شعلهسعدی؛ اعتبارزدایی یا اعتبارفزایی؟
روُیای ورافتاندن رسم ستم و خودکامگی از دیار استبدادزدهی ما و برافکندن بنای آزادی و عدالت بر ویرانههای آن قشنگ است و دلپذیر، اما بیمایه فطیر. اگر قرار است فردای آزادی و عدالتی برای ایران خسته و خشمگین از ظلم
روُیای ورافتاندن رسم ستم و خودکامگی از دیار استبدادزدهی ما و برافکندن بنای آزادی و عدالت بر ویرانههای آن قشنگ است و دلپذیر، اما بیمایه فطیر. اگر قرار است فردای آزادی و عدالتی برای ایران خسته و خشمگین از ظلم
یادداشت اخیر آقای رضا پهلوی تحت عنوان «مردم ایران پیامی دارند، کشورمان را پس می گیریم» که به صورت همزمان در رادیو فردا و روزنامه وال استریت جورنال منتشر شد، بحث برانگیز شده است. اگرچه در مطلب وی نکات مثبتی
در بخش پیش نشان داده شد که مسیحیان دست راستی در چند دهه گذشته، روز به روز قوی تر شده اند و حال تا حد زیادی دولت ترامپ را در دست دارند. سوالی که در اینجا مطرح می شود؛ یکی
هفته گذشته، دولت حیدر العبادی در عراق اعلام کرد که اگرچه موافق تحریمهای ترامپ علیه ایران نیست اما از این تحریمها را رعایت میکند. بسیاری در ایران از این موضع عبادی شگفت زده شدند بدون انکه بهطور دقیق به این
درگذشت ناگهانی هما سلطانی دختر جوان عبدالفتاح سلطانی وکیل دادگستری و معصومه دهقان (سلطانی) معلم در ایران موجب رنج و اندوه بسیاری در داخل و در خارج از آن شد. در آغاز مرگ نابهنگام این دختر جوان را به پدر
وقتی که تاجران جنگ با مغزهای باروتی دهان های نفتی و شکم های برآمده از سکه و دلار ناشیانه رجز می خوانند: جنگ یا تسلیم؟! تسلیم یا جنگ؟! دیگر کسی به وجد نمی آید هوای شهر حماسی نمی شود دیگر
بیانیه ۳۷ تن از چهرههای سیاسی، مطبوعاتی و دانشگاهی که با تیتر «نجات ایران» در رسانهها منتشر شده به دنبال چیست؟ بیانیهای که امضای کسانی را پای خود دارد که سالنا زندان رفته و در مبارزه با استبداد دینی رنج
دارم لحظهای را نگاه میکنم که عبدالفتاح سلطانی برای کوتاهزمانی از اسارتِ بیداد به خانه میرسد. ماندهام هاجوواج، گنگ، گویی رها در خلأ. اشک اما، امانام نمیدهد. نفرت با همهی تنفری که از آن دارم همهی وجودم را گرفته است،
فیلم ورود عبدالفتاح سلطانی، حقوقدان آزاده به منزل سراسر سوگوار فقدان غمانگیز و ناگهانی دخترش هما، شوک جدیدی به مخاطبان رسانهها و شبکههای اجتماعی آنلاین بود. با اطمینان میتوان گفت که از جمع ناظران منصف و جانهای در امان مانده
اقتصاد سیاسی الگویی برای تبیین «خط مشیگذاری عمومی» در یک جامعه در اختیار ما قرار میدهد. به ما میگوید چرا و چگونه دولتها تصمیم میگیرند در زمینههایی اقدام کنند و در زمینههایی دیگر اقدام نکنند. و بهعلاوه جهتگیری اقدامها و
هما سلطانی، دختر نازنین آقای عبدالفتاح سلطانی و خانم دهقان بود که با بغضی بزرگ در گلو درگذشت. بغضی که او در گلو داشت آنقدر بزرگ بود که فروخوردنش ممکن نبود. آخر او سالها شاهد بود که پدر آزاده و استوارش
این روزها عکس تکان دهنده جوانی که به جرم شرابخواری با طناب به تنه درختی بسته شده و مأموری سر و صورت پوشیده در ملأ عام جلادوار بر او تازیانه میزند، درشبکههای مجازی منتشر میگردد. برحسب گزارش خبرگزاری ایسنا این
۱-دموکراسی پیش و بیش از هر چیز یک روش است؛ روشی معلوم با نتایج نامعلوم، روشی برای حکمرانی خوب با مولفههایی چون توانمندسازی شهروندان، مشارکت سیاسی شهروندان، بسط جامعه مدنی، گردش نخبگان سیاسی؛ اما نهایتا با هدف توسعه! به دیگر
این روزها که در صحنه سیاست و اقتصاد ایران، گونه ای از بحران به وجود آمده، سپاهی ها همچنان میکروفون به دست گرفته اند و از هر فرصتی برای تاثیرگذاری بر روندهای موجود، استفاده می کنند. انتشار متن نامه هشدارآمیز
دستگیری و زندانی کردن نرگس محمدی، عبدالفتاح سلطانی و نسرین ستوده، این مدافعان راستین و سرسخت حقوق بشر، و نیز سایر زندانیان سیاسی از اساس خلاف قانون است. البته در نزد استبداد و مستبد امروز ایران و اعوان و انصار وی دفاع از حقوق بشر جرمی نابخشودنی محسوب میشود؛ به همین سبب است که عبدالفتاح سلطانی که باید سالها پیش از زندان آزاد میشد، هنوز در بند است و در زندان به سر میبرد و حتی از دادن مرخصی قانونی هم به او و دیگر زندانیان دریغ میورزند…
روزهای گذشته مملو از اظهارنظرهای شعارگونه درباره تقابلهای مختلف میان ایران و آمریکا بوده و محور تمامی این اظهارات که شبیه به جنگ لفظی رهبر کره شمالی و ترامپ بود، تحریم نفتی ایران است. در این بین آنچه بیش از
فاجعه دخالت آمریکا در عراق، خفتگان تاریخ را بیدار کرد تا دل به دخالت و حمایت اجنبی نبندند. نه از آمریکا پذیرفته است که آن تجربه تلخ را تکرار کند و نه ایرانیان چندان بیخردند که نجات خود را در تکرار چنان فاجعههای خونبار بجویند. ادعای همدلی و همدردی با ایرانیان، با تهدید و تحریم سازگاری ندارد. ایران را رها کنید تا رها شود…
در جمهوری اسلامی لمپنیسم مزمنی حاکم است که از خاستگاههای اجتماعی برخی از نسل انقلاب بر میآید. از همان پیش از انقلاب ربط وثیقی میان لاتها و اوباش با روحانیت برقرار بود. شعبان جعفری در خاطراتش گفته است که رفیقِ
مدتی پیش بیانیهای با امضا صدتن از بزرگان مبارزات ملت ایران منتشر شد که در آن خواستار مذاکره ایران و آمریکا بدون هیچ پیش شرطی شدند. آنچه این گرامیان در مورد مذاکره گفته اند بسیار معقول و جذاب است اما
در نظام جمهوری اسلامی ایران دیدگاهی سخت بر این باور است که باید در مقابل غرب و خصوصا امریکا بر روسیه تکیه کرد. سفر آقای ولایتی به روسیه در چند روز گذشته کنش و دستاورد حاصل از این دیدگاه استراتژیک
سفر ولایتی به مسکو و همزمانی آن با سفر بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل و در آستانهی دیدار پوتین و ترامپ، موجب آن شد تا این سفر و ارسال پیام آیتالله خامنه ای و روحانی برای پوتین، مورد توجه قرار
اقتصاد ایران در یکی از پیچهای تند حیات خود پس از انقلاب قراردارد. ونزوئلا یا یونان سالهای اخیر نیست حتا مشابه شرایط اقتصادی کشور در دوران جنگ هشت ساله نیز نیست اما مجموعه شرایط ، گسستهای اجتماعی، طبقاتی، فرهنگی و
اگر کسی به «من» ستم کند چرا باید بخشیده شود؟ آیا این عدالت است و فضیلت که خیانتکاری یا جنایتکاری به راحتی بخشیده شود و در آغوش قربانی جا خوش کند؟ چرا بخشیدن فضیلت است، در این سطح نیز بخشیدن ستمکار به مثابه نادیده گرفتن مسئولیت فردی است. اگر انسانها به مثابه کنشگری دارای اراده و نه مقهور منطق موقعیت تصمیم میگیرند بایست تاوان تصمیم هایشان را نیز بپردازند. از این رو بخشیدن به مثابه نفی نظامی ارزشی است که خوب را با بد یکی نمیداند و فضیلت و رذیلت را همخانه نمیبیند. بخشش در ذات خود امری اخلاقی نیست بنابراین بخشیدن میتواند یک رذیلت باشد.
۱-سالهای نیمه اول دهه ۷۰ نوجوانی علاقمند به سیاست بودم که گرچه خط مشی سیاسی شکل یافتهای نداشتم اما خطوط کلی جهت گیری فکری ام در دو نکته کم و بیش تعین یافته بود ؛نخست مصدق و دوم سیاست انتقادی!
آزادهی استوار و وطندوست، مهندس عباس امیرانتظام که نه فقط شرافت و اصالت بلکه مبارزه و صبوری و مدارا را با چگونه زیستن خود متبلور کرد، چشم بر ایران استبدادزده فروبست. امیرانتظام را با اطمینان میتوان «نلسون ماندلا»ی ایران امروز
قهرمان محبوب ما امروزسفر کرد؛ سفری ابدی. منظورم «صفر قهرمانی» سابقهدارترین زندانی زمان پهلوی نیست که به جرم فعالیت در فرقه دموکرات آذربایجان ۲۲ سال در زندان به سر برد و با انقلاب از اسارتِ بند و در سال ۱۳۸۱
دوست دیرین و یار همیشه همراه محمد بستهنگار درگذشت. مرگی دیگر از مرگهای اندوهبار در این سالهای غربت و دور از وطن در وطن. در این ده سال خبر مرگهای زیادی از بستگان و دوستان و همراهان زیادی مرا آزرده
دیپلماسی آمریکا با کره شمالی میرود که به پایانی زودهنگام و قابل پیشبینی برسد. بعد از ملاقات ترامپ و کیم جان اونگ در ۱۲ ژوئن در کشور سنگاپور، نیروهای اطلاعاتی امریکا فاش کردند که رهبر کره شمالی به تحقیق و
بازداشت یک دختر جوان ۱۷ ساله ی ایرانی که رقصهای خود را در اینستاگرام منتشر میکرد، موج دیگری از انتقادات را در فضای مجازی راه انداخت. پلیس ایران ضمن بازداشت او، در یک برنامه تلویزیونی، اعترافاتی از او علیه خود،
ایران در آستانهی تحولی تاریخی و سرنوشتساز است. ایران امروز از تمامی شرایط و پیشنیازهای یک انقلاب اصیل سیاسی و اجتماعی برخوردار است. برخی شرایط امروز جامعهی ایرانی را انقلابی نمیدانند! وقتی میپرسیم چرا؟ پاسخ میدهند چون رهبری و سازماندهی
بازنشر مطالب با ذکر منبع آزاد است. ۱۳۹۴-1401