روزنامه‌نگاران جایی در زمین بازی سیاست ندارند. کارکنان روزنامه حق دارند که رأی بدهند اما آنها نباید کاری کنند که پرسشی درباره بی‌طرفی حرفه‌ای آنها یا نیویورک‌تایمز پیش بیاید. به خصوص، آنها نباید به نفع کسی کارزار تبلیغاتی راه بیندازند، به نفع کسی در تظاهرات شرکت کنند، از یک نامزد انتخاباتی پشتیبانی کنند، رأی جمع کنند یا تلاش کنند که یک قانون تصویب شود.
انتخاب فردی غیراصلاح‌طلب از سوی برخی از اصلاح‌طلبان نیز یک خطا و جفای استراتژیک غیرعقلایی است. این گروه از اصلاح‌طلبان باید آگاه باشند که در این معامله به‌اصطلاح عقلایی، آنچه هزینه می‌شود «اعتماد مردم» یا سرمایه حیثیتی و شخصیتی و هویتی جریان اصلاح‌طلبی است. این عده اصلاح‌طلبان حق ندارند رأی و اعتماد و اراده آگاهانه و معطوف به تغییر مردم را در جهت تحقق اراده معطوف به تثبیت و قدرت مصادره کنند.
این روزها که نمایشگاه کتاب تهران در حال برگزاری است، فرصت را مغتنم دیدیم تا «حال و روز کتاب در عصر اطلاعات» را به بحث و بررسی بگذاریم. فارغ از بحث های همیشگی پیرامون پایین آمدن سرانه مطالعه تا ۲
آن چه پس از عملیات مرصاد انجام شد، غیرقانونی بود. پذیرفته نیست برای زندانیانی که محاکمه و محکوم شده اند، بدون ارتکاب جرم جدید حکم جدیدی صادر و اجرا شود. به باور من جمهوری اسلامی یک پوزش خواهی و حلالیت طلبی به خانواده های آنان بدهکار است که گذشت زمان آن را منتفی نمی کند. به عکس برای تثبیت نظام این امر واجب و ضروری است.
برخلاف رویکردهای جنسیت محور افراطی که در دهه های اخیر خود را به نام حقوق بشر بر ادبیات سیاسی و حقوقی تحمیل کرده اند، آنچه موضوعیت دارد نه «جنسیت» بلکه «انسانیت» است. هیچ جنسی از زن یا مرد قیم و فرادست نیست و برابری حقوقی، غایت حقوق بشر است.
یکی از پیامدهای « آرمان گرایی غیر واقع بینانه » این است که اکنون نوکیسه ها چه در حوزه ی اقتصاد و چه در حوزه ی سیاسی به عنوان گروه مرجع بخش مهمی از جوانان درآمده اند. بسیاری انتظار دارند «ره صد ساله را یک شبه» بپیمایند و عملاً این طرز تفکر در خانه و مدرسه نه تنها با چالش جدی مواجه نمی شود بلکه در بسیاری از موارد به طور مستقیم و غیر مستقیم مورد حمایت قرار می گیرد.
معترضم به شرایطی که به زندگی و آثارم تحمیل شده است ولی درعین‌حال، کار می‌کنم و کار خواهم کرد، این واقعیتی است که داریم از آن عبور می‌کنیم. این واقعیت اصلا آسان نیست، ولی ما هم آسان نیستیم.
میزبانی از میهمانان کره‌ای برای ما ایرانیان درس‌آموز و عبرت‌انگیز است. کشوری که روزگاری عقب‌تر از ما ایستاده بود و همزمان با ما برنامه‌ریزی برای توسعه را در دستور کار قرار داد، امروز در جایگاهی بسیار متفاوت از ایران قرار
دور دوم انتخابات مجلس ایران، در حالی به سرانجام رسید که روزهای منتهی به رأی‌گیری، “برجام” و نتایج حاصل از آن به مهم‌ترین محور درگیری جناح‌های سیاسی تبدیل شده بود. در میانه این درگیری، رسانه‌های مدافع و منتقد برجام در
دیدگاه نهضت آزادی در واقع همان مطالبات تاریخی ملت از انقلاب مشروطه و نهضت ملی ایران بوده است که شهید مطهری با این برداشت‌های رهبران نهضت آزادی به ویژه مهندس بازرگان از نزدیک آشنایی داشت هم خود معرف آن ها جهت قبول مسئولیت بود و تا پایان عمر نیز از آنان حمایت کرد و پس از شرکت در جلسه «متاع» در کنار رهبران نهضت آزادی به هنگام خروج از منزل مهندس سحابی، به شهادت رسید.
چرا یک نماینده مجلس باید خود را وقف امور محلی کند؟ نماینده مجلس در واقع نماینده ملی است و باید در سطح ملی کار کند نه در سطح منطقه. نماینده مجلس، نماینده کل ملت است نه اینکه فقط نماینده یک حوزه باشد و برای کل مردم تصمیم می‌گیرد. حوزه‌ها برای خودشان فرماندار و استاندار و شورای شهر دارند. سطح کاری و وظیفه نمایندگی بالاتر از این امور محلی است. چرا نماینده‌ای که باید در سطح کلان کار کند و تصمیمات ملی برای کل کشور بگیرد وقتش را صرف اموری مثل آسفالت کردن فلان خیابان در فلان شهر یا ساخت فلان مرکز فرهنگی یا تفریحی کند.
اگر در قسمت جست‌وجوی اینستاگرام کلمه «آیت‌الله» را به انگلیسی یا فارسی بنویسید، حدود ۲۰ حساب کاربری را به شما نشان می‌دهد که اغلبشان نام‌های مراجع شناخته‌شده هستند؛ آیت‌الله صافی‌گلپایگانی، آیت‌الله جوادی‌املی، آیت‌الله مکارم‌شیرازی، آیت‌الله شبیری‌زنجانی، آیت‌الله بهجت و…. این
عباس عبدی، تحلیلگر سیاسی اصلاح‌طلب، ائتلاف با اعتدالگرایان را عین هویت اصلاح‌طلبانه می‌داند و معتقد است با شکل‌گیری عوامل متعدد از جمله رای آقای خاتمی در انتخابات سال ۹۰ اصلاح‌طلبان توانسته‌اند از طریق مسیر خرداد ۹۲ و اسفند ۹۴ به
مشکل اما اینجاست که حالت گسست، گاه ادامه پیدا می‌کند و یا وقت و بی‌وقت به علت شباهت ظاهری یک اتفاق ساده‌ی روزمره با صحنه‌هایی از خشونت یا تجاوز، دوباره بر زندگی شخص سایه می‌افکند.
تازه‌ترین کتاب محمود دولت‌آبادی مجموعه داستانی است با نام «بنی‌آدم» که شش قصه را دربرگرفته که اکثر آنها در چند سال اخیر نوشته شده‌اند. «بنی‌آدم» اگرچه مجموعه‌ای به‌هم پیوسته نیست اما برخی ویژگی‌های مشترک، قصه‌های این مجموعه را در پیوند
بسیاری از دوستان اصلاح‌طلبی ما فقط زمان انتخابات صدای‌شان شنیده می‌شود و صورت و هیبت‌شان دیده می‌شود. اما از فردای انتخابات کجایند؟ چقدر برای جوانان برنامه دارند؟ چقدر برای اعتلا و شکوفایی و کارآمدی گفتمان اصلاح‌طلبی و نشر و رسوب آنان در لایه‌های مختلف اجتماعی فعالند؟
من هم مثل هر آدم دیگه یک بدن دارم. این بدن متعلق به من است. در عبارت درست تر حتی این بدن، خود من است. هر آدمی در واقع همون بدنش است؛ شامل مغزش و احساساتی که در اون بدن
موافقان و مخالفان سبک نگارشی رجبعلی اعتمادی که دوستدارانش او را «عالیجناب عشق» می‌نامند، همه بر این عقیده‌اند، او یکی از چهره‌های مؤثر ترویج کتابخوانی در ایران است. او در همراهی با چهره‌های شناخته‌شده دیگر، بخشی از رمان‌های فارسی را
آیا روزنامه‌نگاری ایران رو به افول است و آیا راهی برای خروج از افول دارد؟ این یادداشت به شما می گوید که چرا روزنامه نگاری در ایران به روزگار حضیض خود رسیده است و چه راهی باید برویم تا دوباره
شهر عجیبی داریم. شهری پر از تضاد و تناقض: شهری پر از شگفتی های دردناک و شگفتی های خنده دار. شهری جالب و آلوده. شهری سرگرم کننده و بس ملال آور. – شهری که مردمش پنج صبح می روند سینما.
۱- اصلاح‌طلبان باید از کاندیداتوری احمدی‌نژاد استقبال کنند چرا که مزایای نامزدی او از زیان‌های احتمالی آن به مراتب بیشتر است. حتی اگر چنین نبود خشنودی یا خدای نکرده توصیه به ردصلاحیت وی اقدامی غیردموکراتیک و برخلاف مبانی و اهداف
پرسش اصلی این است: تحت کدام شرایط یک مرد را می توان «پدر واقعی» یک کودک دانست؟ مدعای اصلی من این است: در مقام تشخیص «پدر واقعی» تقدم بر انجام وظایف و تکالیف پدری (در حدّ قابل قبول) است، و
یکی از دوستانم به بیماری سختی مبتلا شده است. طول عمر باقی‌مانده‌اش ظاهرا چندان بلند نیست. تلاش می‌کند خود را تا روزی که هست، سرِ پا نگه دارد. دیدن و شنیدن از او روزم را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد. با اینکه
اشترنبرک به نوع عجیبی از بودیسم عرفانی معتقد بود. تفسیر وی از ایمان بودایی، احتمالاً همان اندازه برای اغلب بوداییان غریب بود که امروزه اسلامِ افراطی داعش برای مسلمانان عجیب است.
رهبری فعلی گرچه آن قدر ضعیف است که نمی‌تواند مملکت را پشت سر ایده های افراطی خود متحد کند ولی هنوز آن قدر قوی هست که نگذارد دیگران مردم را با ایده های اعتدالی متحد کنند.
به‌نتیجه‌رسیدن حرکت‌های اجتماعی و سیاسی یا ناکام‌ماندن آنها، همواره پیامدهایی دارد. بعضا این انتقاد از جامعه ایران صورت می‌گرفت که خیلی زود از ادامه یک مطالبه سیاسی، فرهنگی یا اجتماعی خسته و دلزده می‌شوند و برای همین، فرصت‌طلبان یا آنهایی
همیشه باید میان آرزو/آرمان/هدف با واقعیت تمایز قائل شد. عدم توجه به این تمایز، آدمی را گرفتار پندارگرایی و خیال اندیشی کرده و آرزوهای خود را واقعیت موجود قلمداد می کند. نظام دیکتاتوری مستقل از آرمان و هدف مخالفان اصلی
بهمن احمدی امویی، دانش‌آموخته‌ی اقتصاد، روزنامه‌نگار و زندانی سیاسی سابق است. از آقای امویی که سابقه‌ی همکاری با روزنامه‌هایی چون جامعه، صبح امروز، توس، نوروز، شرق و سرمایه را در کارنامه‌ی خود دارد، تاکنون کتاب‌هایی چون “اقتصاد سیاسی جمهوری اسلامی”
آیت الله خامنه ای، معمولا به ملایمت یا پرهیز از اظهارات شدیداللحن شهرت نداشته است. با وجود این مجموعه ای از موضع گیری‌های اخیر رهبر جمهوری اسلامی، حتی در مقایسه با عتاب های معمول وی در گذشته، تندتر بوده است.
حمیدگنگو زهی معلم بلوچ جانش را فدای دانش آموزانش کرد. متاثر از آن نیستم که معلمی جانش را فدای نجات دانش آموزانش کرد .بدان سبب متاسفم که درکشورما تبعیض وبی عدالتی فرهنگی موجب شده‌است تا بسیاری از هم وطنان ما
زیتون یک نهاد فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و اندیشه‌ای مستقل است که به نهادینه کردن قرائت انسانی، اخلاقی و دموکراتیک از سنت ستبر ایرانی- اسلامی و برکشیدن رفتار توام با مدارا و تساهل در میان ایرانیان می‌اندیشد.
زیتون یک نهاد فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و اندیشه‌ای مستقل است که به نهادینه کردن قرائت انسانی، اخلاقی و دموکراتیک از سنت ستبر ایرانی- اسلامی و برکشیدن رفتار توام با مدارا و تساهل در میان ایرانیان می‌اندیشد.
بازنشر مطالب با ذکر منبع آزاد است. ۱۳۹۴-1401