مطالب خوانندگان

وقتی محمد خاتمی اعلام کرد که «بعید می دانم دیگر مردم با حرف من پای صندوق رای بروند.» اعلام یک شکست بزرگ و شاید یک ورشکستگی تاریخی در سیاست ایران بود. بعد از انقلاب سه جریان در سپهر سیاسی ایران

آقای صادق لاریجانی، بلافاصله پس از این‌که رسما از قوه قضاییه رفت، در نخستین واکنش رسمی به داستان جاسوس‌بودن دخترش، همه داستان اتهام را متوجه احمدی‌نژاد کرد و از موضعی مستاصل اعلام کرد: حلالش نمی‌کنم.   طرح اتهام جاسوسی رئیس

بعد از انتخابات پر حرف‌و‌حدیث ۸۸ و حدود یک هفته پس از درگذشت آیت‌الله منتظری، جمعی از بسیجیان و لباس‌شخصی‌هایی که از تشییع جنازه باشکوه آیت‌الله منتظری به خشم آمده و تحرکاتی بر علیه سوگ‌واری‌ها برای آن مرحوم داشتند، به

انقلاب اسلامی ایران چهل ساله شد . با وجود گذشت چهار دهه از این رویداد بزرگ تاریخی، بحث در مورد آن نه تنها کمرنگ نشده ، بلکه با توجه به تداوم تاثیرات آن تا روزگار کنونی ، اهمیت افزون تری

جمهوری اسلامی که نزدیک به دو دهه بنا به ملاحظات سیاسی ، از اقدامات تروریستی در اروپا خودداری کرده بود، بنابر اخبار و شواهدی، دوباره ماشین ترور خود را به کار انداخته، و با اعتقاد به فرضیه ی، بکشیم تا

چپ در ایران همانند اکثر احزاب کمونیستی یا مارکسیستی جهان بجز حزب کمونیست روسیه با دو وابستگی متولد شد؛ یکی وابستگی ایدئولوژیکی به مرام کمونیستی که معروف به «مرام اشتراکی» بود؛ و دیگری وابستگی به انترناسیونالیسم. وابستگی اول، آنها را

پیش نوشتار ملی گرائیِ مد نظر این نوشتار برآمده از تاریخ ایران است؛ با ویژه گی های خاص خود. با ناسیونالیسم طرح شده اروپائی ها در چند سده اخیر متفاوت است چون هم فراتر از آن است و هم فراخ

از بین دو نوشته اخیر منتشر شده در سایت خبری تحلیلی زیتون و دوماهنامه میهن که به بررسی موضوع اصلاح پذیری نظام جمهوری اسلامی می پردازند، یعنی «اصلاح‌پذیری نظام سیاسی در ایران» به قلم دکتر علیرضا علوی تبار و  «اصلاحات

منتقدان میرحسین موسوی که توضیح و احیانا توبیخ بابت رفتارها و تصمیمات ایشان در دهه‌ی شصت مساله‌شان است و هربار در هرکجا که حرفی از ایستادگی امروز این پیرمرد زده می‌شود سریع به یاد بی‌عدالتی‌ها و تاریکی‌ها و کشتارهای قبل

آیاراهی برای تغییرات واقعی باقی مانده است؟ واقعیت اینست که انقلاب ایران بدلیل ویژگیهای خاص خود مراحل طبیعی یک انقلاب (مطابق نظریه چرخشی انقلابها) را طی نکرد و بر همین اساس امکان تبدیل از یک سیستم انقلابی به یک سیستم

در نظام سیاسی ایران کنونی ما نقص بزرگ و مهلک ؛ عدم پلورالیسم ، نفی حقوق دگر اندیشان ، و بلنتیجه عدم به رسمیت شناختن احزاب و یاخته‌های سیاسی اجتماعی آنان است. پلورالیسم به عنوان کیمیای دمکراسی و اقتدار ایران

: آنچه در پی می آید نه نگاهی به آمار و نه تعریفی از فساد است بلکه تشریح روش و متدولوژی جمهوری اسلامی در گسترش مفهوم فساد به صورت سازمان یافته ، سیستماتیک و آگاهانه است در جهت تضمین بقا.

باقر نوبخت  چند روز پیش اعلام کرد که دولت از همه ایرانیان خارج از کشور میخواهد تا در این جنگ اقتصادی، سرمایه‌های خود را وارد کشور کنند! ناخودآگاه یاد یک رفیق افتادم، کارن وفاداری… حتما اگر نوبخت یا روحانی ندانند

حمایت از آرمان مردم فلسطین و بازگشت به سرزمین اجدادی خود و تشکیل دولت فلسطین یکی از اصول انسانی و اعتقادی مردم ایران در طول مبارزات پیش و پس از انقلاب بوده و هست و اکثریت قریب به اتفاق نیروهای

در بیانیه‌ی «به سیاست خارجی مغایر با منافع ملی معترضیم و از آن برائت می جوییم» که به امضای جمعی از فعالان ملی-مذهبی رسیده است متاسفانه مواضعی عنوان شده است که به هیچ وجه از جانب یک نیروی ملی-مذهبی که

در علم روان‌شناسی عارضه‌ای به نام عارضه استکهلم یا سندروم استکهلم (Stockholm syndrome) وجود دارد و آن پدیده‌ای روانی است که فرد گروگان با شخص گروگان‌گیر به یک حس مشترک مثبت و هم‌دردی می‌رسد و در نهایت کار به جایی

«تفکیک قوا» تقسیم ساختار حکومت به شاخه های مختلف با محدوه‌های مجزا و مستقل از هم است بطوریکه اختیارات هر بخش در تعارض با اختیارات بخش‌های دیگر نباشد. در عین حال، برای جلوگیری از تجمع و انحصار قدرت در یک

توضیح: این مطلب «صرفاً» بیان‌گر دیدگاه «خوانندگان زیتون» است. مطالب این ستون غالباً بدون اصلاح و ویرایش منتشر می‌شوند. شما هم می‌توانید مطالب خود را به زیتون ارسال کنید. تماس با ما *** چنین بنظر می رسد که تلاشها برای

به همان‌ اندازه که عمل لواط شنیع و کریه است، زدن چنین اتهام شنیع به کسی هم شنیع و کریه و زشت است و مستوجب تعقیب و تنبیه و مجازات. و اگر در متون فقهی برای ایراد چنین اتهامی مجازاتی سنگین‌تر

در سال‌های اخیر ایران و کشورهای عضو شورای امنیت سازمان ملل به‌اضافه آلمان (۵+۱) بلاخره بعد از فراز و نشیب‌های متعدد به نتیجه‌ای رسیدند و قراردادی که خواست‌های کامل هیچ‌یک را در بر نداشت امضا کردند. حال که از خطر

محمد جواد ظریف، وزیر امور خارجه دولت روحانی، به عنوان یکی از معدود چهره های موجه و خوش ظاهر و جذاب در میان وزرای امور خارجه جمهوری اسلامی ایران در تمام ادوار این نظام شناخته می شود؛ او به‌خصوص در