یادداشت

۱. «جایی که همه گناه‌کارند، در واقع هیچ‌کس گناه‌کار نیست  Wo alle schuldig sind, ist niemand schuldig». این جمله‌ا‌‌ی از هانا آرنت، در نوشتار بلندِ «مسئولیت شخصی در دوران دیکتاتوری»، است که در آلمان به ضرب‌المثل تبدیل شده و البته

سال‌های درازی است که معلمان شریف و خدوم کشور حقوق مسلم، قانونی و ابتدایی خود را به اشکال گوناگون با محوریت کانون صنفی معلمان که اخیرا تبدیل به شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی معلمان شده، مطالبه می‌کنند. اما تا کنون به

دیر زمانی نباشد که وقایع تلخ ورزشگاه امام رضا(ع) از خاطر تمامی ورزش دوستان و غیر ورزش دوستان رفته باشد. اما بالتبع این وقایع، برخوردهای اجتماعی به آن چه می‌تواند باشد؟ آیا پاسخ مثل همیشه با چند توییت کنایه‌دار و لایک‌ها و

۱. جمهوری اسلامی و در رأس آن آقای خامنه‌ای استعداد و توانایی خاصی در به‌ ابتذال‌کشاندن مفاهیم دارد. تهی‌کردن واژه‌ها از معنی و یا مفهوم‌سازی وارونه و جعلی یکی از ابزارهای تاکتیکی و گاه استراتژیک حکومت در چهار دهه بوده

با گذشت بیش از چهار دهه از عمر حکومت دینی در ایران، اکنون دیگر کمتر کسی است که به شکست این تجربه و ورشکستگی حاکمان آن باور نداشته باشد. انقلابی که قرار بود ایران را به خاستگاه اصولگرایی مدرن اسلامی

دومین طلبه‌ی مضروب در حادثه حرم امام رضا نیز جان خود را از دست داد و به این ترتیب از سه نفری که در این حادثه مورد حمله قرار گرفتند متاسفانه دو نفرکشته شده‌اند. در فاصله چند روز پس از

ایران با شرایط خطرناکی در صحنه جهانی روبرو است و محور زیربنایی این بحران، دشمنی جمهوری اسلامی با اسرائیل است. در این چارچوب بررسی چند نکته ضروری به نظر می‌رسد. یک – تجدیدنظر در سیاست خارجی ایران، بخصوص در قبال

حادثه‌ی حمله به سه طلبه در حرم امام هشتم شیعیان باعث بروز واکنش‌های متفاوت و عمدتاً هیجان‌زده و احساسی در محافل عمومی و رسانه‌ها شده‌است. این حادثه خونین و تلخ مقارن ساعت ۱۴ روز سه‌شنبه ۱۶ فروردین در صحن پیامبر اعظم

‘

درگذشت دکتر رضا براهنی چون زندگی او موجی از واکنش‌ها را برانگیخت و باعث شد تا بار دیگر این روشنفکر و چهره برجسته ایرانی که دستی در سیاست به معنای نقد قدرت داشت، در کانون توجه افکار عمومی قرار بگیرد.

این یادداشت را تقدیم می‌کنم به بی‌پناه‌ترین معترضان به حجاب اجباری؛ دختران کوچک خانواده‌های مذهبی که اعتراض‌شان به حجاب را گاه با وعده عروسک و جملاتی مثل “چقدر هم روسری به تو می‌آید” و “چقدر هم با حجاب خوشگل‌تر شدی”

دیروز از درگذشت خانم آلما همسر سرور ارجمند و شاعر نامدار حضرت امیرهوشنگ ابتهاج (سایه) باخبر شدم. بسی موجب تأثر و تأسف شد. تجربه نشان می دهد آدمی از مرگ عزیزانی که از نزدیک دیده و می شناسد، بسیار بیشتر

پس از تهاجم دیکتاتور متوهم مسکو به کشور آزاد و دموکراتیک اوکراین و گیر کردن در باتلاقی که مقاومت خیره‌کننده مردم و دولت و ارتش اوکراین برایش رقم زدند، تلاش‌های پنهانی از سوی حاکم کرملین برای مذاکره و یافتن راه

ولادیمیر  پوتین، رئیس‌جمهوری روسیه، جنگی را علیه صلح جهانی و خلاف مسیر تمدن مدرن، آغاز کرد که پایانش با او نیست. اگر همین امروز هم مذاکرات نمایندگان روسیه و اوکراین در بلاروس به‌نتیجه برسد و حملات روسیه به اوکراین متوقف

۱- «بازدارندگی» نظریه‌ای بر اساس تهدید و ترس است؛ تلاشی است برای منصرف ساختن رقیب از انجام اقدامی که خواهان جلوگیری از آن هستیم. بر اساس این نظریه «هزینه»‌ی برخورد را باید چنان بالا برد که «فایده»‌ی عدمِ برخورد بر

۱- برای اولین بار جنبش سبز خیابان ها و میادین و شهر ها را از دست حاکمیت خارج کرد و در اقلیت بودن نظام استبداد دینی و حاکمان  را به وضوح بیش از هر زمان دیگری به افکار  عمومی داخل

در ایران امروز ما، منهای اقلیتی کوچک در دولت پنهان که تمام اهرم های اصلی قدرت در کشور را در انحصار کامل خود قرار داده و عملا دیواری بلند میان خود و همه نیروهای سیاسی و اجتماعی و صنفی (شامل

از کنار هشتگ منوفارسی به‌سادگی نمی‌توان گذشت. در این هشتگ (#منوفارسی) همه از  تجربه‌های شخصی در ارتباط با زبان و زبان‌آموزی می‌گویند و به یاری آن می‌توان بسیاری از مشکلات و کارکردهای اجتماعی زبان فارسی را مرور کرد. با دنبال

آیت‌الله لطف‌الله صافی گلپایگانی از مراجع تقلید سنتی ساکن قم در سن ۱۰۳سالگی درگذشت. او در زمان مرگش مسنّ‌ترین مرجع تقلید شیعه محسوب می‌شد. در این یادداشت توضیح خواهیم داد چطور صافی گلپایگانی هم بر استقلال حوزه‌های شیعه از حکومت تاکید داشت و هم، بسان سایر مراجع سنتی، مخالف تجدیدنظرطلبی در تشیع بود. همینطور خواهیم گفت که در یک نظام

«تبعیت نکردن از قانونی که غیر عادلانه تلقی می‌شود، به عنوان شکلی از اعتراض مسالمت آمیز سیاسی»؛ این تعریف فرهنگ لغات آکسفورد از نافرمانی مدنی است. تعاریف متعددی درباره نافرمانی مدنی وجود دارد اما بعضی از آن‌ها بین همه نظریه‌پردازان مشترک