یادداشت

آقای دکتر سروش یکی از سرمایه های فرهنگی کشور ماست که از دهه  هفتاد به بعد نقش مهمی در ایجاد گسست فرهنگی از مذهب سنتی در بخشی از جامعه ایران (به خصوص در بدنه حکومت) به سمت فهمی عقلانی و

استعفای ظریف یک آژیر خطر و اعلام هشدار برای کل نظام است. مسیری که بیت قدرت در پیش گرفته، همراه با روندهایی که در منطقه و جهان علیه حکومت در حال پیش روی است؛ وضعیت اقتصادی و سیاسی کشور را

استعفای ظریف، بیش از انکه محافظه‌کاران افراطی تصور می‌کردند، خبر ساز شد و جامعه را به شوک فرو برد. جهرمی، وزیر ارتباطات کشور، بعد از خبر استعفای ظریف در فضای مجازی، در پایان توییت خود نوشت که «مردم نگران هستند».‌

جناب آقای ظریف! فرموده‌اید: «ما به مقاومت مردم سوریه، عراق، فلسطین و لبنان افتخار می‌کنیم.». جمله شما حاوی تناقض‌های بسیار و به دور از حقیقت است. لطفا با خودتان فکر کنید و به این موارد پاسخ دهید. البته من انتظار

کودتای ۲۸ مرداد الگویی شد برای اجرا در حداقل ۱۳ کشور دیگر اما آن الگو دیگر کهنه شده و مناسب این زمانه نیست؛ به  دو دلیل : عصر اطلاعات: در آن ایام چنان ارتباطات کم بود که بیشتر مردم آمریکا از

تاریخ ما «تاریخ مذکر» است و این، هرچند با توجه به روند تاریخ در مرحله پس از عصر کشاورزی، طبیعی می‌نماید ولی در عین حال منطبق با عدالت نبوده و نیست. در این برساخت ظاهرا طبیعی، ای بسا زنانی که

او نیز گذشت از این گذرگاه وان کیست که نگذرد از این راه چندین دهه است که ذکر خیر خانواده محترمِ دکتر شریعتی، در خانواده ما جاریست. چنانکه پدر و مادرم نقل می‌کنند، سه ساله بودم که به اتفاق خواهرم

سرانجام بیانیه آقای خامنه‌ای به مناسبت آغاز دهه پنجم جمهوری اسلامی که رسانه‌های حکومت از مدت‌ها پیش آن را بسیار مهم و راهبردی خوانده بودند منتشر شد. در این بیانیه مفصل هیچ نکته تازه‌ای که رهبر جمهوری اسلامی پیش‌تر نگفته

۱– در آغاز اعلامیه سخن از «برپایی حکومت دینی» در ایران در چهل سال گذشته رفته و سپس از یک سلسله نارسایی‌ها (استبداد، شلاق زدن ها و دست و پا قطع کردن ها، شکنجه، اعدام‌های دهه‌ی شصت، قتل‌های زنجیره ای،

هنگامی که ابوالقاسم شبابی، از شاعران پرآوازه‌ی تونس، شعر:«إذا الشعبُ یوماً أراد الحیاه، فلابد أن یستجیب القدر: هرگاه ملتی عزم زندگی کند، سرنوشت ناگزیر است خواسته‌ی او را اجابت کند» را در بیست‌وسه ‌سالگی سرود، حتا تصور نمی‌کرد به عنوان

چهل سال از پیروزی انقلاب بهمن گذشت و همه کسانی که در متن یا حاشیه‌ی آن انقلاب بودند می‌دانند که روح ‌کلی آن خیزش بزرگ جمهوری‌خواهی بود؛ انقلاب ۵۷ به‌راستی قیامی جمهوری‌خواهانه بود علیه استبداد سلطنتی، حکمرانیِ مطلقه و هرگونه

اخیرا در برنامه «به عبارت دیگر» تلویزیون فارسی بی‌بی‌سی پیرامون شکنجه در جمهوری اسلامی، آقای ایرج مصداقی در گفتگو با آقای عنایت فانی اشاره‌ای به چگونگی مجازات ابن‌ ملجم مرادی ضارب و در نهایت قاتل امام علی بن ابی‌طالب به

مرحوم بازرگان در عمر بلندش، هیچ‌گاه معاصر زمان خویش نبود و در ناکامی بزرگِ مهندس همین بس که اگر دیگران یک عمر دیر رسیدند، ایشان زود می‌رسید و عجیب اینکه شیوه ره سپردنش هم آهستگی و پیوستگی بود. مهدی بازرگان،