یادداشت

چند روز پیش امام جمعه اصفهان و امام جمعه بجنورد از نیروی انتظامی خواستند که فضا را برای زنان بی‌حجاب نا امن کند. اگرچه بعداً در صدد توجیه و اصلاح اظهارات خود برآمدند اما اصل سخن خود را پس نگرفتند.

در مورد اقدام مناقشه‌برانگیز عفو بین‌الملل به اندازه‌ی کافی بحث شده است و طرفین موافق و مخالف با آن، به تفصیل دلایل خود را نوشته و گفته‌اند، به نحوی که اذهان جمعی مخاطبین فارسی‌زبانِ این مباحث، به حد اشباع رسیده

۱) مهدی کروبی نامی است شناخته‌شده و پرافتخار، که یادآوری‌اش، صلابت و شجاعت و صراحت در دفاع از حقوق ملت و مقابله با استبداد و انحصار و سرکوب و تقلب را تداعی می‌کند. موارد و نمونه‌های دال بر این صفات،

دیگر به نظر می‌رسد که کرونا با دونالد ترامپ مشکل شخصی دارد. پس از ضررهای سنگینی که کرونا به اقتصاد آمریکا وارد کرد و تقریبا هرآنچه را که ترامپ و هوادارانش به عنوان دستاوردهای بی‌نظیر تاریخی از آن یاد می‌کردند،

من به عنوان یکی از امضاکنندگان بیانیه شصت نفر از کسی که با برشمردن اتهامات مشخص مرا مجرم دانسته، تقاضا می‌کنم که در دادگاه علیه من رسما اعلام جرم کند و من با کمال میل آماده‌ام تا به اتهامات مطرح شده پاسخ دهم تا سیه‌روی شود هر که در او غش باشد!

پس از پیام اخیر رضا پهلوی به اسم «پیمان نوین» و فراخوان وی برای اتحاد دموکراسی‌خواهانِ مخالف جمهوری اسلامی، این پرسش قدیمی و کهنه بار دیگر نو شده است که چرا پس از ۴۰ سال استقرار جمهوری اسلامی، اپوزیسیون برانداز

درباره متن امضای ۶۰ فعال سیاسی و مدنی به عفو بین الملل عنایت به نکات ذیل بسیار ضروری است: ۱- پرسش مهم این است که چرا بعد از تعیین تکلیف موسوی بعد از وقایع خونین آبان با همه ارکان و

ادعا شده است که میرحسین موسوی موافق اعدام‌های تابستان ۶۷ نبوده و با صدور فرمان کشتار همدلی نداشته است. او مدعی است که در جلسه سران قوا، زمانی که از این اعدام‌ها مطلع می‌شوند، همگی با آن مخالف بوده‌اند. برخی

موضوع اعدام‌های گسترده زندانیان سیاسی در تابستان ۱۳۶۷ یکی از تلخ‌ترین، مناقشه برانگیزترین و تاسف‌آورترین رخدادهایی ممکن در تاریخ معاصر ایران است که آثار مخرب روحی و روانی آن به سادگی از حافظه تاریخی خانواده‌های اعدام شدگان و جامعه‌مدنی ایران

این روزها واژه هایی چون اعدام، عفو بین الملل و میرحسین موسوی زیاد گفته و شنیده شده است. شاید اگر خبر اعدام ناگهانی قهرمان کشتی نوجوانان ایران توسط دستگاه عدلیه جمهوری اسلامی نبود؛ این سه واژه همچنان در فضای رسانه

در وضعیتی به سر می‌بریم که زندگی شهروندان عادی نیز سال به سال گره‌‌ی کورتری با سیاست می‌خورد؛ چه رسد به هنرمندان که اغلب این سیاست بوده که صدایشان را – اگر نگوییم در سراسر تاریخ – دست کم در

*به خاطره‌ی تابان کامران صمیمی بهبهانی سحرگاه شنبه ۲۰ شهریور ۱۳۹۹، نوید افکاری اعدام شد. اعدامی که قبل‌ از انجام مخالفت تعداد زیادی از شهروندان ایرانی را در توییتر برانگیخته بود. و بعد از انجام همچنان مهم‌ترین موضوع بحث ایرانیان

  ۱- در یکی از جلسات بازجویی در زندان اوین، بازجو در بحثی طولانی مدت، برآمده از اعتراض من به بازداشت توسط وزارت اطلاعات و اینکه چرا دانشجو را از راه غیر از «هیات نظارت» در دانشگاه‌ها بازخواست و سرکوب

ضرورت شفاف سازی روز چهارشنبه دوم سپتامبر گزارش عفو بین الملل درباره موارد شکنجه بازداشت شدگان در جریان ناآرامی های آبان ۹۸ انتشار یافت. گزارش تاکید می کند «با ۶۰ نفر از قربانیان و یا بستگان و نزدیکان قربانیان» مصاحبه‌های

توضیح:  نگران‌کننده است که موضوع و یادبود و سالگرد «کشتار ۶۷ و عاملان و بانیان آن» از دوگانه‌ی انسانی و حقوق‌بشری «قربانی و جنایتکار» به سه‌گانه‌ی «کشتار ۶۷، میرحسین موسوی و سازمان عفو بین‌الملل» تغییر یافته است (ببینید). دردناک است

نظام جمهوری اسلامی از بدو تاسیس در سال ۱۳۵۷ که حاصل انقلابی فراگیر به رهبری «آیت‌الله خمینی» بود، تا امروز و با گذشت ۴۱ سال، فراز و نشیب‌های بسیاری دیده است. در پیش نویس قانون اساسی که در «نوفل لوشاتو»

من این نامه را از سر عشق به آزادی و عدالت و مهربه کسی که به گناه دفاع از مطالبات آزادی‌خواهانه و عدالت‌جویانه مردم و مخالفت صریح با خودکامگی ولی فقیه بیش از ده سال است رنج زندان خانگی را

فدای پیرهن چاک ماهرویان باد / هزار جامه‌ی تقوی و خرقه پرهیز (حافظ) پس از شنیدن پیام اخیر سیدمحمد خاتمی به مناسبت سال تحصیلی جدید، یادم آمد در دوران بازداشت موقت در بند ۲۴۰ زندان اوین، (پس از عاشورای ۸۸)

صبح نخستین دوشنبه‌ی شهریور ۹۹، اعضای ۸ به‌علاوه ۱ راهی کمیسیون اصل نود مجلس شدند تا پاسخگوی «فاجعه قرارداد مارک ویلموتس» باشند. به درگاه خروج اما هم‌چنان معلوم نشد چنان‌که مصطفی هاشمی‌طبا می‌گوید: «مهدی تاج مقصر قطعی این فاجعه است»،

«تجربه آمریکایی» اصطلاحی است که از زمان شکل‌گیری ایالات متحده به نظام دمکراتیک آمریکایی گفته می‌شود؛ تجربه‌ای که برای نخستین بار در جهان با اندیشه آزادی، ایده برابری همه افراد و جستجوی خوشبختی شکل گرفت. این شکل حکومتِ مردم برای

  انتشار پیش‌نویس توافق‌نامه با کشور چین از طرف ایران با واکنش‌های گسترده در ایران و خارج از ایران مواجه شد. نیروهای حاکم بر کشور این پیش‌نویس را موفقیتی بزرگ و گامی پراهمیت در حل مشکلات اقتصادی کشور و پیشبرد

هفته گذشته شورای امنیت سازمان متحد، تلاش دولت ترامپ را برای تمدید تحریم تسلیحاتی ایران عقیم گذاشت. شاید در تاریخ آمریکا کم سابقه بود که دولت این کشور در یک مجمع بین المللی اینگونه با شکست روبرو شود. اما در

آقای جان بولتون سیاستمدارِ راست‌گرای جنگ‌طلبِ افراطیِ آمریکایی و سخنگوی غیر رسمی و دیرین سازمان ضد ملی مجاهدین خلق که معرف حضور همه است، اخیرا در مصاحبه با تلویزیون فارسی بی‌بی‌سی سخنانی گفت که  البته تازگی ندارد و در این