علیرضا رجایی

برای مردی از جنس زمان؛ برادرم علیرضا رجایی

در زمانه پرتلاطمی كه رفتارها و گفتارها، هر روز به رنگی، سعی بر اختفای اندراس و كهنگی و آز نام…

۲۷ مهر ۱۳۹۶

رجایی؛ تیغ بر صورت

یک هفته‌ای است که قرار است درباره علیرضا رجایی چیزی بنویسم. نمی‌توانم. کلمه فرمان نمی‌برد. یک ماهی می‌شود که با…

۲۷ مهر ۱۳۹۶

رجایی؛ حجتی برای زمین و زمان ما

چهره‌شان را از روزهای نمایشگاه‌های کتاب در غرفه "گام نو" به‌خاطر می‌آورم؛ با همان لبخند همیشگی، آرام به سخنانت گوش…

۲۷ مهر ۱۳۹۶

رجایی و امید

اگر اصلی‌ترین دغدغه آدمیان در هستی و زندگی را مسئله "چگونه زیستن" بدانیم به جرئت می‌توانم بگویم که علیرضا رجایی…

۲۷ مهر ۱۳۹۶

از صندلی بهارستان تا تخت زندان و بیمارستان

یکی از روزهای پاییز 78 اعضای شورای تهران دفتر تحکیم وحدت در ساختمان این تشکل در کوچه «شهید رجب بیگی»…

۲۷ مهر ۱۳۹۶

روشنفکری مسئول، قربانی عدالت تراسیماخوسی

۱. مقدمه علیرضا رجایی (زاده‌ی۲۸ مهر١٣۴۱خورشیدی) دانش‌آموخته‌ی دکترای علوم سیاسی از دانشگاه تهران (موضوع تز دکترا: بسط ایدئولوژی در ایران)،…

۲۷ مهر ۱۳۹۶

یادداشتى کوتاه در مورد مردى بزرگ

علیرضا رجایی از نوادر روزگار ماست؛ نماد برجسته‌ی نحله‌ای از تفکر است که می‌خواهد بین تشیع و تجدد، ایمان فردی…

۲۷ مهر ۱۳۹۶

رجایی؛ حجتی علیه استبداد

علیرضا رجایی یکی از مظلوم‌ترین و شریف‌ترین روزنامه‌نگاران و کنشگران سیاسی ایران است که ویژگی‌های ممتاز متعددی دارد. او از…

۲۷ مهر ۱۳۹۶