حسن هاشمی، وزیر بهداشت دولت حسن روحانی، در جریان بازدید از شهرستان بدره در استان همیشه محروم ایلام، در حالی که از تجمع و خواست‌های مردم به خشم آمده است، در حضور استاندار و نماینده مجلس آن شهر، خطاب به
اگر چه در «فروشنده»، تجاوز و تعدی و خشونت موضوعیت دارد، اما «انسانِ درموقعیت »، محوریت و مرکزیت دارد و گریبان فرهادی را رها نمی کند؛ انسانی که محصول شرایط است و تخته بند زمان و مکان. فرهادی نه در پی تبرئۀ مرد مسنِّ متجاوز است ونه در پی تبلیغِ این عمل غیرانسانی و رماننده
شاید فیلم‌های اصغر فرهادی در میان کارگردانان بزرگ کشورمان بی‌نظیر نباشد اما تاثیر او هم بر سینما و هم بر سپهر اجتماعی و سیاسی بی‌بدیل است. او در فیلم فروشنده دست بر نقطه مهمی گذاشت که از قضا با سرنوشت
تاثیر مثبتی که دومین اسکار اصغر فرهادی و فیلم او در افکار عمومی جهانی نسبت به ایران ایجاد می‌کند از اهمیت برداشته‌شدن یک لایه از تحریم‌های بین‌المللی کمتر نیست. وقتی شهروند کشوری که به مدل ایرانی داعش شهرت یافته است،
این یادداشت به بهانه سخنرانی علی‌شکوری راد ، در افتتاحیه کنگره دوم، روی‌کردی آسیب‌شناسانه به فعالیت احزاب اصلاح‌طلب و اعضای شاخص آن‌ها دارد.
مشکل خوزستان مشکلی ساختاری است. این ساختار سیاسی و اقتصادی ایران است که طوری طراحی نشده که سهمی برای خوزستان قائل شده یا برای معضلات این استان راه‌حلی سیستماتیک داشته باشد
نقدی بر گفت‌وگوی محمدعلی توفیقی با سایت زیتون با عنوان «فقدان تحصیل زبان مادری می‌تواند همبستگی ملی را تهدید کند»
هیچ خشونت و سرکوبی در جمهوری اسلامی غیرمترقبه نیست. کش‌یافتن حبس خانگی و بدون محاکمه موسوی و کروبی و رهنورد برای شش سال، یک شاهد برجسته است؛ اما نه تنها نمونه. اجرای حکم شش سال زندان حجت‌الاسلام احمد منتظری، فرزند
پیام خاتمی حتی اگر امروز در برابر نعره‌های هل من مبارز طلبی تمامیت‌خواهان تنها زمزمه‌ای باشد، شکی نیست که به زودی بانگ بلند و رسای جامعه ما خواهد شد زیرا تا همین لحظه نیز مردم ما به هیچ پیام دیگری جز دعوت بر مبارزه مستمر و بی‌خشونت پاسخ در خوری نداده‌اند…
بر خانواده‌ی محترم بازرگان، در دهه‌های گذشته، کمان‌های ملالتِ بسیاری کشیده شده؛ درعین حال، ایشان به سبب آرمان‌های بلند و پاک و وسعت نظری که داشته ، این رنج ها را تحمل کرده و با دل خونین، لب خندان آورده و دست از طلب برنداشته‌اند. از این منظر، در ایران معاصر، خانواده‌ی بازرگان از تبارِ خانواده‌های شریعتی، سحابی، طالقانی، منتظری… است؛ خانواده‌های اصیل و عزیزی که «وارث آب و خرد و روشنی‌اند» و از امنیت و آسایش و داشته‌های خود انفاق کرده و حقیقتِ «برّ» را نصیب برده‌اند
پیشنهاد محمد خاتمی برای آشتی ملی در نگاه بسیاری، یک پیشنهاد خام و زودهنگام بود که از همان ابتدا می‌شد پاسخ آن‌را حدس زد. اما رهبر جمهوری اسلامی به‌جای اینکه مانند همیشه موضوع را به سکوت برگزار کند تا فراموش
قدرت را فقط قدرت می‌تواند مهار بزند. در فقدان قدرتی که افساری بر قدرت حاکمان بزند، نوشتنِ اندرزنامه و دست دوستی دراز کردن و آشتی‌کنان راه انداختن ، خاله بازی سیاسی است که اعتماد به نفس را از مردم می‌گیرد و بدتر اینکه اعتماد مردم به مصلحین را بر باد می‌دهد.
تفکیک ساحت‌های مختلف «زبان» می‌تواند به گفت‌وگوی کم هزینه و بی‌کینه و فهم متقابل کمک کند. قدر مسلم، «زبان در مقام هویت» برای کسانی که به آن زبان حرف می‌زنند، فراتر از یک «ابزار» است و با «نگرش ابزاری به زبان» نمی‌توان به جنگ هویت‌ها رفت…
اظهار نظر آقای خامنه‌ای، چه به عمد بوده باشد و چه به سهو، در سطح جامعه یک شکاف سیاسی و یک تفاوت در رفتار را آشکار می‌کند. سخن آقای خامنه‌ای مردم را در برابر انتخاب قرار می‌دهد. انتخاب بین نگاه خامنه‌ای و نگاه خاتمی…
گویی «برادر بزرگتر» نظام جمهوری اسلامی قصد دارد در کنار «اپوزسیون برانداز» و مخالفان «مسلح نظام» گروه سومی را هم بنشاند به نام «باغیان نظام»…
در سخنانی که غیرمترقبه نبود، رهبر جمهوری اسلامی به پیشنهاد «آشتی ملی» خاتمی، «نه» گفت. آیت‌الله خامنه‌ای تعبیر «آشتی ملی» را «بی‌معنی» توصیف کرد و با تحریف دوباره حقیقت، اظهار داشت: «مردم با آن کسانی که به روز عاشورا اهانت
شاید بتوان با کمی مسامحه طرح موضوع آشتی ملی از سوی سید محمد خاتمی را همان‌گونه که از فحوای سخنان ایشان به نظر می‌رسد، به همان عقد صلح موجود در قانون مدنی تشبیه کرد
کشوری که امروزه بعنوان عربستان سعودی شناخته می شود رسما در سال ۱۹۳۲ میلادی تاسیس شد. اما سنگ بنایی که هویت و مشروعیت نظام سیاسی عربستان را ترسیم می کند توافقی است که در نیمه‌های قرن هجدهم میلادی توسط محمد
طرح آشتی ملی از سوی آقای خاتمی به سرعت و در فاصله کوتاهی از مطرح شدن آن با واکنش‌های بسیاری روبرو شد، از تعبیر به تسلیم و عذرخواهی و توبه گرفته تا عدول از راه اصلاحات و از توجیه‌گری و
برای ایجاد یک وحدت و آشتی ملی ابتدا می‌بایست به یک سلسله از قراردادهای اجتماعی تن داد. وقتی طرف مقابل شما حاضر نیست تن به قرارداد های مورد قبول اکثریت و قانونی دهد، وحدت ملی نمی‌تواند بر ملزومات پایه خود قرار گیرد…
شاید این‌بار عدو سبب خیر شده باشد و در مضیقه فعلی یاد بگیریم که این امکان که ما نه با زبان ایدئولوژی که با زبان تجارت و نه در میدان‌های تخاصم که در بازار تعامل با دنیا سخن بگوییم، امکانی صلح‌آمیزتر و مفیده فایده‌تر است…
در جدیدترین اظهارنظرش، رهبر جمهوری اسلامی با اشاره به تغییر رییس جمهور ایالات متحده گفته است: «ما از این آقایی که تازه آمده، متشکریم؛ تشکر ما به‌خاطر این است که زحمت ما را کم کرد و چهره‌ی واقعی آمریکا را
سال گذشته، پرونده هسته‌ای ایران در شورای امنیت بسته شد و ایران حتی اگر قصد ساختن سلاح هسته‌ای را هم داشت، با عهدنامه‌ی برجام، عملا برای دست کم یک دهه از ساخت آن محروم شد. یعنی ترامپ حتی اگر بابت
نتیجه سوء‌استفاده از مدیریت افراد سال‌خورده و بازنشسته، بی‌دانش٬ و بدیهی‌اندیش بر آینده کشور و تاثیر پر کردن پست‌های حساس با سالمندانی که از شدت ندانستن٬ شجاع هستند از تاثیری که خشک‌سالی بر کشور باقی می‌گذارد کمتر نیست
به ملت ایران عرض می‌کنم که ما امروز بیش از زمان اوباما به برجام نیاز داریم. چون در آن صورت می‌توانیم به نام «جامعه جهانی» به مقابله با تهدیدهای ترامپ برخیزیم و در برابر اقدام‌های نابخردانه او بایستیم
جمعی که در سایت زیتون هستند، به دلیل اعتبار و سابقه قدرتمند سیاسی و حوزوی که دارند، هنوز قابلیت دسترسی به محافل و مباحث مهم فکری و فقهی و سیاسی داخل کشور را دارند. مدرسه‌بودن زیتون می‌تواند این قابلیت را به سایت بدهد که مثل یک پل عمل کند. اخیرا دیدم سعید حجاریان در گفتگویی از زیتون به عنوان یک سایت جدی نام برده و به دانشجویان توصیه کرده بود این سایت را مطالعه کنند. تعبیر سایت جدی، تعبیر خوبی است، بوی مدرسه را می‌دهد…
اینترنت پر است از کلکسیون نسبتا کاملی از انواع فحش‌های سیاسی و شخصی به دانلد ترامپ که تازه ده روز از حکومتش گذشته است. او در همین چند روز کارهایی کرده و تصمیماتی گرفته که خشم بخش مهمی از مردم
در سال‌گرد راه‌اندازی زیتون، از تعدادی از صاحب‌نظران رسانه و تحلیل‌گران سیاسی و جامعه‌شناسان خواستیم که انتقادات‌شان را برایمان بنویسند و کارنامه زیتون را به قضاوت بنشینند. زیتون جهت اطلاع خوانندگان، تعدادی از آن‌ها را که بیش‌تر صبغه‌ی انتقادی دارند، در روزهای آتی منتشر می‌کند
از ابتدای ورود ترامپ به کاخ سفید، آمریکا در ناآرامی بسر می‌برد. تصمیم‌های ترامپ، که بیش‌تر در قالب فرمان اجرایی (Executive Order)پیشنهاد و عملی می‌شوند، بسیاری را شگفت‌زده کرده است. شگفت‌زدگی بخاطر اینکه او نه‌تنها به تاثیرات سیاسی و اجتماعی
کیست که از تروریسم نترسد؟ من یکی که می‌ترسم. سوال این‌جاست که در برابر این خطر چه می‌توان کرد! هم‌اکنون حتی کسانی که سیاست را از دور رصد می‌کنند دریافته‌اند که فرمان حکومتی آقای ترامپ موسوم به: «حفاظت از مملکت
زیتون یک نهاد فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و اندیشه‌ای مستقل است که به نهادینه کردن قرائت انسانی، اخلاقی و دموکراتیک از سنت ستبر ایرانی- اسلامی و برکشیدن رفتار توام با مدارا و تساهل در میان ایرانیان می‌اندیشد.
زیتون یک نهاد فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و اندیشه‌ای مستقل است که به نهادینه کردن قرائت انسانی، اخلاقی و دموکراتیک از سنت ستبر ایرانی- اسلامی و برکشیدن رفتار توام با مدارا و تساهل در میان ایرانیان می‌اندیشد.
بازنشر مطالب با ذکر منبع آزاد است. ۱۳۹۴-1401