۱. بخش عمده نتایج دو انتخابات مجلس هم و دوره پنجم خبرگان اعلام شده (گرچه هنوز شورای نگهبان صحت انتخابات را تایید نکرده) و با توجه به نتایج فعلی می‌توان دیدی کلی از تقسیم‌بندی‌های سیاسی داخل دو مجلس پیدا کرد.
برخی گفتند این جمع ضدین است، پاره ای گفتند شتر-گاو-پلنگ است. به هر تقدیر قانون اساسی ایران که هفت ماه پس از انقلاب در مجلس خبرگان تصویب شد تنها سند در نوع خویش است که در صدد جمع دو فلسفه
در دور اول انتخابات ریاست جمهوری فرانسه، ۲۱ آوریل ۲۰۰۲، نظرسنجی ها نشان می داد که به روال همیشگی، کاندیدای حزب دست راست به همراه کاندیدای سوسیالیست ها به دور دوم راه می یابند. اما نتایج این انتخابات همگان را
شکل گیری کمپین استقبال از انتخابات به جای تحریم٬ استدلال هایی دارد که از ریشه های تنومند امید به آینده ایران نشات می گیرد و می رود تا از همبستگی ملی ٬ دیواری تاریخی در برابر اراده کسانی بنا کند که دغدغه آینده ایران را ندارند. شش استدلال نسبی که کمپین استقبال از انتخابات به جای تحریم بر پایه های آن شکل می گیرد می تواند به شرح زیر بسط داده شود.
چند روز قبل دوستی در یک گفتگوی تلفنی از من پرسید: در باره انتخابات چه می گویید و چه می کنید؟ گفتم: حداقل از مجلس هفتم به بعد مفهوم انتخابات در ایران برای من تقریبا بلاموضوع شده و برای من
نظام ولایی در ایران یک نظام استبدادی رقابتی (Competitive Authoritarian) است. در نظام‌های استبدادی رقابتی، انتخابات می‌تواند آزادانه باشد؛ اما عادلانه نیست. شورای نگهبان در ایران با عدم تایید صلاحیت افراد، از رقابتی و عادلانه بودن انتخابات به شدت می‌کاهد.
تصویر نخست: انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۸۴ بود؛ نیروهای ملی ـ مذهبی در دور نخست از دکتر مصطفی معین حمایت کردند، و بخش مهمی از آنان در دور دوم، جامعه را به همراهی با هاشمی رفسنجانی تشویق کردند. در اوج بحث‌های
در آستانه ششمین سال حصر و حبس خانگی غیرقانونی و غیرشرعی رهبران جنبش سبز رهنورد، موسوی و کروبی هستیم. همچنین در آستانه دو انتخاب سرنوشت ساز خبرگان و مجلس که امیدواریم با شرکت گسترده و هدفمند هموطنان، مهندسی تمام عیار
هفته آینده و بعد از انتخابات دهمین دوره ی مجلس شورا و مجلس خبرگان چه خواهد شد. اگرهفته آتی حدادعادل و اصولگرایان دور و بَرش عکس یادگاری بگیرند و برنامه های تلویزیون را سرافرازانه قُرق کنند و احمد خاتمی در
حدودا یک هفته به برگزاری دهمین دورۀ انتخابات مجلس شورای اسلامی و پنجمین دورۀ مجلس خبرگان باقی مانده است. سؤالات مهم و تامل برانگیزی که این روزها در محافل سیاسی و شبکه های اجتماعی پرسیده می شود، از این قرار
از سال ۱۳۸۴ به این سو، بحث بر سر مشارکت یا عدم مشارکت در انتخابات، مهم‌ترین چالش نیروهای تحول‌خواه جامعه بوده است؛ به گونه‌ای که اهمیت این بحث از انتخاب بین افراد نیز مهم‌تر شده است. هر چقدر که دایره
موضوع تحریم انتخابات، عمری طولانی دارد. معمولا هم به شرایط موجود ربطی ندارد. تقریبا از اولین انتخابات کشور، یعنی انتخاب بنی‌صدر، تحریم انتخابات آغاز شد و اتفاقا تحریم انتخابات جز به نفع تندروها تمام نشده است. با این همه اگر
۱. انتخابات در جمهوری اسلامی در فاصله‌ای معنادار با استانداردها و لوازم انتخابات آزاد، سالم و عادلانه است. اگر بتوان با اغماض دو انتخابات ریاست جمهوری و مجلس نخست را متفاوت دانست، در دیگر موارد، داوری یادشده غیرقابل انکار است.
۱- میرحسین موسوی نگاهش به را به مسئله‌ی فعالیت سیاسی خیلی شفاف بیان می‌کند. او در همایش تحزب و تشکل (زمستان ۱۳۸۷) بسیاری از فعالین سیاسی را به جنگجوهای سامورایی‌ای تشبیه می‌کند که از ۵۰۰ سال پیش ناگهان به دوران
۳۸ سال از انقلابی گذشت که تلاش کرد یک تعریف مذهبی، کارتونی و ساده‌اندیشانه برای همه عرصه‌های اجتماعی و فرهنگی تولید کند. انقلابی که با انفجار نفرت ذهنی طیفی از ایرانیان علیه طیف دیگری آغاز شد و به تدریج به
مساله انتخابات در ایران موضوع پیچیده‌ای است؛ زیرا با وجود تحلیل‌های ضد و نقیض درباره آن، ملت ایران در دو دهه گذشته باشرکت در انتخابات متعدد، حاکمیت را با چالش روبه‌رو و بعضا غافل‌گیر کرده است. هم اکنون که هسته
صلاحیت حسن خمینی برای حضور در مجلس خبرگان از سوی شورای نگهبان تایید نشده است. در صورت عدم دخالت آیت‌الله خامنه‌ای و صدور حکم حکومتی از سوی وی، نوه بنیان‌گذار جمهوری‌اسلامی یکی از غایبان بزرگ انتخابات مجلس خبرگان خواهد بود.
هر زمان که نام حصر به میان می‌آید، اسم سه تن تداعی می‌گردد؛ اما کیست که نداند تداوم یا انقضای این حصری که اینک شمارگان سال‌هایش به پنج رسیده، تابعی از تصمیم سیاسی امروز یک تن است: میرحسین موسوی. میرحسین
جلب «افکار عمومی» در دنیای امروز دست بالا را داشته و حرف اول را می‌زند و در کنار علم و صنعت، جایگزین قدرت نظامی شده است. آنها با هزاران لطایف‌الحیل می‌کوشند افکار عمومی را به نفع خود جلب کنند و حاکمان ما، با حمله به سفارت‌خانه‌های خارجی و چنگ و دندان نشان دادن به دنیا و همسایگان می‌خواهند انقلاب را صادر کنند و با حبس و حصر مخالفین و نادیده گرفتن حقوق دگراندیشان و اقلیت‌ها از آنها می‌خواهند «اگر ما را هم را قبول ندارید به ما رای بدهید تا آزادی و امنیت شما را حفظ کنیم».
انتخابات پیش رو سرنوشت‌ساز است، اما نگران‌کننده نیست. این موضوع در مورد مجلس شورای اسلامی بیشتر و در مورد مجلس خبرگان کم‌تر صادق است. در حقیقت انتخابات اسفند ۹۴ برای اعتدالیون و اصلاح‌طلبان نگران‌کننده نیست؛ چرا که مجلس دهم همین
به نظر می‌رسد به تدریج یک انشعاب و نوعی پوست‌اندازی در جریانی که در بلوک قدرت آقای خامنه‌ای قرار دارد و طیف ولایی موسوم به جریان اصول‌گرا (با دیگر اسامی چون راست، محافظه‌کار و…) اتفاق افتاده است. قبل از توضیح
پیام تلفنی اخیر زهرا رهنورد به ساعد باقری بار دیگر موضوع حصر رهبران جنبش سبز را در صدر رسانه های خبری تحلیلی قرار داده است. جای هیچ بحث و شکی نیست که حصر رهبران جنبش سبز امریست خلاف تمام قوانین
با گذشت یک ماه از اعدام شیخ نمر در عربستان که نقطه آغازی بر دور جدید تنش بین تهران و ریاض بود، هنوز هم افقی برای حل و فصل به چشم نمی‌خورد. فراتر از این، هنوز میانجی مورد قبول طرفین
از زاویای چندی انتخابات مجلس دهم و خبرگان به تلاش برای برقراری یک نظام سیاسی شبیه به رژیم نژادپرست آفریقای جنوبی شباهت یافته است که بر اساس آپارتاید و پایه‌های ایدیولوژی تفکیک و برتری نژادی اداره می‌شد. در رژیم آپارتاید،
نزدیک شدن به زمان برگزاری انتخابات مجلس دهم، بحث‌های مربوط به انتخابات را تبدیل به یکی از مسایل اصلی جامعه ایران کرده است. مجلسی که حداقل دو سال با دولت حسن روحانی هم‌پوشانی خواهد داشت. پس از انتخابات مجلس نهم
زیتون یک نهاد فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و اندیشه‌ای مستقل است که به نهادینه کردن قرائت انسانی، اخلاقی و دموکراتیک از سنت ستبر ایرانی- اسلامی و برکشیدن رفتار توام با مدارا و تساهل در میان ایرانیان می‌اندیشد.
زیتون یک نهاد فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و اندیشه‌ای مستقل است که به نهادینه کردن قرائت انسانی، اخلاقی و دموکراتیک از سنت ستبر ایرانی- اسلامی و برکشیدن رفتار توام با مدارا و تساهل در میان ایرانیان می‌اندیشد.
بازنشر مطالب با ذکر منبع آزاد است. ۱۳۹۴-1401