یادداشت

نه به کدام «اعدام»؟

  ۱۰ اکتبر روز جهانی مخالفت با مجازات اعدام است. مجازات اعدام بازمانده‌ای‌ست از زمان‌های دور. زمانی که انسان باور داشت که خون را با خون باید شست و چشم را در مقابل چشم درخواست ‌کرد. زمانی که انتقام و

راستی او «شاعر قبیله ما» بود

گویا در سرنوشت ما نیست که یک روز کامل ما به خوشی بگذرد. صبح را با خبر خوش آزادی نرگس محمدی آغاز کردیم اما هنوز در حال مزمزمه کردن این خوشی بودیم که ناگهان خبر درگذشت (هرچند نه چندان غیر

شجریان علیه حقارت

در مورد استاد سربلند و استثنائی موسیقی کشور، محمدرضا شجریان، حرف‌های زیادی زده شده و مقالات متعددی به رشته تحریر آمده است. یک دسته از این بحث‌ها در مورد موسیقی و هنر جاودانه اوست. اثر موسیقی و آواز استاد محمدرضا

شجریان؛ وصیت و میراث

گفتگوهای آخر با ارباب هنر و معرفت همیشه مهم است؛ نه تنها به این علت که برای علاقمندان‌شان جنبه وصیت دارد و مثل باری که بر زمین می‌ماند یا امانتی که سپرده می‌شود نوعی مسئولیت را بر دوش آنها می‌گذارد؛

امامان جمعه و مسئولیت علی خامنه‌ای

چند روز پیش امام جمعه اصفهان و امام جمعه بجنورد از نیروی انتظامی خواستند که فضا را برای زنان بی‌حجاب نا امن کند. اگرچه بعداً در صدد توجیه و اصلاح اظهارات خود برآمدند اما اصل سخن خود را پس نگرفتند.

قربانی اعدام: شاکیان

  «دن لوی» (Dan Levey) کسی که برادرش را در پی قتل او در سال ۱۹۹۶ از دست داد، این وضعیت را به شکل دقیقی توصیف می‌کند: «قاتل تمامی قوانین مقدس را می‌شکند، عدالت را نادیده می‌گیرد و هرگز قادر

چرا اعتراض به یک‌سویه‌نگری عفو بین‌الملل لازم است؟

در مورد اقدام مناقشه‌برانگیز عفو بین‌الملل به اندازه‌ی کافی بحث شده است و طرفین موافق و مخالف با آن، به تفصیل دلایل خود را نوشته و گفته‌اند، به نحوی که اذهان جمعی مخاطبین فارسی‌زبانِ این مباحث، به حد اشباع رسیده

مدافعان «اصلاحات چینی» و شیخ آزاده

۱) مهدی کروبی نامی است شناخته‌شده و پرافتخار، که یادآوری‌اش، صلابت و شجاعت و صراحت در دفاع از حقوق ملت و مقابله با استبداد و انحصار و سرکوب و تقلب را تداعی می‌کند. موارد و نمونه‌های دال بر این صفات،

کرونا واقعا یقه ترامپ را گرفت

دیگر به نظر می‌رسد که کرونا با دونالد ترامپ مشکل شخصی دارد. پس از ضررهای سنگینی که کرونا به اقتصاد آمریکا وارد کرد و تقریبا هرآنچه را که ترامپ و هوادارانش به عنوان دستاوردهای بی‌نظیر تاریخی از آن یاد می‌کردند،

جمهوری اسلامی و براندازانش؛ آئینه وارونه!

من به عنوان یکی از امضاکنندگان بیانیه شصت نفر از کسی که با برشمردن اتهامات مشخص مرا مجرم دانسته، تقاضا می‌کنم که در دادگاه علیه من رسما اعلام جرم کند و من با کمال میل آماده‌ام تا به اتهامات مطرح شده پاسخ دهم تا سیه‌روی شود هر که در او غش باشد!

رضا پهلوی و گره کور «اتحاد»

پس از پیام اخیر رضا پهلوی به اسم «پیمان نوین» و فراخوان وی برای اتحاد دموکراسی‌خواهانِ مخالف جمهوری اسلامی، این پرسش قدیمی و کهنه بار دیگر نو شده است که چرا پس از ۴۰ سال استقرار جمهوری اسلامی، اپوزیسیون برانداز

چه‌کسانی از اعدام‌های ۶۷ اطلاع داشتند؟

ادعا شده است که میرحسین موسوی موافق اعدام‌های تابستان ۶۷ نبوده و با صدور فرمان کشتار همدلی نداشته است. او مدعی است که در جلسه سران قوا، زمانی که از این اعدام‌ها مطلع می‌شوند، همگی با آن مخالف بوده‌اند. برخی

حمله به «میرحسین» و تقسیم غنائم

موضوع اعدام‌های گسترده زندانیان سیاسی در تابستان ۱۳۶۷ یکی از تلخ‌ترین، مناقشه برانگیزترین و تاسف‌آورترین رخدادهایی ممکن در تاریخ معاصر ایران است که آثار مخرب روحی و روانی آن به سادگی از حافظه تاریخی خانواده‌های اعدام شدگان و جامعه‌مدنی ایران

از نگاهی دیگر: میرحسین موسوی و اعدام‌های سال ۶۷

این روزها واژه هایی چون اعدام، عفو بین الملل و میرحسین موسوی زیاد گفته و شنیده شده است. شاید اگر خبر اعدام ناگهانی قهرمان کشتی نوجوانان ایران توسط دستگاه عدلیه جمهوری اسلامی نبود؛ این سه واژه همچنان در فضای رسانه

تاثیرات اجتماعی هنر محمدرضا شجریان

در وضعیتی به سر می‌بریم که زندگی شهروندان عادی نیز سال به سال گره‌‌ی کورتری با سیاست می‌خورد؛ چه رسد به هنرمندان که اغلب این سیاست بوده که صدایشان را – اگر نگوییم در سراسر تاریخ – دست کم در

سندرم صف مرگ

انتظار در صف مرگ و تجربه چرخه امید و درماندگی در شرایط امنیتی شدید و اغلب در سلول انفرادی، موجب وارد ‌آمدن فشار روانی طولانی و چرخه‌هایی از شوک، ترس و رنج می‌شود. به گفته محکومان، فشار صندلی الکترونیکی، موجب

اعدام افکاری؛ پشت چه کسی به خاک مالیده شد؟

*به خاطره‌ی تابان کامران صمیمی بهبهانی سحرگاه شنبه ۲۰ شهریور ۱۳۹۹، نوید افکاری اعدام شد. اعدامی که قبل‌ از انجام مخالفت تعداد زیادی از شهروندان ایرانی را در توییتر برانگیخته بود. و بعد از انجام همچنان مهم‌ترین موضوع بحث ایرانیان

اعدام نوید افکاری و منطق سرکوب

  ۱- در یکی از جلسات بازجویی در زندان اوین، بازجو در بحثی طولانی مدت، برآمده از اعتراض من به بازداشت توسط وزارت اطلاعات و اینکه چرا دانشجو را از راه غیر از «هیات نظارت» در دانشگاه‌ها بازخواست و سرکوب

نقد برخی روش‌های تازه عفو بین‌الملل

ضرورت شفاف سازی روز چهارشنبه دوم سپتامبر گزارش عفو بین الملل درباره موارد شکنجه بازداشت شدگان در جریان ناآرامی های آبان ۹۸ انتشار یافت. گزارش تاکید می کند «با ۶۰ نفر از قربانیان و یا بستگان و نزدیکان قربانیان» مصاحبه‌های

محکومانِ به اعدام قربانی هستند

«مجازات اعدام به گناه آدم‌کشی، به مراتب وحشتناک تر از خود آدم‌کشی است. کشته شدن به حکم دادگاه به قدری هولناک است که هیچ تناسبی با کشته شدن به دست تبهکاران ندارد.[…]اینجا حکم صادر شده و همین که حکم است

کشتار ۶۷، میرحسین موسوی و سازمان عفو بین‌الملل

توضیح:  نگران‌کننده است که موضوع و یادبود و سالگرد «کشتار ۶۷ و عاملان و بانیان آن» از دوگانه‌ی انسانی و حقوق‌بشری «قربانی و جنایتکار» به سه‌گانه‌ی «کشتار ۶۷، میرحسین موسوی و سازمان عفو بین‌الملل» تغییر یافته است (ببینید). دردناک است

نظام پارلمانی، نقطه صفر جمهوریت

نظام جمهوری اسلامی از بدو تاسیس در سال ۱۳۵۷ که حاصل انقلابی فراگیر به رهبری «آیت‌الله خمینی» بود، تا امروز و با گذشت ۴۱ سال، فراز و نشیب‌های بسیاری دیده است. در پیش نویس قانون اساسی که در «نوفل لوشاتو»

کشتار ۶۷؛ اگر جای میرحسین بودم!

من این نامه را از سر عشق به آزادی و عدالت و مهربه کسی که به گناه دفاع از مطالبات آزادی‌خواهانه و عدالت‌جویانه مردم و مخالفت صریح با خودکامگی ولی فقیه بیش از ده سال است رنج زندان خانگی را

چه کسانی قربانی اعدام‌اند؟

اوایل جنبش او را گرفته و کتک مفصلی بهش زده بودند. حالا دلش می‌خواست انتقام بکشد و آ‌ن‌ها را بچزاند. شاید راست می‌گفت، ولی تمام ماجرا این نبود. «استراخیلیا» برخلاف سایر کارپردازها علاقه‌ای به کتاب و سخنرانی و برنامه‌های آموزشی

به بهانه‌ی یک پیامِ تَکراری

فدای پیرهن چاک ماهرویان باد / هزار جامه‌ی تقوی و خرقه پرهیز (حافظ) پس از شنیدن پیام اخیر سیدمحمد خاتمی به مناسبت سال تحصیلی جدید، یادم آمد در دوران بازداشت موقت در بند ۲۴۰ زندان اوین، (پس از عاشورای ۸۸)

مغالطه‌ی «خلط انگیزه و انگیخته» در نقد مخالفان قرارداد با چین

هرگاه به جای پرداختن به محتوای یک عقیده و سنجش دلایلی که برای آن ارائه شده‌ به خاستگاه روانی، ‌ایدئولوژیک، طبقاتی یا انگیزه‌های آگاهانه یا ناآگاهانه‌ی گوینده بپردازیم، ‌مرتکب مغالطه‌ی خلط انگیزه و انگیخته (argumentum ad hominem) شده‌ایم. گزاف نیست که این

قربانی هرگز مقصر نیست و رسانه هم هرگز داور نیست

۱. چهارسال پیش در همین روزها قانون تجاوز جنسی در آلمان اصلاح شد. اصلاح این قانون با مخالفت‌ها، موافقت‌ها و حاشیه‌های فراوان همراه بود. این قانون در گزارش‌های رسانه‌ای به قانون «بدونِ اما و اگر» و در تعابیر حقوقی به

بایدن هراسی و تقدیس ترامپ

مطابق معمولِ انتخابات ریاست جمهوری در آمریکا، در هفته گذشته بایدن و هریس از یک‌سو و از سوی دیگر ترامپ و پنس در گردهمایی‌های ملی احزاب متبوع خود حاضر شدند و به طور رسمی اعلام کردند که نامزدی خود را