یادداشت مهمان

علی شکوری‌‌راد‌، د‌بیرکل حزب اتحاد‌ ملت ایران اسلامی و یکی از موثرترین فعالین سیاسی اصلاح‌طلب است. او د‌ر اظهاراتش صراحت د‌ارد‌ و چند‌ان محافظه‌کارانه صحبت نمی‌کند‌. به همین د‌لیل هم د‌ر عین اینکه می‌گوید‌ روحانی تنها و بهترین گزینه انتخابات

ترور عجیب سفیر روسیه در ترکیه نشان داد که اوضاع منطقه ناپایدارتر از آن است که تصور می‌شود و به قول معروف اوضاع به مویی بند است! و فردا را نمی‌توان پیش‌بینی کرد، چه رسد به آینده‌ای که به کلی

در روزهای آخر حصر آیت الله منتظری اجازه گرفتم و به ملاقات ایشان رفتم. من بودم و ایشان و شاید احمد. اولین جمله ای که ایشان گفت این بود: «علی دیدی با من چه کردند؟!» گفتم اگر شهید مطهری بود این طور نمی شد. ایشان تأیید کرد. می گفت من بارها خواستم از قائم مقامی رهبری استعفا بدهم اما مانع می شدند. از این که عده ای با حمله به حسینیه اش وسایل آنجا را غارت کرده بودند ناراحت بود و از من می خواست که اقدام کنم. خیلی دلم برایش سوخت که ایشان با آن جایگاهش از من کمک می خواست.

در نوشتار زیر نگاهی کرده‌ام به دلایل آچمزشدن ائتلاف غرب و کشورهای عربی و ترکیه در بحران سوریه، دلایل «موفقیت» ائتلاف روسیه و ایران و رژیم اسد، نقشی که این جنگ در فروش سلاح‌های روسی دارد، اهمیتی که جنگ رسانه‌ای

پس از لغو سخنرانی مجتهد شبستری در دانشگاه امیرکبیر در تاریخ ۲۵/۷/۹۵ در خبرها خواندم یکی از مدیران آن دانشگاه چنین گفته است: چون آقای مجتهد شبستری در سخنرانی‌های خود مطالب جدیدی درباره دین طرح می‌کند باید کسی در جلسه

کابینه‌ی دونالد ترامپ ضدایرانی‌ترین و جنگ‌طلب‌ترین کابینه‌ی آمریکا در چند دهه گذشته است. تمام کسانی که ترامپ در پست‌های کلیدی نظامی و امنیتی و سیاست‌ خارجی منصوب کرده افرادی هستند که سابقه‌ی طولانی خصومت با ایران دارند٬ مخالف شدید مذاکرات

قریب چهار دهه است که فاصله‌ی بین دو روایت تاریخی مشهور سنی و شیعه از ولادت پیامبر اکرم(ص) به‌عنوان «هفته‌ی وحدت» و یکی از مناسبت‌های رسمی کشوری گرامی داشته می‌شود؛ تمهیدی در راستای ایده‌ی «تقریب مذاهب اسلامی» که پس از

چرا باید روزنامه‌نگار و روزنامه، محل مبارزه سیاسی باشد؟ انگار که در تحریریه‌ها عاشق سینه‌چاک شخصیت‌های سیاسی و چریک تربیت می‌شود و نه روزنامه‌نگار. یکی از دلایل ضعف روزنامه‌ها و بی‌توجهی مردم به مطبوعات، همین دوربودن از زندگی آنهاست. دو قطار در کشور ما تصادف کردند و ده‌ها هم‌وطن ما کشته شدند، یک روزنامه نکرده همان‌موقع حادثه، تیم خبری‌اش را بفرستد. چرا، مهم نبوده؟ در اصول خبرنگاری حادثه از این مهم‌تر داریم؟ دغدغه‌‌شان چیزهای دیگری است و مردم هم آن را می‌فهمند

تمدید قانون تحریم آمریکا که در مجلس نمایندگان و سنای آمریکا با رأی بسیار بالایی هم به تصویب رسیده است و سخنگوی وزارت خارجه آمریکا نیز از امضای این مصوبه توسط رئیس‌جمهور آمریکا در آینده نزدیک خبر داده است، طبیعی

۱- تمدید تحریم هایی که سال ۱۹۹۶ آغاز آن بود و دوره آن ده ساله است، جریمه‌هایی را بر صنعت انرژی و دیگر صنایع اعمال می کند ولی همچنین دست رییس جمهوری آمریکا را باز می گذارد که با قدرت

  ۱- یک بانوی محترم روزنامه نگار را دستگیر می کنند که در نوشته هایش – البته با لحنی تند– به یک جناح سیاسی حمله می کرده است. بعد می گویند در بازجویی ها از او اعتراف گرفته اند که

برخی از ما می‌ترسیم و باور کرده‌ایم که چاره‌ای از ستم نداریم. برخی از ما سال‌هاست که در آینه ننگریسته‌ایم: آیا این بود آن چهره‌ای که دوست داشتیم از خود به یادگار بگذاریم؟ چهره‌ای که یک دروغگو از خویش می‌شناسد، با خودش از خودش دروغگوتر است. تصوری که یک ناسپاس از خود دارد، در حق خود ناسپاس بسی ناسپاس‌تر است

تهمت است؟ پس بیا در محکمه. می‌گویی یعنی لغو سخنرانی یک نماینده مهم‌تر از آبروی رئیس قوه قضاییه است؟ می‌گویم آری ، و نه سخنرانی یک نماینده بلکه دادخواهی یک شهروند یک لاقبا. و هر کس دم بزند پیشاپیش در آن بی‌عدالت‌خانه‌ی تو محکوم است که یا عضو اتاق فکر اجانب است یا تهیه کننده‌ی خوراک برای آن. از نظر من تو خودت اصل اجنبی هستی بی ذره‌ای علاقه به مردمان این کشور. تو هم ستم می‌کنی و هم تظلم‌؟ هیهات‌

حوزه بیمه و درمان از حوزه‌هایی است که مصداق این بیت است: سر چشمه باید گرفتن به بیل/ چو پر شد نشاید گذشتن به پیل. نگارنده از همان آغاز اجرای طرح بیمه سلامت ایرانیان زنهار دادم که اگر مراقبت نشود،

زمان نخست وزیری سرور محبوب ما، مهندس میرحسین موسوی که خداوند وجود او را از تار صفا و پود محبت و مقاومت آفریده است؛ در جلسه دولت بحث بر سر تغییر استاندار خراسان بود. آن وقتا خراسان تکه نشده بود

کسانی که در تلاش توجیه حمایت ایران از رژیم بشار اسد در سوریه و موجه دانستن هزینه‌های بسیار سنگین مادی و معنی آن هستند. دلایل مختلفی را در این زمینه مطرح می‌کنند که می توان آنها را به شرح زیر

دموکرات‌ها در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۱۶ آمریکا به خودشان باختند، نه ترامپ. پیروزی جمهوری‌خواهان حاصل «گل به خودیِ» دموکرات‌ها و چند اشتباه مهمِ کمپین انتخاباتی‌شان بود، نه توفیقِ چشمگیر جمهوری‌خواهان. در اغلب تحلیل‌های نتایج این انتخابات به علل کامیابیِ کمپین

انتخاب دونالد ترامپ به عنوان رئیس جمهوری جدید امریکا در حالی جهان را در بهت و حیرت فرو برد که این رویداد برای ایران که خود حداقل در سه انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۷۶، ۱۳۸۴ و ۱۳۹۲ نتیجه غیر قابل منتظره‌ای

گفتار پیش‌رو، متن سخنرانی عمادالدین باقی است که قرار بود به مناسبت روز جهانی صلح در دانشگاه صنعتی شریف از سوی او ارائه شود اما سخنرانی باقی لغو شد. به نزد کَهان و به نزد مَهان به آزار موری نیرزد

در یکی از روزهای زیبای پاییز، به مناسبت سالروز استعفای دولت موقت با مهندس ابوالفضل بازرگان، برادرزاده نخست‌وزیر دولت موقت که از ابتدای دولت تا پایان آن به مدت ٢٧۵ روز سمت ریاست دفتر نخست‌وزیر و معاونت نخست‌وزیر در امور

رسانه‌های ترکیه نوشته‌اند کودک سه‌ماهی را اخیرا به هنگام عبور از باجه کنترل گذرنامه فرودگاه استانبول به عنوان تروریست شناسایی کردند و ماموران متحیر بودند که حالا چه کنند. یا در مناطق کردنشین قطع و وصل اینترنت که تابع اقتضائات

بیاید گاسیپ کنیم، کفش واکینگ خریدم، از گروه لفت دادم یا جوین شدم، رفتم مال، لباس خریدم، تکست بده، تایمش خوب نیست، بیاید امشب فان داشته باشیم. می‌توان این مدل جمله‌ها را تا ١٠، ٢٠پاراگراف دیگر ادامه داد. جملاتی که

در زمان شروع بحران سوریه، دولت و وزارت خارجه ایران وظیفه خود را به‌درستی انجام ندادند وگرنه می‌توانستند با نقش‌آفرینی صحیح و با کمک جامعه جهانی، جلوی تشدید و گسترش بحران را بگیرند و ترکیه و حتی عربستان را مجبور به همراهی در جهت جلوگیری از توسعه بحران کنند. آنچه مورد نقد جدی است، شیوه عمل ایران است. به جای دخالت سیاسی برای جلوگیری از تشدید بحران و جلوگیری از ویرانی سوریه و مرگ صدها هزار نفر در آن کشور، خود به صورت نظامی وارد معرکه شد و مدیریت سیاسی این بحران را رها کرد.

سعید حجاریان نامی آشنا در تاریخ سیاسی ایران است. دیر زمانی است او را مغز متفکر اصلاحات می‌­دانند. او بیان می‌­کند که بخشی از جنبش دانشجویی به اصلاحات ضربه زد و معتقد است بیش از هر عاملی، روابط مجازی به