جناب آقای خامنه‌ای! من، همچون میلیون‌ها نفر از مردم ایران، همیشه حامی و طرفدار شرکت در انتخابات بودم و معتقد بودم که انتخابات می‌تواند مشکل مردم را کمی حل کند. به همین دلیل علی‌رغم این‌که اشخاصی که به آنان اعتماد
تا پیش‌ازاین، به‌واسطه‌ی فضاهایی که در ساختار حقیقی و حقوقی نظام جمهوری اسلامی وجود داشت، می‌توانستیم در این فضاها به‌منظور اصلاحات و رفورم‌های کلی و جزئی عمل کنیم؛ اما اکنون بنا بر واقعیت غیرقابل‌انکار مطلقه شدن ساختار استبداد دینی در
۱- نگارنده این سطور، پس از اعلام نتایج انتخابات سال ۲۰۱۶ آمریکا، در یادداشتی که شاید نخستین یادداشت در فضایرسانه های فارسی زبان درباره پیروز آن انتخابات مشکوک بود با عنوان «در ضرورت انشعاب» در زیتون، مبتنی بر تحولاتی ظکه
۱. بیستم دی‌ماه ۹۸، دو روز پس از سقوط پرواز شماره ۷۵۲ هواپیمایی اکراین، علی ربیعی، سخن‌گوی دولت، در بیانیه‌‌ای «خبر اصابت دو موشک به هواپیمای اوکراینی» را یک «ادعای دروغ عاری از حقیقت» خواند و آن را «دروغ پردازی
شرایط کنونی جامعه ایران مجموعه در هم تنیده ای از تهدیدها و فرصت ها است. عوامل ناشناخته و حرکت هایی که در زیر پوست شهرها جریان دارد، بیم ها و امیدهایی را برانگیخته است. ساخت قدرت مطلقه و اصرار بخش
در این یادداشت خواهم کوشید تا معنای حضور میلیونی مردم در مراسم خاکسپاری سردار قاسم سلیمانی را توضیح دهم و بگویم که این حضور میلیونی نشانه‌‌ای از دگردیسی جنبش سبز به یک گفتمان ناسیونالیستی است و عامل این دگردیسی نیز
در انقلاب مشروطه خواسته عموم جامعه، به جز اندکی، پیوستن به جهان روز، خانه تکانی و پاک کردن فرهنگ جامعه از گرد وغبار سنت بود. عموم مردم بر آن بودند که جامعه‌ای را که در اثر سالها بی تحرکی و
دلا دلا به سررشته شو مثل بشنو که آسمان ز کجایست و ریسمان ز کجا در یادداشت پیشین کوشیدم که به قدر وسع نقدهایی را بر استدلال‌های آقای دکتر دباغ در رابطه با کشته شدن قاسم سلیمانی بیان کنم. در
۱- پس از اعتراضات سراسری آبان ۹۶ و طنین شعارهایی در دفاع از خاندان و سلطنت پهلوی در ایران، توجهات بیش از پیش به موضوع و موضع سلطنت‌طلبی و مطالبه بازگشت سلطنت جلب شد. بسامد و تناوب این شعارها
«چو خامه در ره فرمان او سر طاعت نهاده‌ایم مگر او به تیغ بردارد» حافظ وقتی از خبرنگاری که سالها و تا آخرین دم همراه فرمانده مسعود بود، پرسیده شد که او چه ویژگی‌هایی داشت، جواب داد: ایمان، اراده و
سال‌هاست که اصلاحطلبان از رفتار انقلابی و انحصارطلبانه‌ی خویش در روزهای آغازین انقلاب و عمل‌کرد خود علیه مهندس بازرگان و سیاست‌ها و برنامه‌های دولت وی ابراز پشیمانی نموده و مشی تدریجی او را درست می‌دانند و می‌ستایند؛ اما آگاهانه یا
«حرف هایم، مثل یک تکه چمن روشن بود / من به آنان گفتم: / آفتابی لب درگاه شماست / که اگر در بگشایید به رفتار شما می تابد».[۱] سالها پیش، در یکی از آثار آرنولد توین بی، مورخ انگلیسیِ برجسته معاصر خواندم
سقوط هواپیمای مسافربری اوکراین این مسئله را که نظام سیاسی ایران حاضر به پذیرش و افشای اشتباه اعضای خویش نیست، بار دیگر در میان مردم مطرح ساخت. این در حالی‌ست که در بسیاری از کشورهای دیگر، مسئولین به محض آنکه
علی آقای افشاری در متنی محبت‌آمیز پاسخی تفصیلی به آخرین مکتوب من در بارۀ شرایط کشور داده است. از آنجا که من متأسفانه چندان اهل تفصیل نیستم، با عذرخواهی از علی، پاسخ او را به اجمال طی گزاره‌هایی چند تقدیم
اگرچه در اعتراضات دی‌ماه ۹۶ و آبان ۹۸ نیز نهاد دانشگاه همچون همیشه نقشی نسبتا پررنگ داشت اما بنظر می‌رسید بنابر دلایل متعدد دانشگاه دیگر نقش رهبری و پیش‌گامی در جنبش اجتماعی اعتراضی را بر عهده ندارد. دلایل متعددی که
توضیح زیتون: در ادامه‌ی گفت‌وگوهای انتقادی و مکتوب آقایان احمدزیدابادی و علی افشاری، این یادداشت حدود ۲ هفته پیش دریافت شد اما به‌سبب وقایع و حوادث دو هفته گذشته، انتشار آن به تاخیر افتاد. *** آقای احمد زیدآبادی عزیز در
قتل غیرمنتظره قاسم سلیمانی، فرمانده نیروی قدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی توسط ارتش آمریکا و مراسم بزرگداشت کم‌نظیری که به منظور تجلیل و سوگواری او در سراسر کشور برنامه‌ریزی و حداقل تا «چهلم» او به اجرا گذاشته خواهد شد، ممکن
جریان اصلاح‌طلبی تاکنون نتوانسته انسجام و تشکل یافته، دارای برنامه و راهبرد مشخصی شود. این جریان حتی شعار شناخته‌شده‌ای نیز ندارد و نتوانسته اصولی را برای خود تعریف کند تا در حوادث گوناگون و به ویژه مهم، بر مبنای آن
در زلف چون کمندش ای دل مپیچ کانجا سرها بریده بینی بی جرم و بی جنایت چشمت به غمزه ما را خون خورد و می‌پسندی جانا روا نباشد خونریز را حمایت در روزهای دهه‌ی میانی دی ماه خبرها و تحلیل‌های
از چند سال پیش با برنامه‌های دقیق، هر روز آمریکا و اسراییل، ایران را بیشتر و بیشتر به گوشه رانده و حلقه‌ای از دشمنان را برای آن فراهم آوردند. ایران نیز با خام طبعی و بلندپروازی و آرمان‌گرایی انقلابی خود
شاید کسی انتظار نداشته باشد که دروغ هم جزو مغالطات باشد ولی مغالطه‌ی دروغ (Lying Fallacy) یکی از رایج‌ترین مغالطه‌هاست که البتّه تشخیص آن از دروغِ ساده کمی دشوارتر است. این مغالطه معمولاً جایی صورت می‌گیرد که راست و دروغ
رهبران سیاسی کشور ما بارها گفته‌اند که نمی‌خواهم با امریکا وارد تنش‌های بیشتر و یک جنگ شوند. اما شواهد زیادی در دست است که ترامپ و جمهوری‌خواهان جنگ‌افروز به‌دنبال جنگ با کشور ما هستند. روز پنجشنبه روزنامه واشینگتن‌پست از
در هفته گذشته، در شرایطی که کاملا قابل پیش‌بینی بود که دولت آمریکا به تلافی دخالت‌های گسترده‌اش در عراق، وارد یک تنش نظامی یا شبه‌نظامی با ایران خواهد شد، شخص آقای دونالد ترامپ یا شخصا و مستقیما، یا به تحریک
آسمان می‌گفت آن دم با زمین گر قیامت را ندیدستی ببین عقل حیران که چه شورست و چه حال تا فراق او عجب‌تر یا وصال می‌دانم که حاکمان ایران غرق سرور و غروراند. چنین جمعیت ها‌‌یلی را در بدرقه مرگ
ترور جنایتکارانه ترامپ در عراق و قتل سردار قاسم سلیمانی و چند نظامی مهم عراقی دیگر و در پی آن بازتاب گسترده آن در جهان و بیشتر در ایران و اظهار خشم و نفرت و کینه قابل فهم مقامات جمهوری
قاسم سلیمانی از برترین و نخبه‌ترین شخصیت‌های نظامی جمهوری اسلامی در بغداد ترور و کشته شد. در دنیای امروز در انتخاب هر واژه در عرصه سیاست بایستی دقت و وسواس فراوان داشت. نام بردن از قاسم سلیمانی به عنوان
جایی که استبداد هست، خدا پرستیده نمی شود (مهدی بازرگان) سال ۲۰۲۰ میلادی برای ایرانیان با موجی از مصیبت و مرگ و خطر جنگ آغاز شد. ترور قاسم سلیمانی در عراق، سپس کشته شدن دست‌کم ۵۹ ایرانی در کرمان، ساقط‌کردن هواپیمای
« چشم ها را باید شست، جور دیگر باید دید واژه ها را باید شست واژه باید خود باد، واژه باید خود باران باشد»[۱]. یکی از خطاهای شناختیِ[۲] رایج و جدی ای که انسانهای پیرامونی در داوریهای روزمره خود، به
قتل قاسم سلیمانی موقتا به خامن ای و ایادیش فرصت مانورهای تبلیغاتی جدیدی داده است. آنها در این چند روز به خوبی از فرصتی که برای دامن زدن به احساسات و عواطف اقلیتی از جامعه هشتاد میلیونی ایران پدید آمده
هنوز جهان از شوک بزرگ حاصل از ترور نابهنگام قاسم سلیماتی از سوی ارتش آمریکا در حیرتی عمیق بسر می برد. سرعت بالای تحولات و سونامی تحلیل‌های شتابزده امکان ارزیابی دقیق و کارشناسانه از وضع موجود را دشوار نموده است.
زیتون یک نهاد فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و اندیشه‌ای مستقل است که به نهادینه کردن قرائت انسانی، اخلاقی و دموکراتیک از سنت ستبر ایرانی- اسلامی و برکشیدن رفتار توام با مدارا و تساهل در میان ایرانیان می‌اندیشد.
زیتون یک نهاد فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و اندیشه‌ای مستقل است که به نهادینه کردن قرائت انسانی، اخلاقی و دموکراتیک از سنت ستبر ایرانی- اسلامی و برکشیدن رفتار توام با مدارا و تساهل در میان ایرانیان می‌اندیشد.
بازنشر مطالب با ذکر منبع آزاد است. ۱۳۹۴-1401