یادداشت

پیرامون کردار و رفتار رهبر جمهوری اسلامی سخن‌ها بسیارگفته شده، اما، یکی از غرائب او پیام‌های تبریک و تسلیت اوست. این پیام‌ها قطعا تابع الگویی است. این چنین نیست که او غرض خاصی را در صدور یا عدم صدور پیام

توضیح: متن پیش‌رو روایت و دل‌نوشته‌ای از روزنامه‌نگار زندانی، رضا جلودار زاده، است که در حال تحمل حبس در زندان تهران بزرگ است.  جلودار زاده  که از مجروحان جنگ هشت‌ساله با عراق است، قصد ثبت‌نام در انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۴۰۰ را

در ارتباط با رخداد انتخابات ادواری در تاریخ جمهوری اسلامی، مواضع مختلف و متنوعی داشته‌ام. جز چند رأی‌گیری سالیان نخست پس از انقلاب، تا خرداد ۷۶ در هیچ رأی‌گیری شرکت نکرده‌ام. به عبارت روشن‌تر، بازگشته بودم به وضعیت پیش از

اسم و رسم‌اش دهه‌ها، پشت پرده بود که بر زبان‌ها می‌چرخید. و آن پشت پرده هم به نهیب و هشدار بزرگانی بود که خطاب و عتاب‌اش می‌کردند. و از آن پشت پرده هم که اسم‌اش رخ‌نمون شد، همچنان اسم‌اش بر

در حالی که یک هفته مانده بود به ثبت نام انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰، شورای نگهبان مصوبه‌ای را در مورد شرایط نامزدهای ریاست جمهوری ابلاغ کرد. این در شرایطی است که شورای نگهبان در برابر مطالبات گسترده برای نامزدی زنان

به انتخابات ریاست‌جمهوری خرداد ۱۴۰۰ نزدیک شده‌ایم و در کشور اثری از فضای انتخاباتی نیست. به گمان من این امر را باید به فال نیک گرفت. گویی ملّت ایران نیک دریافته‌اند که صندوق‌های رأی باعث تحول قابل اعتنایی در حال و

توضیح زیتون: آن‌چه در ادامه می‌خوانید، روایتی دردناک از وضعیت یکی از زندانیان است که کیوان صمیمی، زندانی سیاسی،  در یکی از تماس‌های تلفنی روایت کرده است. *** بهزاد همایونی ۵۷ ساله، زندانی بند هشت اوین، ملی و مذهبی نواندیش، بسیار مهربان و فعال، پدرش

۱– اگر چه هگل، فیلسوف آلمانی پایان قرن هجدهم، نخستین کسی بود که در «درس‌های فلسفه تاریخ» سعی کرد توضیحی درباره تکامل در تاریخ و مکانیسم‌های پویایی تاریخی ارائه دهد و برای چنین توضیحی مفهوم «تضاد» را به‌کار گرفت تا

در عرض یک هفته از درز یافتن فایل محرمانه ظریف در ۶ اردیبهشت ۱۴۰۰ که در آن روایت‌های متفاوت از نقش سپاه و قاسم سلیمانی و رابطه ایران و روسیه به دست می‌دهد، سرانجام علی خامنه‌ای خود شخصا در این

قرن‌هاست از زمانی که بدنِ زندانی آماج خشونت‌های غیرقابل وصف قرار می‌گرفت گذشته است. از زمان جنایت در مقابل جنایت. از آن زمان‌هایی که میشل فوکو در فصل اول کتابِ «مراقبت و تنبیه»، با نامِ بدن محکومان، که به تولد

امر مقدس مهیب است و فضای آکنده از مهابت امر مقدس، هم دل‌افروز است و هم طاقت‌سوز. از همین روست که مواجهه دائمی با امر مقدس، باری گران بر روان انسان است و واکنش روان آدمی برای رهیدن از این

فایل صوتی ظریف پیامدهای سهمگینی برای او و دولت حسن روحانی همراه داشته است. در درون حاکمیت (نه لزوما مردم)، او اینک در معرض حملات گسترده قرار گرفته است. آنان که امروز بر ظریف سخت می تازند و خواستار عزل

فایل ظریف با هر انگیزه ای و از سوی هر جریانی منتشر شده باشد، چندان حائز اهمیت نیست وقتی به رفتارشناسی ماهوی گویندگان چنین فایل‌هایی پس از افشا نظر می‌کنیم. این فایل صوتی بیش از همه اما نشان داد که

-مصطفی تاجزاده برای بسیاری از فعالین سیاسی و توده های مردم شخصیتی قابل احترام است. از احتمال کاندیداتوری وی در انتخابات آتی شادمان نشدم اما با فرض اینکه او تایید صلاحیت شود احتمالا به او رای خواهم داد اما علیرغم

ایران در آغاز قرن پانزدهم شمسی با دو چالش مهم و تعیین کننده در ارتباط با روند کنونی در سیاست داخلی و خارجی کشور روبرو است. اگرچه اینکه نهایتا چه گزینه‌هایی سرنوشت مردم را رقم خواهد زد، تنها بستگی به

ورود آقای مصطفی تاجزاده به موضوع کاندیداتوری انتخابات ریاست‌جمهوری دو گروه را سخت نگران کرده است. گروه اول محافظه‌کاران افراطی هستند که اکنون در میان خود با چالش یک کاندید واحد روبرو بوده و منیت، خودبزرگبینی و بی اخلاقی‌های سیاسی

مصطفی تاجزاده‬⁩ از اصلاح طلبانی است که از روزهای نخست تجربه اصلاح طلبی با وجود برخورداری از سمت اداری‌اش -معاونت سیاسی وزارت کشور- اما شجاعت مدنی، ایستادگی بر سر اصول اصلاح‌طلبی را همواره در حرکت خود متوقف ننموده و پرداخت

شایعه‌ هایی از از تمایل مصطفی تاجزاده، برای کاندیداتوری در انتخابات ریاست‌ جمهوری ۱۴۰۰ به‌ گوش می‌رسید و ما هم با کابینه و دولت آقای تاجزاده و حرفهایی که میان رئیس جمهوری آینده و رهبر رد و بدل می شود،

پرده اول؛ روزگاری سعید حجاریان،  برای آن‌که تنوع اصلاح‌طلبی و اصلاح‌طلبان را نشان دهد، نوشت که حزب مشارکت «بین‌العباسین» است؛ یعنی از عباسعبدی تا عباس دوزدوزانی را می‌توان در آن یافت. سال‌ها گذشته است و اصلاح‌طلبان هنوز متنوع‌اند. حالا درست

۱. سردرگمی بیسابقه ۷۰ روز تا انتخابات ریاست جمهوری ایران باقی مانده است ولی تا امروز هنوز شهروندان ما نمی دانند چه کسانی نامزد هستند و برنامه های آنها برای اداره کشور چیست. این وضعیت خود نشان می دهد که

البته زبانم لال اینطور نیست و اپوزیسیون احتمال دارد پس از سقوط جمهوری اسلامی و بعد از اینکه حاضر شد دل از خانه و زندگی از لندن و پاریس و نیویورک و لوس‌آنجلس بکند، به ایران برگردد و قدرت را-

موضوع این یادداشت انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۴۰۰ نیست اما بر یک «خبر انتخاباتی» تمرکز دارد. شواهد حاکی است و برخی از نزدیکان حسن خمینی نیز تأیید می‌کنند که او قصد نامزدی در انتخابات‌ ریاست‌جمهوری را دارد و اگر آقای خامنه‌ای صراحتا

این روزها، قرارداد و یا برنامه همکاری‌های جامع ۲۵ ساله بین ایران و چین که هفته‌ها پیش بین وزرای امور خارجه ایران و چین در تهران امضا شد، به بحث‌ها و نگرانی‌های مردم و فعالان سیاسی در درون و بیرون

به دوم خرداد نرسیده بودیم. خفقان سیاسی و تورم در دورانِ سردار سازندگی بیداد می‌کرد. هاشمی‌ رفسنجانی در اوج قدرت بود و خدا را هم بنده نبود. انجمن‌‌های اسلامی سرمشق‌های سرکوب را برای انصار حزب‌الله می‌نوشتند. نخستین جلسه‌ی معارفه‌ی تعدادی از

برخی رسانه‌ها گزارش داده‌اند آزاده نامداری مجری سرشناس صدا و سیما چند روز قبل با مصرف داروهای ضدافسردگی و احتمالا خواب‌آور خودکشی کرد. او در حالی دست به خودکشی زد که چند روز قبل از آن، طی پیامی که نشان

نظام استبداد دینی به ریاست خودکامهٔ متکبر و فریب‌کار امروز ایران، علی خامنه‌ای، کماکان البته با شدت بیشتر مشغول سرکوب مردم به خصوص زندانیان سیاسی مظلوم است. در آستانهٔ سال نو و در ایام نوروز عده‌ای از زندانیان سیاسی از

  گمانه‌زنی پیرامون جزئیات و مفاد سند همکاری ۲۵ ساله میان ایران و چین فراوان است. برخی معتقدند ممکن است ایران امتیازات عمده و فراوانی به طرف چینی داده باشد و نمی‌خواهند مردم بدانند که چه بلایی بر سر منافع

آیدین آغداشلو، فردی که با نقاشی‌هایش شناخته می‌شد، در ماه‌های اخیر از سوی افرادی متعددی به تجاوز یا تعرض جنسی متهم شده است. این متهمِ مشهور، در گفتگویی با نشریه‌ی تجربه، تلاش کرده از خود دفاع و رفتار خود را