۱. «سعید قاسمی» از فرماندهان سابق سپاه پاسداران در مصاحبه‌ای تلویزیونی می‌گوید که «سپاه در جنگ بوسنی تحت پوشش هلال احمر فعالیت نظامی انجام می‌داد»، سردار «رمضان شریف» سخنگوی سپاه هم در واکنش به این سخنان قاسمی گفته: «اظهارات وی
فضای بی‌نهایت ملتهبی ذهن و روان ایرانیان را از کوچه پس کوچه‌های شهرها و آبادی‌ها تا دورترین نقطه جهان، تا هر کجایی که یک ایرانی حضور دارد، تسخیر کرده است. از خودم تا دوستان و همفکرانم، تا قدیمی‌ترین مخالفان، هیچکس
تغییر و تحولات هر پدیده‌ای در درجه نخست اموری هستند مربوط به گوهر و ظرفیت آن پدیده یعنی به کنش‌ها و واکنش‌های درونی آن (تضادهای داخلی). عوامل بیرونی هرچه قدر هم قوی باشند، در نهایت نقش کند کننده و یا
این راه را نهایت صورت کجا توان بست؟ (نقد رویکرد اصلاح طلبی تقلیل گرایانه) بخش دوم: اصلاحطلبان و دگردیسی کانفورمیستی مطالعه و بررسی دقیق و منصفانۀ بیست و یک سال جنبش اصلاح‌طلبی در کشورمان این داوری را پیش روی
مبادله فکری میان من و دکتر نوربخش بر سر ونزوئلا تایید بر آن است که همه ما عینکی در پیش چشم ذهنمان داریم که سبب می‌شود که اطلاعات مستقیما به مغزمان نرسد بلکه رنگ آن را بگیرد: پیش چشمت داشتی
یکی زشب گرفتگان چراغ بر نمی کند / کسی به کوچه سار شب در سحر نمی زند پس از انتخابات ریاست‌جمهوریِ بحث برانگیز سال هشتاد و هشت شمسی، «حفاظت اطلاعات سپاه» محوریت یافت و کثیری از دستگیری‌ها و بازجویی های معترضانِ
اظهارات اخیر دکتر سروش در چهل‌سالگی انقلاب اسلامی و بیان پاره‌ای معیارها از سوی ایشان و داوری بر اساس آن در باره‌ی حاکمان، بهانه‌ای گشت برای نگارش این نوشتار مختصر؛ چرا که گمان می‌کنم ما به جد محتاج نقد قدرت
حادثه سیل اخیر بار دیگر مسئولیت سنگین مراجع در مقابل مردم را در محک آزمایش قرار داد. به‌قول مطهری امامان شیعه دو خصوصیت بارز استغراق در عبادت و کمک به فقرا و دستگیری از آنان در حد وسع و امکانات را
ظاهرا قرار بود که پس از پایان جنگ دوم جهانی و تشکیل سازمان ملل متحد و تدوین و تصویب اعلامیه جهانی حقوق بشر و بعدها میثاقین و صدها مصوبه حقوق بشری دیگر، جهان از نظر توسعه و صلح و امنیت
بسم الله الرحمن الرحیم جناب آقای روحانی رئیس محترم جمهوری اسلامی؛ با سلام و احترام معروض می‌دارد اخیرا ویدئویی در فضاهای مجازی پخش شده که در آن استاندار خوزستان یکی از شهروندان شریف آسیب‌دیده از سیل را به صِرف اعتراضی
نه‌تنها وجود ناآزادی‌های مختلف به همراه سیاست‌گذاری‌های نامطلوب و پیشینه‌ی تلخ بی‌اعتمادی مردم به رژیمهای غیردموکراتیک، امکان عکس‌العمل مناسب در بحران‌های اجتماعی و طبیعی را از دولت[۱] سلب می‌کند، بلکه به شکل فزایند‌ه‌ای با خالی‌شدن تکیه‌گاه اجتماعیِ نظام سیاسی در
در دو، سه هفته اخیر دو بار بسیار شگفت‌زده شده‌ام. یکی بعد از طرح مبحث «خیابان» به بهانه مسئله الجزایر و ونزوئلا در «زیتون» و دیگری در میزگرد «روبرو» بعد از اینکه به بهانه برخورد نخست وزیر و مردم نیوزیلند
در طول هفته های گذشته، مقامات نظام و سپاهیان بار دیگر اعلام کردند که ایران در بازسازی سوریه به صورت فعال شرکت می‌کند. مشخص نیست با اقتصادی که فروپاشی خود را هر روز بیش از پیش عیان می‌کند و با
اقتصاد نه فرمان و بخش‌نامه می‌پذیرد و نه با سرکوب و زندان و اعدام به‌سامان می‌شود. اگر چنین بود تا امروز بهره یا سود پول تماماً و به‌طور کلی ورافتاده بود. اما چون برخورد علمی و فنی با واقعیت اقتصادی-
مقایسه انقلاب اسلامی ایران با سه انقلاب بزرگ دیگر قرن بیستم، این واقعیت را روشن می سازد که هیچ یک از این انقلاب‌ها علیرغم تمام شعارهایی که می‌دادند و می‌دهند، نتوانسته‌اند در پیاده کردن سادهترین اهداف و آرمان‌هایشان در جهت بهبود بخشیدن
این مطلب را در مباحثه با دوست گرامی رضا علیجانی و در ارتباط با دو مقاله پی در پی ایشان تحت عناوین «آیا زمان آشتی با عرصه خیابان نرسیده است!؟» و «به جای هو کردن «خیابان»، آن را فهم کنید!» می نویسم.
پس از مخابره قتل عام نمازگزاران مسلمان در نیوزیلند، مقام های کشورهای جهان، شخصیت های سیاسی و فعالان اجتماعی و حقوق بشری و حتا بسیاری از سازمانها و دولتها واکنش جدی نشان داده و مراتب تسلیت و تعزیت با جامعه
این راه را نهایت صورت کجا توان بست؟ (نقد رویکرد اصلاح طلبی تقلیل گرایانه) بخش اول: اصلاحطلبان و خودکشی از ترس مرگ قاعده ای اثبات شده با مصداقهای فراوان در مورد رژیمهای در حال گذار می گوید هنگامیکه جریان آزاد
این اولین بار نیست که من با دوست بسیار عزیزم جناب اقای دکتر برقعی بر سر بحران‌های بین المللی دو نظر کاملا متفاوت و مخالف داریم. در مورد سوریه هم چنین بود و من از ابتدا مخالف مداخله نظامی ایران
همانگونه که بارها در بحث «تحول خواهی» نوشته ام تحول خواهان برخلاف اصلاح طلبان و سرنگونی طلبان روی هیچ‌یک از روش ها و ابزارهای متداول در مدل های گوناگون بهبود زندگی مردمان و «گذار» به دموکراسی که در چهارگوشه جهان
مسئله ونزوئلا به دلایل گوناگون مورد توجه ایرانیان قرار گرفته است. در این زمینه من هم مطلبی داشتم زیر عنوان «کودتای نوین»، که در آن نشان داده بودم این الگوی نوین آمریکا برای کودتا در کشورهای مورد نظرش است .
این روزها خلع لباس یک روحانی به نام سید حسن آقامیری در قم، بازتاب گسترده‌ای در رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی داشته است. ظاهرا شهرت این حجه‌الاسلام بیشتر به دو دلیل است. یکی این که او (برخلاف اغلب روحانیان) اهل کار
محمد خاتمی: هم در ساختار و هم در رویکرد اشکال هست… دیگر خیلی سخت است که به مردم بگوییم بیایید رای بدهید. آیا فکر می‌کنید در دور آینده انتخابات به حرف من و شما مردم پای صندوق‌ها خواهند آمد؟ بعید
ابوالفضل قدیانی برادر و دوست امروز و هم‌بند سابقم به حکم دادگاه انقلاب و به استناد عبارتی در توصیف جنبش همیشه سبز سبز به سه سال حبس تعزیری محکوم شده است. عبارت مورد استناد دادگاه چنین است: «جنبش سبز چیزی
انتشار سخنرانی دکتر سروش به مناسبت چهلمین سالگرد انقلاب ۵۷ و به ویژه بخشی از این سخنان که وی گفته بود، بین محمدرضا شاه و آیت الله خمینی برای رهبری ایران، صد در صد، خمینی را انتخاب می کند، بسیار
ابوالفضل قدیانی، زندانیِ سیاسی پیش و پس از انقلاب، در دادگاهی که از حضور در آن سرباز زد و صلاحیت آن را به رسمیت نشناخت به سه سال زندان و مطالعه و رونویسی از سه کتاب محکوم شده‌است. معلوم نیست
جناب آقای دکتر سروش! هفته گذشته خواندم که گفته‌اید: «آیت الله خمینی باسوادترین رهبر این کشور بوده تا کنون. هیچ کس از لحاظ علمی به او نمی‌رسید. فقیه بود و عرفان و فلسفه خوانده بود.». وقتی این کلمات را خواندم به
زیتون-حسن یوسفی اشکوری: این متن سال قبل در پاسخ به پرسش‌های دوستی در باره چگونگی و چرایی انقلاب ایران و این که چرا عده‌ای از اهل سیاست و روشنفکری در آن شرکت کرده و با انقلاب و به ویژه با نظام جدید همراهی و همکاری کرده و اینان باید از مردم پوزش بخواهند، تقریر شده است. اکنون متن ارائه شده در عین حفظ قالب آن با اندکی ویرایش و افزایش در اینجا منتشر می‌شود. می‌پندارم انتشار آن می‌تواند در حد خود رفع ابهام کند و حداقل مواضع یک انقلابی پیشین را در مقطع چهلمین سال انقلاب ایران به اجمال نشان دهد.
سخنرانی اخیر عبدالکریم سروش در مقام مقایسه روح‌الله خمینی و محمدرضا پهلوی، به نحوی فراتر از انتظار، با واکنش وسیع فعالان شبکه‌های اجتماعی و صاحبنظران طیف‌های مختلف سیاسی داخل و خارج ایران روبرو شد. دلیل این واکنش هم ریشه در
جناب آقای خامنه‌ای! رهبر حکومت ایران! جمله زیبای شما را درباره جان بولتون خواندم و بر این شعور و بصیرت، آفرین فرستادم. فرموده‌اید: «جان بولتون فهمی از روابط انسانی ندارد.» و ای کاش بقیه سیاستمداران جهان با شما و مسئولان
زیتون یک نهاد فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و اندیشه‌ای مستقل است که به نهادینه کردن قرائت انسانی، اخلاقی و دموکراتیک از سنت ستبر ایرانی- اسلامی و برکشیدن رفتار توام با مدارا و تساهل در میان ایرانیان می‌اندیشد.
زیتون یک نهاد فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و اندیشه‌ای مستقل است که به نهادینه کردن قرائت انسانی، اخلاقی و دموکراتیک از سنت ستبر ایرانی- اسلامی و برکشیدن رفتار توام با مدارا و تساهل در میان ایرانیان می‌اندیشد.
بازنشر مطالب با ذکر منبع آزاد است. ۱۳۹۴-1401