محمدمهدی مجاهدی

اخلاق مواجهه با تروریسم

مغاک تروریسم نو با گستاخی حالا از نزدیک‌ترین فاصله‌ی ممکن چشم در چشم ما ایرانیان دوخته است. مدتی بود که ما هم در گوشه‌گوشه‌ی منطقه‌ی خاورمیانه چشم در چشم سایه مغاک تروریسم نو دوخته بودیم. نیازی به مرور نیچه و

دموکراسی بدیهی نیست

فرمانى اجرائی که ترامپ پنجشنبه عصر، ۲۷ ژانویه‌ی ۲۰۱۷ به نام و بهانه‌ی «حفاظت از ملت [آمریکا] دربرابر حمله‌‌های تروریستی اتباع خارجی» آن هم در ساختمان پنتاگون امضا کرده است، بسیار وحشتناک‌تر و وحشیانه‌تر از آنی است که پیش‌تر در

ارزیابی نقادانه‌ی نسبت‌سنجی دیانت و خشونت

روشن‌فکران دینی و غیردینی ما متأسفانه ‌همه‌ی نظریه‌ها و دانش سنجیده و انباشته و آزموده در علوم انسانی و اجتماعی درباره‌ی خشونت را وقتی نوبت به فهم و تبیین گرفتاری‌هایی مثل خشونت در جامعه‌های مسلمان‌نشین می‌رسد، فراموش می‌کنند یا نادیده می‌گذارند، و دست از کلیشه‌های کلونیالیستی دویست‌سیصد‌سال پیش که فرهنگ را ام المسائل و البته شاه‌کلید همه‌ی قفل‌ها می‌دانست، برنمی‌دارند و با افتخار در شیپور فرهنگ‌گرایی می‌دمند و آخر سر هم یا درصدد اختراع چرخ سنت یا فرود آوردن وحی جدید برمی‌آیند، یا از یوگا و معنویت‌درمانی سر در می‌آورند.