او

«پیچیده و چندلایه عمل کردیم». این را سردار باقر ذوالقدر گفت. پس از پیروزی محمود احمدی‌نژاد در انتخابات سال ۸۴. به نظر می‌رسد شرایط امروز تفاوت‌های عمده‌ای با آن دوران داشته باشد، اما بگذارید ابتدا ببینیم ویژگی‌های آن عملیات پیچیده

در چند روز گذشته فرصتی به دست داد تا با تعدادی از طرفداران رئیسی گفتگو داشته باشم. وقتی از آن‌ها در باره این‌که به چه کسی رأی می‌دهند؟می پرسم ، در پاسخ می گویند: دولت روحانی ادامه راه دولت هاشمی

فیلمی از مناظره باراک اوباما با سناتور میت رامنی  را در اینجا می‌توانید ببینید. در دقیقه ۱:۲۴ از فیلم، سناتور رامنی خطاب به اوباما می‌گوید شما فلان‌ جا چنین حرفی زدید. اوباما واکنشی نشان نمی‌دهد. رامنی سری به نشانه تایید پرسش

نخستین سؤالی که باید از آقای قالیباف پرسید، اینکه ایده درخشان ۹۶ درصد و چهار درصد را از کجا آورده و طبق کدام تحقیق علمی به آن رسیده است. آیا اگر انتخابات سال ۹۷ برگزار می‌شد، جامعه ۹۷ درصد و سه درصدی بود یا اینکه سال ۹۵ به دو بخش ۹۵ و پنج درصد تقسیم می‌شد؟! باید ایشان پاسخ دهند که آیا این آمار را در زیرزمینی در خانه‌اش کشف کرده یا کسی در خواب دیده و به او از جانبی الهام شده است