آن که با پُتک مى‌فلسفد
فردریش نیچه انسانِ شِگَرفی ست، و اُستادانی هستند که این انسانِ شِگَرف را “غَربى تَرین فیلسوف” و “ایرانى‌مَآب تَرین فیلسوف”ـِ غَرب نام نهاده‌اند، و من مى‌گویَم نیچه “فیلسوفی آریائى” و “آریائى تَرین فیلسوفِ غَرب” و “فیلسوفِ آریائیَّت” است، و همان سان که فیلسوفانِ تمامتِ نژادها گاه‌گاهی به خَطا نیز رفته‌اند، او نیز نه خُدا، بَل انسان بود، وَ زین روى گاه‌گاهی به خَطا نیز رفت، چراکه “خَطا”_ خاصّه در ارتباط با انسانِ والا_ مَحصولِ نادانى‌ىِ وِى است.
۰۵ آبان ۱۳۹۵