یادداشت

سخنان تند و تهدیدآمیز و کم‌سابقه رئیس‌جمهور ایالات متحده در سازمان ملل را می‌توان به‌مثابه ضایعه‌ای جدید برای دغدغه‌داران گذار به دموکراسی ایران ارزیابی کرد. ترامپ هرچند در بخشی از صحبت‌های خود از زاویه تفکیک مردم ایران و حکومت به

طالقانی مجاهد و مفسر بزرگ و شجاع قرآن در عصر و زمانه ‏‏ای می ‏زیست که از حیث دورانی مدرن بود و از نظر وضع و موقع محلی-ملی و منطقه ‏‏ای درگیر چالش بین سنت‏ گرایی و مدرنیسم. جامعه او

در هفته های اخیر دو اتفاق مهم در رابطه با اهل سنت ایران قابل تامل بوده است. ابراهیم رئیسی با مولوی عبدالحمید که در انتخابات از رقیب انتخاباتی پیروز او حمایت کرده بود، دیداری داشت که اخبار چندانی در این

شاید به جرات بتوان درگذشت دکتر ابراهیم یزدی را یکی از چالش برانگیزترین رخدادهای جامعه مجازی ایرانیان  در هفته‌های اخیر دانست ؛ رخدادی که از لحظات ابتدای خبر درگذشت با واکنش‌های پرشور موافقان عمدتا دل در گرو جمهوریت و دموکراسی

خودشیفته‌ها، قسمت سوم دوست من عاشق فلان گروه موسیقی ملی است. با او گفتگو کردم و برایش گفتم که موسیقی‌های این گروه غالبا دزدی است و بدون اشاره به صاحب موسیقی که مثلا خانم دلکش و مرضیه است، ترانه‌ها آنها

اولین بار نیست که چشم‌های مردم ایران را از حدقه در می‌آورند. قبلا نیز أغا محمد خان قاجار زهره چشمی از ایرانیان گرفت و از چشم‌های مردم برج و بارو ساخت. اما این بار یکی از بی‌آزارترین و شریف‌ترین و

۱- حدفاصل بهار ۸۲ که بغداد ظرف ۲۱ روز آزاد شد تا بهار ۸۴ که احمدی نژاد ظرف کمتر از یک ماه از امید آخر کاندیداهای ریاست‌جمهوری به یکی از دو کاندیدای دور دوم و سپس به ریاست جمهوری رسید،

انقلاب ایران به چهل سالگی خودش می‌رسد و قانون حجاب اجباری گسترده‌ترین محدودیت این انقلاب برای مردم و بیشتر برای زنان است. موضوع حجاب اجباری مانند بسیاری از محدودیت‌های مدنی در کشورهای گوناگونی است که مردم با فقدان آزادی مدنی

مهدی کروبی، پیر آزاده و سالمند (۸۰ ساله) در میانه‌ی بیمارستان و حصر، در آمد و شد است؛ اعتصاب غذای او شوکی بود به میلیون‌ها شهروند «سبز»؛ شهروندانی که در چنبره روزمرگی و مشکلات معیشتی و امور شخصی، و زیر