فضای بی‌نهایت ملتهبی ذهن و روان ایرانیان را از کوچه پس کوچه‌های شهرها و آبادی‌ها تا دورترین نقطه جهان، تا هر کجایی که یک ایرانی حضور دارد، تسخیر کرده است. از خودم تا دوستان و همفکرانم، تا قدیمی‌ترین مخالفان، هیچکس
این مطلب را در مباحثه با دوست گرامی رضا علیجانی و در ارتباط با دو مقاله پی در پی ایشان تحت عناوین «آیا زمان آشتی با عرصه خیابان نرسیده است!؟» و «به جای هو کردن «خیابان»، آن را فهم کنید!» می نویسم.
گروهی از فعالان عرصه هنر و ادبیات، و جامعه مدنی، از درون ایران پیام داده اند که تحریم‌های اقتصادی امریکا مشکلات ما و جامعه ما را افزون‌تر و زندگی را بر ما و عموم مردم باز هم سخت‌تر خواهد کرد.
اقتصاد ایران در یکی از پیچ‌های تند حیات خود پس از انقلاب قراردارد. ونزوئلا یا یونان سال‌های اخیر نیست حتا مشابه شرایط اقتصادی کشور در دوران جنگ هشت ساله نیز نیست اما مجموعه شرایط ، گسست‌های اجتماعی، طبقاتی، فرهنگی و
عنوان نوشته‌ام را از صدیقه وسمقی عزیز و کتاب آموختنی‌اش تحت همین نام که حاصل ِ تجربه او در اولین شورای شهر تهران است، وام گرفته‌ام . او خود شخصا از دل همه سنگلاخ‌هایی که در مقابل زندگی سیاسی و
در حول و حوش واقعه بسیاری از ایرانیان دیروز و دیشب را ـ پس از موضع‌گیری ترامپ در مورد برجام ـ در ناخشنودی و خشم سپری کردند. همه ما روزهای متمادی بود که دلهره‌ی لحظه‌به‌لحظه را تجربه کردیم و حداقل
پانزده نفر از هم میهنان در داخل و خارج از کشور، با صدور یک بیانیه خواهان برگزاری رفراندمی برای تغییر حکومت ایران شده‌اند. هیچ نیروی شناخته شده‌ی سیاسی که سابقه ایجاد حرکتی در تحولات دیروز و امروز ایران را در کارنامه
کدام اتفاق ناگهانی در زمینه قیمت‌ها یا مصارف عمومی در ایران پیش امده یا کدام برخورد ویژه با آزادی‌ها، که خاطر عمومی را چنان جریحه‌دار کرده است که در اشکال کمتر دیده شده به خیابان‌ها رو کنند؟ حتا نمی‌توان گفت
آنچه خسران بود و بد بود و ناپسند، نه علاقه برای عکس گرفتن با خانم موگرینی به عنوان یک میهمان خاص، و آنچه قابل اثبات است نه نگاه جنسیتی مردان نماینده به او بلکه اصرار اجتماعی ما به جنسیتی کردن و جنسیتی دیدن این توجه و علاقه بود و ناخواسته دامن زدن به همان نگاه و بینشی که در پی مقابله با آن هستیم.
ما خواهان حفظ وضع موجودیم، زیرا وضع موجود نجات کشور را از سقوط به انتهای دره‌ای که دولت احمدی‌نژاد راهبری می‌کرد، ممکن کرد. زیرا وضع موجود فرصتی فراهم کرده است برای جبران خسارات هشت ساله به مردم و به نسل‌های
پیام خاتمی حتی اگر امروز در برابر نعره‌های هل من مبارز طلبی تمامیت‌خواهان تنها زمزمه‌ای باشد، شکی نیست که به زودی بانگ بلند و رسای جامعه ما خواهد شد زیرا تا همین لحظه نیز مردم ما به هیچ پیام دیگری جز دعوت بر مبارزه مستمر و بی‌خشونت پاسخ در خوری نداده‌اند…
آنچه که به گمان من نیاز امروز ماست، به‌ویژه در نقش اپوزیسیون سیاسی نظام، که خواهان تغییر شرایط کنونی است، از هر نحله‌ی فکری و با هر مشی معینی، تعیین موضع خود در مقابل شخص هاشمی یا بررسی کارنامه سیاسی
زیتون یک نهاد فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و اندیشه‌ای مستقل است که به نهادینه کردن قرائت انسانی، اخلاقی و دموکراتیک از سنت ستبر ایرانی- اسلامی و برکشیدن رفتار توام با مدارا و تساهل در میان ایرانیان می‌اندیشد.
زیتون یک نهاد فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و اندیشه‌ای مستقل است که به نهادینه کردن قرائت انسانی، اخلاقی و دموکراتیک از سنت ستبر ایرانی- اسلامی و برکشیدن رفتار توام با مدارا و تساهل در میان ایرانیان می‌اندیشد.
بازنشر مطالب با ذکر منبع آزاد است. ۱۳۹۴-1401