ایران دوم یا اسرئیل دوم

سایتی که جهت دار و هدفمند است آیا، به هنگامه بحران، برای خویش وظیفه ای فراتر از نقل صِرف بیانات طرفین، قائل نیست؟ آیا این نقد، بر سایت و بر ما وارد نیست که به هنگام بحران رفراندومی که با امنیت ملی کشور ما مرتبط بود، در نگاهی خوش بینانه حداکثر بسان بلندگویی برای بیان اظهارات طرفین بوده ایم و دل خوشیم که چونان «ناظری بی طرف» عمل کرده ایم؟

با توجه به عقب‌نشینی بارزانی از مواضع خود و اعلان استعفای وی موضوع استقلال اقلیم را می توان تا اطلاع ثانوی منتفی دانست ولی از آنجا که بارزانی در نطق استعفای خود ابراز ناخرسندی از عدم حمایت دیگران از استقلال

در شرایطی که اقلیم کردستان در وضعیت شکننده و بی ثباتی قرار دارد و‌ دل های بسیاری از مردم کرد، چه در درون مرزهای اقلیم و چه خارج از آن، فسرده و غم‌زده است، برای ورود به موضوع، بایستی بسیار

۱- روزنامه شهروند، سال گذشته، در گزارشی به قربانیان مین در مناطق مرزی کردستان پرداخت. در این گزارش به نقل از «وحید بهاری» رئیس مرکز مین‌زدایی استان‌های غرب کشور آمده بود «بانک اطلاعاتی دقیق و مشخصی در مورد آمار پایگاه‌های

روند استقلال اقلیم کردستان عراق به‌گونه‌ای شتابناک و فزاینده جاری است؛ مستقل از آنچه در همسایگی ایران می‌گذرد، موضوع مهم برای ایرانیان، پیامدهای رخداد مهم بر امنیت و منافع ملی و نیز تمامیت سرزمینی ایران است. در مواجهه با رخداد

۱- نظم اروپایی روابط بین الملل بعد از دوره ناپلئون بناپارت که در سال ۱۸۱۵ در کنگره وین بنیان نهاده و به کنسرت اروپا اشتهار یافت؛ اگرچه با انقلاب‌های ۱۸۴۸ و برکناری معمار این کنسرت – کلمنس فن مترنیخ صدراعظم

این روزها رفراندوم اقلیم کردستان برای استقلال از کشور عراق،  موضوع رسانه‌ها،تحلیل‌‌ها و  شبکه‌های اجتماعی ایرانیان هم شده و مانند بسیاری از موضوعات دیگر کاربران را به دو گروه عمده مخالف سرسخت و موافق سرسخت تقسیم کرده است. چرا این